ปลดล็อค - 27

​ ​ ฉันยืนตัวสั่นด้วยความโกรธ และมองหน้าสเวนที่ยืนอยู่ เขาไม่มีความรู้สึกผิดกับสิ่งที่ทำ แถมยังดูจะภาคภูมิใจกับมันอีกด้วย มึงล่ามกูนี้!!! มึงภูมิใจมากเลยหรอว่ะ "ขอกุญแจ" ฉันแบกมือขอกุญแจจากสเวน เพื่อเอามาไขแม่กุญแจที่ติดกับโซ่ออก "ไม่มี" ผมตอบโมนี่และเดินออกไปจากห้องนอน เพื่อไปเตรียมอาหารให้เธอทาน "ไม่มีได้ไงว่ะ!!! สเวน!?" ฉันตกใจที่สเวนบอกว่าไม่มีกุญแจ ฉันเดินไปเดินมาอย่างหัวเสียที่เขาไม่มีกุญแจให้ ฉันจะทำไงล่ะที่นี้ ต้องอยู่ในสภาพนี้อีกนานไหมว่ะ แต่ฉันคงไม่มีทางเลือกคงต้องอยู่กับโซ่ที่ข้อเท้าไปก่อน ค่อยหาวิธีเอามันออก ฉันเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อจะอาบน้ำ ดีที่โซ่มันยาว แต่ถ้าจะให้ดีกว่านี้ต้องไม่มีมัน เธอใช้เวลาอาบน้ำไม่นานก็เดินแก้ผ้าออกมา ฉันก็เดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าและหยิบชุดกระโปรงมาใส่ ใส่ชุดอื่นไม่ได้แม่งติดตรงที่มีโซ่ที่เท้า ผมเดินออกมาจากห้องนอนและเดินตรงไปที่ครัว เพื่อทำอาหารให้โมนี่ทานแต่ก่อนจะทำอาหารให้โมนี่ ผมจึงเดินไปหยิบอาหารเม็ดมาเทใส่จานให้เจ้าหิมะ พอมันเห็นกล่องอาหารของมัน เจ้าหิมะจึงรีบวิ่งมาที่จานข้าวและก้มหัวกิน ผมจึงเดินเข้าครัวทำซูชิให้เธอทาน ผมใช้เวลาไม่นานก็ทำเสร็จ ผมหยิบจานมาวางไว้ที่โต๊ะกินข้าวและจะเดินไปตามเมียมากินข้าว ก็หันเธอเดินออกมานั่งที่เก้าอี้ และหยิบซูชิใส่ปากโดยไม่สนใจคนที่ยืนดูอยู่ ผมเข้าใจว่าเธอกำลังโกรธ ผมจึงเดินไปนั่งที่เก้าอี้อีกตัวและลงมือทาน ไม่นานเราก็ทานเสร็จ เธอลุกขึ้นและเดินเข้าไปให้ห้องนอนทันที ผมได้แต่มองและก้มลงเก็บจานเอาไปล้าง ฉันเดินไปกินอาหารที่สเวนทำไว้ เขาก็ยังทำอาหารอร่อยเหมือนเดิมแต่ไม่เหมือนเดิมคือแม่งไม่เอาโซ่ออก ฉันเลยเดินไปนั่งและลงมือกินโดยไม่สนใจเขาเพราะโกรธไง เลยไม่พูดไม่คุยกับเขา ถ้ากูหลุดไปได้นะ หึหึ (อีพี่มันรักไงถึงทำแบบนี้ : หนวดแมว) รักด้วยการล่ามโซ่แบบนี้หรอว่ะ หนวด : ฮาโมนี่ ( ใจเย็น!! จ้า โมนี : หนวดแมว) หนวดลองโดนล่ามดูบ้างไหมล่ะ : ฮาโมนี่ (ไม่เอาดีกว่า : หนวดแมว) ฉันกินเสร็จก็เดินเข้ามาใยห้องนอนทันทีและนั่งลงปลายเตียง ฉันก้มลงมองโซ่และลองเดินหากุญแจตามตู้ ตามชั้นต่างๆ "ไม่ต้องหาให้เสียเวลาหรอ" ผมที่เดินตามเข้ามาก็เห็นโมนี่ตามเดินหากุญแจตามตู้ ตามชั้นต่าง "แล้วไง!! ถ้ากูหลุดไปได้นะ กูเอามึงตายแน่" ฉันชะงักเมื่อได้ยินเสียงสเวน จึงหยุดหาและหันไปชี้หน้าเขาและขู่ "ผัวยอมเลยครับ ถ้าจะตายคาอกนุ่มๆหอมๆของเมีย หึหึ" ผมบอกและยิ้มหวานกวนตีนเธอ เธอไม่มีทางหากุญแจเจอหรอครับ ถ้าจะเจอเธอคงต้องมุดลงไปในโถส้วมนั้นล่ะครับ "ไอ้เหี้ยสเวน!!!" ฉันตะโกนออกไปเสียงดังที่เขาดูไม่สะทกสะท้าน​กันคำขู่ของฉันเลยแม้แต่น้อย แถมเขายังกวนตีนฉันอีก กูขู่มึง!!! กรุณากลัวคำขู่กูบ้างเถอะอีห๋า!!!! "อะไรจ้า!! เมียจ้า ไม่เอานะครับไม่โกรธ" ผมพูดและยักคิ้วกวนให้โมนี่ จึงเธอได้แต่ยืนกำมือแน่นและจ้องผมอย่างจะกินเลือดกินเนื้อ "จ้องเค้าแบบนี้!! ผัวเขินนะครับ เมียจ้า" ยิ่งผมยั่วโมโหอีเมียเท่านั้น มันก็ยิ่งโกรธมากขึ้น "ที่ผัวทำแบบนั้น!! เพราะกูรักมึงมากนะเว้ย" ผมเลิกเล่นและหันมาจ้องหน้าแบบจริงจัง ผมรู้ว่าที่โมนี่โกรธมากคงจะไม่ได้มีเรื่องของโรสอย่างเดียวแต่ดูแล้วคงจะเป็นผมมากกว่า "เรื่องที่โรสบอกมึงมันไม่ใช่เรื่องจริง" "ใช่!!กูยอมรับว่าเมื่อก่อนกูเคยคบกัน และเคยมีอะไรกันจริง" "แต่ไม่ใช่ที่นี้!! กูไม่เคยพาใครเข้ามาจริงๆ" "มึงจะไม่เชื่อในสิ่งที่กูบอกก็ได้" "แต่กูอยากจะบอกมึงว่ากูรักมึงมาก" "มึงลองคิดดูกูอยู่กับมึงทั้งวันทั้งคืน ถ้าโรสมันเคยมาที่นี้จริง มึงคิดว่ามันจะไม่มาหากูหรอ" "ที่กูล่ามมึงเพราะกูไม่อยากให้มึงหนีกูไป" ผมเริ่มอธิบายและบอกทุกอย่าง ผมไม่รู้ว่าโมนี่จะเชื่อผมไหม แต่สิ่งที่ผมพูดมันคือเรื่องจริงทั้งหมด ถึงผมจะเคยเป็นเสือมาก่อน แต่ถึงจะเป็นเสือก็มีหัวใจที่รักเดียวนะครับ ฉันได้แต่ยืนฟังสเวนบอกและอธิบาย ฉันไม่ค่อยอยากจะเชื่อเขาเท่านั้นแต่พอลองนึกดูดีมันก็จริงอย่างที่เขาพูด ถ้าพี่โรสอยากจะมาเจอสเวนหรืออยากจะรื่อฟื้นความหลังคงจะมาหาที่นี้นานเเล้ว "โมนี่เชื่อใจพี่ได้ไหม!?" ฉันถามสเวนออกไป เขาจึงเดินเข้ามาหาฉันและจับตัวฉันเข้าไปกอด "เชื่อนะครับ คนดี"ผมบอกและกอดรัดแน่นขึ้นให้หายคิดถึง "ก็ได้ค่ะ!! โมนี่จะลองเชื่อใจพี่" ฉันบอกและผลักเขาออกจากตัวและมองหน้าเขาที่มองฉันอยู่ เขาโน้มหน้าลงมาเรื่อยๆจนลมหายใจรดหน้าฉัน เขาก้มลงมาเรื่อยๆจนริมฝีปากเขาขบริมฝีปากของฉัน ฉันอ้าปากให้เขาสอดลิ้นเข้ามาในโพรกปากของฉัน ลิ้นของเขาตว้ดเกี่ยวไปมา ฉันก็จูบตอบเขา เราจูบเนิ่นนานจึงมือเขาเริ่มลูบไล้แผ่นหลังและบีบขย้ำหน้าอกอวบใหญ่สองข้าง ฉันที่เริ่มได้สติผลักเขาออก "โธ่!! เมียจ้าผลักผัวทำไม" ผมบอกอย่างขัดใจที่โดนเมียผลักออกมา "ไม่ต้องมาพูดมาก" ฉันตะโกนออกไปและยืนกอดอกจ้องมองเขา "เป็นอะไรครับ!!" ผมเดินเข้าไปออดอ้อนและก้มหน้าซุกซอกคอขาวๆ เพื่อปลุกอารมณ์เมียมัน "หยุดๆเลย" ฉันขัดขืนและผลักเขาออกอีกครั้ง "อะไรว่ะ!! ผลักกูออกมาทำไม ฟิวกำลังได้​" ผมบอกอย่างหงุดหงิด ที่โดนเมียผลักออกมาสองรอบ "ฟิวเหี้ยอะไร!!! หยุดเลย" ฉันรีบบอกเขาและถอยหลังออกจากเขา 3 ก้าวพอเห็นเขาจะเดินเข้ามา "มึงหยุดอยู่ตรงนั้น!!" ฉันบอกและชี้นิ้วให้เขาหยุดเดินเข้ามาหาฉัน "โธ่!!! เมียจ้า ผัวอยากแล้ว มาม๊ะ!!" ตอนนี้ไอ้น้องชายผมมันเริ่มปวดและอยากออกมาเต็มทน แต่ก็โดนอีเมียมันปฏิเสธตลอด "ไม่!!" ฉันปฏิเสธเสียงแข็ง "นะครับ!!!" ผมก็ไม่ยอมแพ้เหมือนกัน ถ้าวันนี้กูไม่ได้กินเมียอย่างเรียกกูว่า สเวน (ไม่ให้เรียก สเวน และจะให้เรียกว่าอะไรค่ะ : หนวดแมว) ยอมให้หนวด เรียกว่าหมาเลยครับ : สเวน (นั้นขอเรียกเลยแล้วกัน ไอ้หมา : หนวดแมว) อยากตายหรอ หนวด!!! : สเวน "กูบอกว่า ไม่ไง" ฉันบอกสเวนและเดินไปนั่งกอดอกอยู่บนเตียงนอน "ทำไมอ่ะ!! ผัวอยากแล้ว" ผมเดินไปนั่งกอดเอวโมนี่และเอาหน้าถูหน้าท้องแบนราบไปมา "มึงอยากจะเอากูมากเลยใช่ไหม!?" ฉันถามสเวน เมื่อคิดอะไรออก "ใช่ครับ" ผมบอกและพยักหน้าไปมา "ได้" ฉันตอบและยกยิ้มเจ้าเส่ห์มองสเวน พอเขาได้ยินว่า ได้ เขาก็ดีใจลุกขึ้นยืนเตรียมถอดเสื้อผ้าออกจากตัว "ถอดเสื้อทำเหี้ยอะไร" ฉันถามสเวน เมื่อเขาเสื้อเสร็จและกำลังจะถอดกางเกงต่อ "ก็จะเอาเมียไงครับ" ผมเงยหน้าตอบโมนี่และยิ้มหวานส่งไปให้และก้มลงถอดกางเกงต่อ "กูบอกตอนไหนว่าจะให้มึงเอากู" ฉันบอกเขา จึงเขาชะงักและเงยหน้ามองฉันอย่างสงสัย "เอ้า!!??" "ถ้าอยากเอากูมาก มึงก็ไปหากุญแจมาไขโซ่ที่ล่ามเท้าก็ออก" ฉันบอกสเวนและชี้ที่โซ่ที่ล่ามเท้าของฉันอยู่ "จะไปหาที่ไหน ผัวทิ้งไปแล้วนะเมียจ้า" "หามาไม่ได้ มึงก็อดไปนะค่ะ" ฉันพูดเสร็จและผลักเขาออกไปนอกห้องนอนทันที "อ่ออ..ลืมบอกไป ถ้ายังหาไม่เจอ ก็ไม่ต้องเข้ามานอนในห้องนะจ้า ผัวขา" ฉันบอกเขาและปิดประตูใส่หน้าเขาทันที ปัง!!!!!! "แล้วกูจะไปหากุญแจมาจากไหนว่ะ แม่ง!!" ---------------------------------------- ​.......ชอบล่ามน้องมันดีนัก เจอเอาคืนซะบ้าง งานนี้อีพี่คงต้องมุดโถส้วมไปเอากุญแจ.....