ปลดล็อค - 08   1/    
已经是第一章了
ปลดล็อค - 08
ตั้งแต่วันที่เจอที่ผับวันนั้น ผมก็ไม่ได้เจอเธออีกเลย วันนี้เป็นความบังเอิญหรือความโชคดีที่เจอ ผมเห็นเธอตั้งแต่ ร้านเค้กและเดินสะกดรอยตามเธอมาที่ร้านไอศกรีม กูนี้เข้าขั้นจะหนัก ไม่เป็นแม่งล่ะพระเอก เป็นสรอตเกอร์หรือไม่ก็พวกโรคจิตอะไรแบบนี้ดูท่าจะเวอร์ คุณนักอ่านคงจะสงสัยเรื่อง ไอ้แม็ททิวกับเพื่อนยัยตัวแสบแล้วล่ะก็....... สงสัยกันต่อไป แต่คงอีกไม่นานหรอคุณผู้อ่านก็จะรู้เอง เดี๋ยวมันไม่เซอร์ไพร์ มาเรื่องของผมกับยัยตัวแสบนี้ต่อ ตอนนี้ผมแอบตามเธอมาถึงที่ร้านไอศกรีม ผมเห็นเธอยืนมองซ้ายมองขวาคงจะหาโต๊ะ เวลานี้คนก็เริ่มจะเต็มร้าน ไม่นานเธอก็เดินเข้าไปนั่งและสั่งไอศกรีม ผมยืนมองดูเธอสักพักและตัดสินใจเดินเข้าไปนั่งตรงหน้าเธอ ผมนั่งมองเธอ แต่เธอกับไม่รู้สึกตัวว่า ตอนนี้ได้มีผมนั่งอยู่ด้วย เธอเอาแต่มองออกไปนอกร้านตลอด นอกร้านมันมีอะไรน่าสนใจ กว่าผมที่นั่งหน้าหล่ออยู่ตรงหน้าเธอ แม่งโครตเสียเซลฟ์เลยว่ะ เฮ้ยย!! สุดท้ายเธอก็หันกลับมาแล้ว คือกูตื่นเต้นไง ไอ้สัส นั่งรอเธอหันกลับมา "ไง เจอกันอีกแล้วนะ" ผมพูดทักเธอไป เธอหันมามองหน้าผมอย่างตกใจ คงคิดว่า ไม่เจอกันอีกแล้ว หึหึ "ใครอนุญาตให้คุณนั่ง" เธอตอบผมเสียงเรียบและเย็นชาและยังไม่สนใจผมอีก เอาแต่นั่งกินไอติมต่อ แม่งมึงไม่ตื่นเต้นเลยหรอว่ะที่มีคนหล่อเข้ามาคุยมาสนใจด้วย ถ้าเป็นสาวๆคนอื่นนี้คงดีใจเนื้อเต้นไปแล้ว "เต็ม นั่งด้วยคน" เธอเย็นชา ผมก็ตอบแบบเย็นชาเหมือนกัน ผมนั่งมองเธอ ตามองแต่ในสมองกำลังวางแผนฉุดมาทำเมีย ไม่ใช่ดิ่ วางแผนให้เธอสนใจผม เธอเงยหน้าจากถ้วนไอติมขึ้นมามองผมแปบนึงและมองรอบๆ ผมและเธอไม่พูดคุยอะไร เธอก็นั่งกิน ผมก็นั่งมอง แม่งอึดอัดว่ะ ยัยนี้ก็ไม่สนใจกูเลยๆๆๆ "พี่สเวนค่ะ จีน่าคิดถึงพี่จังเลย พี่สเวนไม่มาหาจีน่าบ้างเลย รู้ค้ะว่า จีน่าคิดถึง" เสียงผู้หญิงเดินเข้ามาทักผม ทักกู กูไม่ว่า นี้มึงมากอดมาหอมกู คือมึงเป็นใครว่ะ กูไม่รู้จัก "ถ้ามึงคันมากก็กลับบ้านไปให้ผัวมึงเกาให้" เสียงคนตัวเล็กที่นั่งกินไอติมเสร็จก็หันมามองผู้หญิงที่กอดแขนผม คำพูดของเธอทำให้คนข้างผม หน้าชา ตัวสั่นด้วยความโกรธ หึๆ นิ่ง แต่ เจ็บ เธอลุกขึ้นเดินไปจ่ายเงินและเก็บของเดินออกไปจากร้านทันที "กริ๊ดดดดด อีโมนี่ !!" ผมไม่สนใจและเดินออกตามเธอไป เอ๋!! ผู้หญิงที่สนใจชื่อ โมนี่ หรอ หึหึ (อยากบอกนะว่าตั้งแต่เจอนางเอกนี้ยังไม่รู้จักชื่อนางอีกหรอ : หนวดแมว) อะไรตอนนี้กูก็รู้แล้วไง : สเวน (นี้เข้าตอนที่ 8 แล้ว พึ่งรู้จักแล้วจะจีบนางเอกตอนไหน : หนวดแมว) มึงก็ช่วยเร่งรัดตัดตอนดิ่ เอาแบบ ตอนหน้ากูจับมันทำเมียเลย : สเวน ( ไม่ได้ก็วางพล็อตไปแล้ว  : หนวดแมว) ​เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ​ ไอ้แม็ททิว "ว่า...." (คืนนี้ที่ผับ) ไอ้สัสวางสายไปแล้ว กูยังไม่ทันได้ตอบเลยแม่ง ผมเดินออกมาจากห้างสรรพสินค้ามาที่รถเพื่อกลับคอนโด คืนนี้ไอ้แม็ททิวนัดดื่มที่ผับ รีบกลับไปนอนดีกว่า คืนนี้คงอีกยาว 22:30 น. ​ผับ JK ​ เวลาที่รอคอยก็มาถึง วันนี้ไอ้แมททิวชวนพวกผมมาดื่ม ร้อยวันพันปีมันไม่เคยชวน นอกจากจะมีปัญหา ผมเดินเข้ามาในผับ คืนนี้คนเยอะเหมือนเดิม ตลอดทางที่ผมเดินเข้าก็จะมีสายตาของสาวๆมองมา บางคนก็เข้ามาเดินชน เดินเฉียด ​VIPZREO ​"ไอ้เชี้ยสเวน มาแล้วหรอ กูนึกว่าจะไม่มาซะแล้ว" เสียงไอ้คาเรนพูดขึ้น "ไอ้สัสมาตอนนี้ มึงกลับไปเถอะ" ตามมาด้วเสียงไอ้ฟิวเวอร์ "นั้นกูกลับล่ะ" ผมพูดเสร็จก็กำลังจะเดินออกจากห้อง "เดี๋ยว!! ไอ้สัสกูพูดเล่น ไอ้นี่จริงจังตลอด" ไอ้คาเรนลุกขึ้นเดินมาจับแขนผมและลากผมมานั่งข้างไอ้แม็ททิว "ไอ้แม็ททิว มันเป็นไรว่ะ นั่งดื่มเอาเป็นเอาตายแบบนี้" ผมหันไปมองคนข้างที่ตอนนี้ตั้งหน้าตั้งตาดื่มอยากไม่สนใจใคร "ปัดโธ่เว้ย!!" เสียงไอ้แม็ททิวตะโกนโวยวายอย่างหงุดหงิด "มึงเป็นไรว่ะ หยุดดื่มก่อน มาคุยกันดิ่ วันนี้นัดพวกกูมาดูมึงดื่มหรือจะให้กูช่วยปัญหา" ไอ้เปเปอร์ลุกขึ้นเดินไปกระชากแก้วเหล้าในมือไอ้แม็ททิวออก "เออ!! โทษที" "ตกลงว่าไงมีอะไร" ไอ้คาเรนถามขึ้น "มึงจำผู้หญิงที่นั่งกินก๋วยเตี๋ยวกับเพื่อน 3 คนได้ไหม" ไอ้แม็ททิวตอบ และนั่งเสยผม "คนไหนล่ะ ในนั้นมีผู้หญิงตั้ง 3 คน" ไอ้ฟิวเวอร์ถามต่อ "คนที่นั่งหันหลังให้กู" ไอ้แม็ททิวตอบ "แล้วมันอย่างไร ใช่คนที่มึงฉุดกระชากออกมาจากผับวันนั้นป่ะ" ผมถามขึ้น ผมเริ่มจะเข้าใจสนที่มึงอยากจะปรึกษา มันไม่ตอบแต่หันมามองหน้าผมอย่างตกใจ และรีบเปลี่ยนเป็นหน้านิ่งเหมือนเดิม "อื้มม" มันพูดแค่นั้นก็ไม่พูดอะไรอีกเลย พวกผมก็ไม่อยากจะเซ้าซี้มัน ถ้ามันพร้อมเดี๋ยวมันก็บอกเอง พวกผมนั่งดื่มเป็นเพื่อนมัน ตอนนี้ดูท่าไอ้แม็ททิวจะเริ่มเมามาแล้ว "พี่สเวน เจอกันอีกแล้วนะค่ะ " ผมหันไปตามเสียงเรียก เห็นผู้หญิงที่เจอกันในร้านไอศกรีม แต่ผมไม่สนใจนั่งดื่มต่อ ตามมาอีกแล้วนี่คนหรือ สัมภเวสี​ ว่ะ ไปทีี่ไหนก็เจอแม่งตลอด "อะไรค่ะ ทำเป็นไม่สนใจจีน่าเลยนะค่ะ จีน่าเสียใจนะค่ะ" เธอเดินมานั่งบนตักของผมและเอามือมาลูบอก คือมึงอยากใช่ไหม แต่บังเอิญกูไม่อยากกินของช้ำและก็ก็ไม่ได้ทำเป็น แต่กูไม่สนใจจริง ตอนแรกผมก็ไม่รู้หรอว่าเธอเป็นใคร แต่พอเธอพยายามปลุกความหื่นในตัวผม คงเป็นหนึ่งในสาวที่ผมฟัดและทิ้ง "ออกไปจากตัวกู!!" ผมพูดเสร็จก็ผลักเธอออกไปจะตักผม วันนี้พวกผมแค่มานั่งรับฟังปัญหาของไอ้แม็ททิวและนั่งดื่ม "กริ๊ดดดดดดด" "หุบปาก มึงจะไปไหนก็ไป หรือจะให้กูเตะส่งมึง" เสียงไอ้แม็ททิวพูดขึ้นและทำท่าจะลุกทำให้เธอตกใจรีบลุกออกไปทันที ตอนนี้มารผจญก็ออกไปแล้ว พวกผมก็นั่งดื่มเป็นเพื่อนไอ้แม็ททิว "กลับเถอะว่ะ ไอ้แม็ททิวแม่งเมาหลับไปแล้ว" ไม่นานเสียงไอ้คาเรนก็พูดขึ้นและหันไปมองไอ้แม็ททิว ที่ตอนนี้นั่งหลับไปแล้ว "เออ" พวกผมตอบพร้อมกันและช่วยกับแบกไอ้แม็ททิวมาที่รถและขับออกไป 00:00 น. ​คอนโดไอ้แม็ททิว ​ ​ผมขับรถส่งเพื่อนทุกคนตอนนี้ก็เหลือไอ้แม็ททิวคนเดียว ผมแบกมันมาที่ห้องของมัน และวางลงที่เตียงนอนมัน จัดท่านอนในนอนสบายและเดินออกจากห้องมันทันที ตอนนี้ก็เที่ยงคืนแล้ว ผมเริ่มง่วงนอนจนรีบเดินมาที่รถเพื่อกลับคอนโดตัวเอง ผมเดินออกมาจากคอนโดมาที่ลากจอดรถ เห็นผู้หญิงกับผู้ชายกำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันอยู่ "พี่สเวน มันไม่ใช่แบบนั้นนะค่ะ จีน่ารักพี่คนเดียว" ผมไม่สนใจเดินผ่านไปจนผู้หญิงคนนั้นเห็นผมและตกใจผลักผู้ชายตรงหน้าออกแล้ว เดินมากอดแขนผม "มึงจะทำอะไรก็เรื่องของมึง กูไม่สนใจ" ผมบอกเธอเสร็จก็ผลักเธอออก ผู้หญิงอะไรว่ะแม่งน่ารังเกียจ ก็เห็นดูว่ากำลังทำอะไรกันยังมีหน้ามาบอกว่าไม่ใช่อีก เหอะ!! มาบอกรักกูเห็นว่ากูจะดีใจหรือชอบมึงหรือไง ทำตัวแบบนี้กูไม่เอามาทำแฟนหรอ "ทำไม!! พี่สเวนพูดแบบนี้ค่ะ" "นี้!! มันอะไรจีน่า" เสียงผู้ชายที่เธอพลอดรักลุกขึ้นเดินมาจับแขนของเธอออก และในหันไปมอง "ปล่อยกู พี่สเวน พี่สเวน" พอผมหลุกออกจากเธอ ผมก็เดินออกมาและเดินขึ้นรถขับออกไปทันที 13:00 น. มหาลัย​KU ​คณะวิศวกรรมศาสตร์ สาขาโยธา วันนี้ผมมีเรียนคาบบ่าย ผมขับรถมาจอดที่ลากคณะวิศวะ และเดินเข้ามาที่หน้าตึกเห็น ไอ้ฟิวเวอร์ ไอ้คาเรน ไอ้เปเปอร์แต่ไม่เห็นไอ้แม็ททิว "ไอ้แม็ททิว" ผมที่กำลังจะถามพวกมัน แต่ก็มีเสียงเรียกก่อน ทำให้ผมและพวกมันหันไปมอง "สเวน!!" "โรส!! กลับมาแล้วหรอ" ผมตกใจมากที่เจอแฟนเก่า เราคบกันตั้งแต่ปี 1 เธอเป็นเพื่อนในกลุ่ม แต่ช่างเรื่องเก่าๆมันเถอะไม่อยากพูดถึง "จ้า โรสกลับมาแล้ว" เธอบอกและเดินมาควงแขนของผม ผมมองเธอและจับแขนเธอออก เธอมองหน้าผมอย่างไม่พอใจ และยอมปล่อยออก "กลับมานี้เธอต้องการอะไร" เสียงไอ้เปเปอร์ถามขึ้น มันมองเหมือนรู้ทันคนตรงหน้า เธอดูตกใจและมองไอ้เปเปอร์ "ที่โรสกลับมาเพราะ โรสอยากเริ่มต้นใหม่ โรสรักสเวนมากก และโรสก็รู้ว่าสเวนก็รักโรส" เธอเดินมาจับมือผมและพูดขอคืนดี คือมึงทิ้งกูไปตั้ง 2 ปี มึงคิดว่ากูจะกลับไปหามึงหรอไง "ถ้าเมื่อก่อนกูอาจจะรักมึง แต่ตอนนี้กูไม่ได้สนใจมึงแล้ว" ผมแกะมือเธอออกและบอกในสิ่งที่ผมคิด ตอนนี้ผมมีคนที่สนใจแล้ว เธอทำหน้าตกใจและพยายามจับมือผม "ไม่ต้องมาจับมือกู ไม่ใช่ดิ่ ไม่ต้องมายุ่งกับกูดีกว่าว่ะ" ผมพูดเสร็จก็นั่งลงกับพวกไอ้ฟิวเวอร์ ไอ้คาเรน ไอ้เปเปอร์ "สเวนคิดว่า โรสจะยอมหยุดหรอ ไม่มีทาง โรสจะทำทุกอย่างให้ได้สเวนกลับมา " เธอพูดเสร็จก็เดินออกไปทันที ผมได้และมองแต่ไม่สนใจหันมาคุยกับพวกมันต่อ ---------------------------------------
已经是最新一章了
加载中