1/2 ขอก่อนยอมแต่งงาน

พ่อของเธอคงคิดว่าทุกอย่างจะต้องลงเอยเหมือนครั้งที่คลุมถุงชนพี่สาวของเธอกับพี่ชายของกวิน แต่นั่นทั้งคู่ต่างรูปร่างหน้าตาเหมาะสมกันทุกอย่าง แถมมีโอกาสได้รู้จักเรียนรู้กันก่อนแต่งงานอีก แต่เธอกับกวินไม่เคยรู้จักกันมาก่อนเลย “เขามาหมั้นแบบนี้แล้วไม่มีทางที่เขาจะไม่มาแต่งหรอก” ทรายหันไปสบตากับส้มและพยักหน้าสนับสนุนกัน เพราะการหมั้นแล้วไม่แต่งสำหรับครอบครัวที่เป็นที่รู้จักแบบนั้น มีหวังเป็นข่าวดังแน่นอน “เฮ้ย! แต่ถ้าเขายอมแต่ง แล้วพอแต่งเสร็จก็เลิก ก้ามปูมันไม่เสียตัวฟรีเหรอ” ส้มทำท่าไม่ค่อยสบายใจ ที่คิดว่ากวินอาจมีแผนลึกมากกว่าการยกเลิกงานแต่งงาน “เสียตัวฟรีที่ไหน พ่อเรียกสินสอดไปหลายล้าน เอาวะยอมสักทีสองที” สามคนเพื่อนรักพากันหัวเราะกับคำพูดของก้ามปู ในบรรดาเพื่อนๆ ก้ามปูเป็นคนที่แสบสุดในเรื่องของการวางแผนเวลามีเรื่องกับใคร ถึงแม้เธอจะไม่ใช่ผู้หญิงที่จัดจ้านก็ตาม “เออนี่แก ฉันถามจริงๆนะ ทำไมเดี๋ยวนี้แกออกมาเที่ยวทุกวันเลย แต่ก่อนไม่เห็นจะยอมมา” ส้มถามเพราะสงสัยมาหลายวันแล้ว “ก็ตอนนี้ฉันเรียนจบ โตแล้ว แถมกำลังจะต้องมามีคุณสามีสุดหล่อ แล้วยิ่งสวยๆแบบนี้ ก็กลัวว่าถ้าแต่งงานกันไป คุณพี่กวินจะหวงจนไม่ให้มาเที่ยวกับเพื่อนๆ ก็เลยต้องรีบเที่ยวไว้ก่อน” ก้ามปูจีบปากจีบคอพูด ทำท่าเหมือนกำลังมั่นใจในความสวยของตัวเอง ทั้งที่ความจริงเพื่อนทั้งสองคนต่างก็รู้ ว่าก้ามปูไม่เคยคิดว่าตัวเองสวยเลย “แกก็ออกกำลังกาย ดูแลตัวเองบ้าง จะแต่งจริง แต่งแล้วเลิก อย่างไรวันนั้นแกก็ต้องสวยที่สุด” ทรายเป็นผู้หญิงที่ความจริงแล้วสวยสู้ก้ามปูไม่ได้เลย แต่ด้วยหุ่นการแต่งตัว การแต่งหน้า ทำให้ทรายมีหนุ่มๆมาขยันขายขนมจีบกันแทบจะไม่เว้นวันเลย “แกสองคนคุยกันไปก่อนนะ ขอไปเข้าห้องน้ำก่อน” ส้มพูดแทรกขึ้นมา “ไปฉี่นะ ไม่ใช่ไปอ่อยหนุ่ม ขากลับก็ไม่ต้องพาใครติดมือมาด้วยนะจ๊ะ” ทรายรู้ทันเพื่อนสาว ส้มเป็นสาวสวยหน้าตาเรียบร้อยตัวเล็ก แต่เรื่องการบริหารเสน่ห์ไม่มีใครสู้เธอได้เลย “ก้ามปูแกคอยดูนะ นางคนสวยของเรา มันจะต้องได้ใครตามมาแน่ๆ” ทรายเดาไว้ล่วงหน้าเลย “หนุ่มเยอะก็ดี เอาไว้เลือก ไม่เหมือนฉันเลย อยู่ดีๆก็มีคนเลือกให้ ไม่รู้พ่อจะติดใจอะไรกับการดองกับครอบครัวนั้นพี่กุ้งนางก็ไปเป็นสะใภ้คนหนึ่งแล้ว ยังจะมาพ่วงถึงฉันอีก” ตั้งแต่ครั้งของกุ้งนาง ชลธีก็ไม่เคยบอกเหตุผลให้ลูกทั้งสองคนได้รู้ว่าเพราะอะไรถึงต้องให้กุ้งนางแต่งงานกับกวี พูดแต่เพียงว่า พ่อเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้เสมอ “แล้วครั้งนี้แกไม่ถามพ่อไปเลยหล่ะ ดูแกกับพ่อสนิทกันจะตาย รับรองเขาต้องบอกแกแน่ๆ” ตั้งแต่เป็นเพื่อนกันมาเกือบสิบปี ทรายไม่เคยเห็นพ่อลูกคู่ไหนสนิทกันเท่าก้ามปูกับพ่ออีกแล้ว อาจเป็นเพราะแม่เสียชีวิตไปตั้งแต่ก้ามปูยังเด็กๆ อยู่มาก ชลธีจึงทำหน้าที่เป็นทั้งพ่อและแม่ในคนเดียวกัน “เราไม่กล้า กลัวพ่อจะรู้สึกว่าเราไม่เต็มใจ และเรากลัวว่าเหตุผล มันอาจจะเป็นความลับที่พ่อเราอยากจะเก็บไว้คนเดียวก็ได้” “ก็จริงของแก ว่าแต่ยายส้มมันไปเข้าห้องน้ำหรือไปนั่งโต๊ะหนุ่มที่ไหนแล้ว ป่านนี้ยังไม่มาอีก” ทรายเริ่มบ่นหาเพื่อน “นั่นไงมาแล้ว” ก้ามปูชี้ไปที่ใกล้กับประตูทางไปห้องน้ำ “นึกว่ากลับไปกับผู้ชายคนไหนสักคนแล้วเสียอีก” ทรายประชด “ที่ไปนานเพราะดันไปเจอคู่หมั้นเพื่อน ก็เลยแกล้งยืนแอบดูว่าเขามากับสาวที่ไหนหรือเปล่า จะได้มารายงานเพื่อนถูก” ส้มพูดไปก็หยิบโทรศัพท์ที่เธอแอบถ่ายรูปไว้ ส่งให้เพื่อนทั้งสองคนดู “พี่กวิน” ทั้งสองคนต่างเอ่ยชื่อพร้อมกัน และหันมามองเจ้าของโทรศัพท์ “เขาเห็นฉันด้วยนะ แต่คิดว่าคงจำไม่ได้หรอก งานหมั้นวันนั้นคนก็เยอะ ไม่น่าจะรู้ด้วยซ้ำว่าฉันเป็นอะไรกับคู่หมั้นเขา” “ช่างเถอะ อย่าไปสนใจเลย มาดื่มให้กับความโสดในวันนี้กันดีกว่า” ก้ามปูยกแก้วเหล้าชนกับเพื่อน ๆ ก่อนจะดื่มจนหมดแก้ว ทั้งทรายและส้มต่างมองหน้ากันด้วยความแปลกใจ เพราะก้ามปูคออ่อนจะตาบ แล้วกินหมดแก้วแบบนี้ สงสัยได้นอนหน้าผับ