ปลดล็อค - 17

08:00 น. ฉันลืมตาตื่นลุกขึ้นนั่งบิดขี้เกียจไปมา และหันไปมองคนด้านข้างที่กอดฉันทุกคืน ก็ยังนอนกอดฉันอยู่ ฉันจึงจับแขนเขาออก และลงจากเตียงเดินไปห้องน้ำเพื่อล้างหน้าล้างตา และอาบน้ำไม่นานฉันก็ออกมาด้วยผ้าขนหนูผืนเล็กปิดนมไม่มิดเลย เห็นสเวนนั่งพิงหัวเตียงและยิ้มเจ้าเส่ห์แถมส่งสายตาหื่นกามมาให้ฉัน ฉันก็มองเขาตาดุ แต่เขากับไม่สนใจก็ยังมองแทะโลมฉันไปมา ฉันส่ายหัวให้กับความหื่นที่เพิ่มขึ้นทุกวัน ฉันไม่สนใจเขาและเดินมาที่ตู้เสื้อผ้าเพื่อจะรีบแต่งตัว ผมรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาไม่เห็นโมนี่นอนอยู่ที่เตียง แต่ได้ยินเสียงน้ำไหวจึงรู้ว่าเธออาบน้ำอยู่ ผมเลยลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียงไม่นานเธอก็ออกมาด้วยผ้าขนหนูพันอก อ่าส์ เมียเซ็กซี่มากก ผมมองเธอ จึงเธอมองผมตาดุ ใครสนล่ะครับ และเธอก็เดินไปที่ตู้เสื้อผ้าเพื่อจะแต่งตัว ผมจึงรีบลงจากเตียงเดินไปหาเธอ และสวมกอดคนตัวเล็กด้านหลัง เธอสะดุ้งเล็กน้อยที่ผมกอด ตัวเธอหอมมากมากจึงผมเผลอก้มลงได้สูดกลิ่นดม และไซร้ซอกคอขาวๆหอมนั้น ส่วนมือก็พยายามแกะผ้าขนหนูพันตัวออกจึงมันหลุดลงไปกองกับพื้น มือ2 ข้างก็มากุมหน้าอกอวบใหญ่ ฉันสะดุ้งตกใจที่สเวนเขาเข้ามากอดฉัน จากด้านหลังฉัน และก็ต้องสะดุ้งตกใจอีกรอบ สเวนก้มหน้าลงมาไซร้ซอกคอและพยายามแกะผ้าขนหนูออกจากตัวฉัน "อ๊ะ อ๊าาๆ ปล่อย!!" ฉันร้องเสียงหลงและรีบจับมือสเวน ฉันรู้แปลกๆ พยายามผลักมือเขาออก ผมทั้งบีบทั้งขย่ำหน้าอก ส่วนปากก็ซุกไซร้คอไปมา จึงโมนี่ร้องครางออกมาและพยายามแกะมือผมออก ผมเลยดันตัวโมนี่ไปข้างหน้าตู้เสื้อผ้าจึงเธอตกใจเอามือยัก ผมจึงเอามืออีกลูบไปที่กลายสาวที่ตอนนี้เริ่มแฉะ ฉันที่พยายามห้ามสเวนแต่เขาเสือกดันตัวฉัน ไปข้างหน้าตู้เสื้อผ้าจึงฉันต้องรีบเอามือยักไว้ และนั้นเป็นการเปิดทางให้สเวนเข้ามา ง่ายถึง เขาเอามือลูบลงไปที่กลายสาวของและใช้นิ้วแหย่เข้าไป "อ๊ะ อ๊าา หยุด อ๊าา มันเจ็บนะ อ๊ะ" พอฉันร้องออกมาเขาก็ชักนิ้วเข้าออกเร็วๆจนเกิดเป็นเสียงน่าอาย แจ๊ะๆ แจ๊ะๆ แจ๊ะๆ ผมเร่งจังหวะนิ้วเข้าออกเร็วขึ้น และมือก็ขยี้ยอดถันไปมา "อ๊ะ อ๊าา ไม่ไหวแล้ว อ๊ายยยย" ไม่นานเธอก็เสร็จสม น้ำหวานในตัวเธอไหวเยิ้มเต็มมือ​ ผมชักนิ้วออกมาเลียและดูดก็จัดการถอนกางเกงออกและจับเธอหันมาทางผม และดันเธอให้ถอยหลังและจับขาข้างหนึ่งเกี่ยวเอว "อุ๊บ" ฉันที่ถูกสเวนทำจนเสร็จและเขาก็จับฉันให้หันมาทางเขา ดันฉันให้ถอยหลังและยกขาข้างหนึ่งเกี่ยวเอวเขา ฉันที่ได้สติจึงจัดการจับบ่าเขาให้มั่นและแทงเข่าโดนไอ้มังกรเขาเข้าเต็มๆ จนเขาจุกล้มลงนั่งกุมไอ้นั้นของเขา "มึงไม่ได้แดกกู หรอ ไอ้เหี้ยพี่สเวน" ฉันบอกเขาและหันไปหยิบเสื้อผ้าและเดินเข้าห้องน้ำไปแต่งตัว ผมนี้จุกเลยครับโดนยัยตัวแสบแทงเข่ามาโดนน้องชายของผมเต็ม นี้มึง!! จะไม่ให้กูสืบพันธุ์เลย ผมได้แต่มองเธอหยิบเสื้อผ้าและเดินเข้าห้องน้ำไปแต่งตัว "ฝากไว้ก่อนเถอะ!! ยัยตัวแสบ" ผมได้แต่พลาดโทษเธอ เพระตอนนี้ทำอะไเธอไม่ได้ จุกครบ จุกมากกด้วย 12:00 น. ​#โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง ​ ​#ห้องตรวจ พอฉันออกมาจากห้องน้ำก็เห็นเขานั่งกุมไอ้นั้นอยู่ที่เดิมและบ่นว่าเจ็บว่าปวด จนต้องพยุงเขามานั่งที่ปลายเตียง และเห็นว่ามันบวมและเเดงม่วงเล็กน้อยจนเอาผ้าขนหนูพันเอวให้เขาและเดินพยุงเขาลงมาและในพนักงาน ไม่นานฉันก็พาสเวนมาถึงโรงพยาบาลและมีบุรุษพยาบาลเข็นรถเข็นให้เขานั่งและเข้าข้างใน ฉันจัดการเขียนประวัติเขาและส่งให้พยาบาล ฉันนั่งลงข้างเขาที่หน้าห้องตรวจและรอหมอเรียก ไม่นานนางพยาบาลก็เดินมาตามและเข็นรถเข้าไปให้ห้องตรวจ โมนี่พาผมมาโรงพยาบาลเพราะน้องชายของผมมันปวดและบวมแดงม่วง เธอจึงพยุงผมและหาผ้าขนหนู และเธอก็พยุงผมพามาส่งที่โรงพยาบาล ผมและเธอนั่งรอที่ห้องตรวจจึงมานางพยาบาลเดินมาผมและเข็นรถเข้าไปให้ห้องตรวจ "สวัสดีครับคุณวรภัทร เป็นอะไรมาครับ" พอผมเข้ามาคุณหมอก็ทราบผม ผมไม่บอกแต่ชี้ไปที่น้องชายผม หมอมองตามและพยักหน้าเข้าใจ ผมเปิดผ้าขนหนูให้หมอดูน้องชายผม หมอมองและจับดูไปมารอบ "อับเสบ บวมซ้ำเกิดจากโดนกระแทงรุนแรง ต้องหยุดมีเพศสัมพันธ์จนกว่าจะหาย ไม่งั้นเอ็นจะฉีดได้" ผมปิดผ้าและนั่งฟังหมอบอกอาการและเขียนใบสั่งยาต่างๆ "นานเท่าไร" "3 เดือนครับ" พอหมอตอบผมนี้จะบ้าาาาตาย อีเมียมึงทำกับกูแบบนี้ได้ไง 3 เดือนกูคงลงแดงตายกันพอดี ผมบอกลาและนางพยาบาลก็เข็นรถออกมา โมนี่ที่เห็นผมก็เดินมาหาผม "เป็นไงบ้าง" โมนี่ถามอย่างเป็นห่วง เป็นห่วงกูแต่มึงกับแทงเข่ากูจนน้องชายกูเกือบใช้การไม่ได้ "อับเสบเพราะอีเมียมันแทงเข่าแรง ดูแลกูด้วย 3 เดือน" ผมบอกโมนี่ มันทำหน้ารู้สึกผิดและก็แปบเดียวมันกับหัวเราะเสียดัง กูหายเมื่อไร กูจะเอามึงให้ตายคาเตียงเลย!! ตั้งแต่กลับมาจากโรงพยาบาลสเวนเขาก็ไม่พูดไม่คุยกับฉันเลยคงจะโกรธที่ฉันแทงเข่าโดนน้องชายสุดที่รักของผม จนมันอักเสบบวมใช้การไม่ได้ไป 3 เดือน แต่ฉันก็ไม่ผิดนะ ก็ฉันบอกให้เขาปล่อยแต่เขาไม่ปล่อยฉันก็เลย แทงเข่าซะให้ ใครจะไปรู้ว่าโดนน้องชายที่แข็งตัวและมันจะทำให้เขาเจ็บมากแบบนี้ (หนูแทงเข่าโดนของอีพี่นี้กะเอาถึงตายรึไงจ้า!? : หนวดแมว) ใครจะไปรู้ค่ะ หนวดว่าจะเจ็บมากแบบนั้น : ฮาโมนี่ (เฮ้ย!! คนอ่านมายืนไว้อาลัย RIP ปิกะจูสเวน : หนวดแมว) ไอ้สัส!! มังกรกูยังไปตายโว้ยย แค่มันอยากพักผ่อนกันหาก : สเวน "มึงโกธรกูหรอ" ฉันเดินไปหาสเวนที่นอนอยู่โซฟาห้องนั่งเล่น ฉันเดินไปนั่งตรงหน้าเขา "มึงยังจะมาถามกูอีก!!" ผมตอบโมนี่อย่างโกรธแต่ไม่ได้โกรธเธอจริงหรอครับ แค่เรียกร้องความสงสารเพื่ออีเมียมันจะรับผิดชอบดูแล "โมนี่ขอโทษ!! ก็พี่สเวนนั้นล่ะที่ผิด" ฉันบอกสเวนและออดอ้อนให้เขาหายโกรธ ที่ฉันจะไม่สนใจเขาก็เพราะเขาผิดเอง แต่ถึงอย่างไรฉันก็รู้สึกที่ทำเขาเจ็บตัว "เหอะ!!" พูดเสร็จผมก็นอนหลับตาลงทันที คือก็กูเองว่างั้น โธ่อีเมียๆๆๆ "เค้าขอโทษนะ เดี๋ยวเค้าจะดูแลตัวเอง" ฉันบอกและเขย่าแขนเขา เขาลืมตาและมองมาที่ฉัน ฉันส่งสายตาอ้อนและเอาหน้าถูแขนเขาไปมา "มึงเป็นเมียกูก็ต้องดูแลกูอยู่แล้วป่ะ" ผมต้องเก็บอาการดีใจที่เมียอ้อน ต้องทำหน้าดุไว้เดียวมันได้ใจ มันต้องให้รู้ซะบ้างว่า ไผเป็นไผ "แล้วตกลงมึงหายโกรธกูยัง" "ยัง" "เออออ กูไม่ง้อมึงแล้ว ดูแลตัวเองแล้วกัน" "เดี๋ยวจ้า!! เมียจ้าผัวหายโกรธแล้วจ้า มาดูแลผัวก่อนอีเมีย" 14:30 น. ตลอดเวลาเธอดูแลผมดีมากกก ให้ผมหาแดกเองตลอด ใช้ให้ไปหยิบน้ำมาให้ผม มันทั้งบ่นทั้งด่า คือกูเป็นคนเจ็บ มันต้องดูแลหาข้าวหาน้ำให้กิน แต่ผมกลับต้องดูแลเธออีก ตอนนี้ผมกับโมนี่ออกมาหาอะไรกินข้างนอก ตั้งแต่กลับจากโรงพยาบาลยังไม่ได้กินไรกันเลยตั้งแต่เช้า ผมพาเธอมากินบุฟเฟ่ต์ทะเล​ ที่ร้านแห่งหนึ่งผมเลือกนัั่งโต๊ะข้างบนเพราะต้องการความเป็นส่วนตัว "สเวนเอาไร เดี๋ยวโมนี่ลงไปตักให้" ฉันถามเขาตั้งแต่บอกว่าจะดูเเลเขา ฉันก็ยังไม่ได้เริ่มดูเเลเลย ตอนนี้ฉันจะดูแลเอาใจใส่เขาให้มากกกกับที่เขาดูแลฉันเหมือนกัน "ไม่ต้อง!! มึงนั่งอยู่เฉยๆเถอะ" ผมบอกและทำท่าจะลุกขึ้นยืน แต่โมนี่เธอกับลุกขึ้นเดินมาจับมือผมให้นั่งลงที่เดิม "ไม่!! มึงอ่ะนั่งลง กูบอกว่าจะลงไปเอาไง" ฉันบอกและจับบ่ากดให้เขานั่ง และเดินลงไปตัก กุ้ง หอย ปู มาให้เขา ฉันเดินเลือกดูของทะเลมากมาย และหยิบถาดอันใหญ่และตะกร้าอันเล็กวางเรียบบนถาด และเดินตัก ของทะเล กูกะว่าจะลงมาตักแค่ครั้งเดียว และเดินถือไปที่โต๊ะที่สเวนนั่งรออยู่ ฉันเดินเข้าไปจนเห็นเขานั่งนั่งอยู่กับผู้หญิงใส่ชุดกาวน์ 2 คน ผมที่นั่งรอโมนี่ลงไปตักอาหารมาย่าง ไม่นานพนักงานก็ยกเตาถ่านติดไฟพร้อมย่างมาให้ ผมนั่งเล่นโทรศัพท์ "สวัสดีค่ะ" ผมที่นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่นั้นก็ได้ยินเสียงผู้หญิงทัก พอเห็นไปมองก็เจอสาวสวยใส่ชุดกาวน์ 2 คนยืนอยู่ที่โต๊ะผม ถึงจะสวยแต่สู้อีเมียตัวแสบผมไม่ได้หรอครับ ผมไม่ตอบก้มเล่นโทรศัพท์ต่อไม่สนใจพวกเธอ จึงพวกเธอเดินมาเดินโต๊ะผมโดยไม่รับอนุญาต "ใครอนุญาต!?" ผมถามพวกเธอที่นั่งลงที่เมียของผม ผมไม่ชอบให้ใครมายุ่งวุ่ยวายเวลาอยู่กับเมีย "เมก้าอนุญาตตัวเองค่ะ คุณ??" ผู้หญิงที่นั่งที่เมียของผมพูดและส่งสายตายั่วยวนมาให้ผมอีก "จำเป็น?? และก็ลุกไปด้วย" ผมบอกให้พวกเธอลุกแต่ก็หน้าด้านนั่งกันอยู่ ตุบ เสียงวางถาดใส่อาหารอย่างแรง มันบ่งบอกถึงอารมณ์ของคนวางว่าตอนนี้อารมณ์เสียแค่ไหน "นี่!! เป็นพนักงานเสิรฟ์ส่งของให้ลูกค้าแบบนี้หรอไม่มีมารยาท" ฉันเดินมาที่โต๊ะด้วยอารมณ์ที่อยากจะฆ่าคนเลยเผลอวางถาดแรงจนสเวนและอีแขกไม่ได้รับเชิญหันมามอง พออีนั้นพูดฉันก็ทองหน้ามันและมันหันไปคุยกับสเวน ที่ตอนนี้มองหน้าฉันอยู่ "คุณค่ะ!! เราว่าไปทานที่อื่นเถอะค่ะ" "ทำไมกูต้องไปกับมึง!?" ผมถามเธอ คือผมโกรธมากกที่ผู้หญิงคนนี้ว่าเมียผม "ช่างเขาเถอะค่ะผัวขา ถ้าเขาอยากไปก็ให้เขาไป นี้ค่ะ เมียเอาให้" ฉันเดินเข้าไปนั่งบนตักสเวนและกอดคอออดอ้อนเขาและหันไปมองยัย2 ตัวที่มองอย่างตกใจ โดยเฉพาะยัยผู้หญิงที่นั่งตรงหน้าฉันมองฉันอยากจะกินเลือดกินเนื้อ ใครสนใจค่ะ นี่!! ฮาโมนี่ คนจริงๆและไม่ยอมคน "แก!! ไปเถอะ" "ไม่!! กูจะกินที่นี่" "ผัวอยากกินอะไรค่ะ เดี๋ยวโมนี่ย่างให้" ฉันหันไปหยิบหอยมาย่างให้สเวน เขามองหน้าและกอดเอวฉัน "คุณลองกินนี้ซิ่ ฉันย่างเองกับมือ" ผู้หญิงตรงหน้าฉันเธอหยิบกุ้งไปย่างและวางใส่จานของสเวน "ขอโทษค่ะ!! พี่ ผัวหนูไม่ชอบกินกุ้ง แต่ชอบกินหอยที่มันสดๆ" ฉันบอกเธอและยิ้มเหยียดๆให้และหันไปมองเขาที่ตอนนี้นั่งยิ้มหวานกอดเอวฉันอยู่ ฉันและผู้หญิงคนนั้นหยิบย่าง หยิบย่าง ให้สเวน แต่เขาไม่กินของเธอนั้นเลยนะค่ะ เขาเลือกกินของฉัน หึหึ "เมก้าขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะค่ะ" เธอบอกและเดินลงไปเข้าห้องน้ำ ตอนนี้ฉันกับสเวนผลัดกันป้อน​ จนฉันขอตัวไปเข้าห้องน้้ำ ผมมีความสุขมากที่อีเมียของผมมันย่างหอยปูกุ้งให้ ส่วนผู้หญิงอีกคนก็ไปเข้าห้องน้ำยังไม่กลับ แต่ก็ช่างเธอผมไม่สนใจ ผมเขี่ยจานที่มีอาหารผู้หญิงคนนั้นออกไปจานตรงหน้า ตอนนี้เมียเธอลุกไปเข้าห้องน้ำ ผมเลยต้องนั่งอยู่กับเพื่อนของผู้หญิงที่ชื่อ เมก้า ผมหันไปมองดูว่าโมนี่ขึ้นมายังแต่คนที่ขึ้นมาเป็นเป็นผู้หญิงอีกคนและเกิดเสียงกรีดร้องของอีเมีย กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดด ผมตกใจรีบลุกลงไปดูว่าเมียผมเป็นอะไร แต่ก็ถูกผู้หญิงที่ชื่อเมก้าจับแขนไว้ "ไปไหนค่ะ อยู่กับเมก้าก่อนสิ่" "ปล่อยกู!!!" ผมตะคอกเสียงดังจึงเธอตกใจปล่อยแขนผม ตอนนี้ผมเป็นห่วงอีเมีย ผมเดินลงมาที่บันไดเห็นเมียตัวเองนอนหมดสติอยู่ "โมนี่!!!!!!!!" ผมตกใจรีบเดินไปอุ้มเธอขึ้นและเดินออไปจากร้านทันที ฉันที่เดินลงบันไดได้เดินสวนทางเป็นผู้หญิงคนนั้น ฉันไม่สนใจเลยไม่ทันระวัง ยัยนั้นแกล้งล้มและผลักฉันตกบันได และรีบเดินขึ้นไปทันที 18:00 น. ฉันรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาและพบว่าตัวเองนอนอยู่ในห้องนอนโรงแรม และพอหันไปมองคนที่นอนกอดเอวฉันอยู่ก็คือสเวน "ตื่นแล้วหรอ เป็นไงบ้าง มึงรู้ไหมตอนที่กูเห็นมึงนอนหมดสติอยู่ที่พื้น กูกลัวมากแค่ไหน" ผมรู้สึกตัวตั้งแต่เธอขยับแล้ว ผมดีดตัวลุกขึ้นนั่งหันไปกอดเธอที่นั่งอยู่ ผมพาเธอไปหาหมอ แต่เธอไม่ได้เป็นมาก ข้อขาเคล็ด ตามเเขนมีรอยถลอก และแดง ผมเลยพาเธอกลับมานอนที่ห้อง "เจ็บข้อขา และขอโทษให้เป็นห่วงนะ" ฉันบอกเขาและกอดสเวนอีกรอบให้เขาสบายใจขึ้น เขาเอามือลูบหลังฉันเบา "หิวไหม!? อยู่ให้ร้านก็กินไปได้นิดเดียว" ผมถามเธอ เธอไม่ตอบแต่พยักหน้าบอก ผมลงจากเตียงออกไปโทรศัพท์สั่งอาหารให้เขาขึ้นมาส่งให้ ไม่นานออกก็มีเสิรฟ์ถึงหน้าห้อง ผมอุ้มโมนี่วางที่เก้าอี้โต๊ะกินข้าวและจัดการวางอาหารให้เธอทาน "มึงไปเดินเล่นกัน!!" ฉันชวนสเวนที่กำลังเก็บจานไปใส่รถเข็น ให้ไปเดินเล่นตอนเย็นกัน เขามองหน้าฉันและส่ายหน้าปฏิเสธ "ทำไม??" "มึงเดินไหวหรอ!?" ผมถามเพราะเธอจะเดินไหวหรอ ผมเป็นห่วงเธอมาก แค่คาดสายตาไปแปบเดี๋ยว แม่งๆนอนแอ้งแม้งอยู่กับพื้น ไม่รู้ทำอีท่าไหน "ไม่ไหว" "ก็ไม่ต้องไป!! นั่งดูทีวีในห้องไป เดินก็ไม่ไหวจะไปได้ไง" ผมบอกและเดินเข็นรถไปไว้นอกห้องและเดินมานั่งโซฟาข้างโมนี่ "ได้ซิ่ !! ถ้าพี่สเวนให้โมนี่ขี่หลังก็ไปได้แล้ว" ฉันบอกเขาและเรียกชื่อแบบที่เขาอยากให้เรียก ถ้าไม่จำเป็นจริงก็ไม่อยากจะเรียกมันหรอ "เฮ้ยย!! ลำบากกูอีกแล้ว อีเมีย!!" ---------------------------------------