ปลดล็อค - 33   1/    
已经是第一章了
ปลดล็อค - 33
ผมโกรธมากที่รู้ว่าทำไมถึงหากุญแจไม่เจอชักทีและผมก็คิดว่า คนอ่านทุกคนที่ตามอ่านเรื่องของผม คงจะรู้กันหมด ไม่เห็นมีใครบอกผมกันบ้างเลย เอาเวลา สามสัปดาห์!! กูคืนมากนะเว้ยย!!!!! คงสงสัยว่าทำไมผมถึงโกรธโมโหไอ้เพื่อนเหี้ยอย่างไอ้เปเปอร์มัน เดี๋ยวผมจะบอกว่ามันกระซิบว่าอะไร ก่อนที่ไอ้เปเปอร์มันออกไป มันเดินมากระซิบบอกผมว่า ’ถ้ามึงหาเจอสิ่แปลก’ ’หึหึ!! เห็นสถาพมึงแล้วกูเลยบอกว่ามันอยู่กับกู’ ’ตอนแรกจะทรมานมึงชัก 3 เดือน’ ​’แต่ดูแล้วมึงคงจะลงแดงตายซะก่อน’ ’พรุ่งนี้เดี๋ยวกูเอามาให้’ นั้นล่ะครับที่มันกระซิบบอกผม ผมถึงได้นั่งโมโหอยู่แบบนี้ไงครับ แต่คงจะทำอะไรมันไม่ได้เพราะกุญแจอยู่ที่มันนี้สิ่ กูอยากจะตามไปฆ่ามันซะวันละหลายๆรอบจริง !!!! 07:00 น. วันนี้จะเป็นวันสุดท้ายที่ผมจะได้มานอนอยู่บนโซฟาห้องนั่งเล่น ผมลุกขึ้นยืนอย่างคนแก่ ปวดหลังซิบ ผมเดินเอามือทุบหลังเบาๆและเดินเข้าไปให้ครัวเพื่อเตรียมอาหารให้คนที่นอนอยู่ให้ห้อง วันนี้ผมลงมือทำอาหารเช้าแบบจัดเต็ม คล้ายฉลองที่ผมจะได้ไม่ต้องทนนอนปวดหลังอีก ผมเดินมาจัดโต๊ะกินข้าวและวางเรียบอาหารบนโต๊ะ ฉันลุกขึ้นนั่งบิดขี้เกียจไปมาและหันไปมองเจ้าหิมะที่นอนอยู่ข้าง เธอลงจากเตียงไปอาบน้ำ และเดินเข้าไปในห้องน้ำ ล้างหน้าล้างตาแปรงฟัน ไม่นานฉันก็เดินออกมาจากห้องน้ำ เดินออกมาตรงไปที่ตู้เสื้อผ้าและแต่งตัว เธอจึงเดินออกจากห้องนอนและเดินไปดูสเวนที่ห้องนั่งเล่น แต่ไม่เจอเขาที่ห้องนั่งเล่น ฉันจึงเดินดูรอบๆห้องเผื่อเขาจะนอนบนพื้นแต่ก็ไม่เจอ "หายไปไหนของเขาว่ะ!!" ฉันพึงพำเบาที่หาเขาไม่เจอ เธอจึงเดินออกมาหาที่ครัวเพื่อเขาจะเข้ามานอนในนั้น คนอ่านอ่านไม่ผิดค่ะ ไอ้สเวนบางวันมันก็จะนอนที่ห้องนั่งเล่น บางวันมันก็นอนที่พื้นบางโซฟาบาง หนักสุดมันไปนอนในครัว พอถามมัน!! มันก็บอกว่าหากุญแจและเผลอหลับไป แต่มันไม่ได้นอนบนพื้นครัวแต่มันขึ้นไปนอนบนโต๊ะสำหรับทำอาหาร มันนอนไปได้ไงก็ไม่รู้ พอฉันคิดได้แบบนั้นจึงลองเดินไปดูสเวนที่ห้องครัว ก็เจอเขาเดินถือแก้วสองใบออกมา "ตื่นแล้วหรอ หรือไม่ได้นอน" ฉันจะถามเขาแบบนี้ทุกครั้งที่เจอ ถ้าเห็นเขานอนอยู่ก็จะไม่ปลุกปล่อยเขานอนไป แต่ถ้าเจอมานอนให้ครัวก็จะปลุกเขาให้ตื่น "มาครับ!! พี่ทำอาหารเช้าไว้แล้ว" ผมเดินออกมาจากครัวก็เห็นโมนี่กำลังจะเดินเข้าไปครัว ผมบอกและจับมือเธอมาที่โต๊ะที่มีอาหารวางอยู่ ผมจับเธอนั่งลงที่เก้าอี้และวางแก้วน้ำให้เธอแล้วผมก็เดินไปนั่งเก้าอี้อีกตัว "วันนี้มึงมาแปลกนะ!!??" ฉันที่โดนสเวนจูงมือเดินมาที่โต๊ะที่มีอาหารวางอยู่และจับเธอลงนั่งลงและเขาก็วางแก้วและเดินไปนั่งเก้าอี้อีกตัว ฉันสงสัยว่าวันนี้เขามาแปลก หน้าตาดูอิ่มแอมและทำไมถึงตื่นก่อน หรือเขาจะไม่ได้นอนอีกแล้ว แต่สภาพมันไม่ใช่ไง "ทำไม?? แค่กูตื่นเช้ามาทำอาหารให้ทานนี้แปลก" ผมตอบฮาโมนี่ไป แค่กูตื่นมาทำอาหารให้ทานมันแปลกตรงไหนว่ะ ฉันไม่พูดอะไรและลงมือทานอาหารน่าทานตรงหน้า 3 สัปดาห์ที่ไม่ได้ทานอาหารฝีมือเขา เธอนั่งทานอาหารเช้าและมองดูวิวข้างนอก ไม่นานฉันและสเวนก็ทานอาหารเช้าเสร็จ และเขาก็ลุกขึ้นยืนเก็บจานไปล้าง เธอจึงลุกขึ้นช่วยเขาเก็บจานไปล้างที่ครัว "พี่มีเรื่องจะคุย" ในระหว่างที่ฉันกำลังเช็ดจานอยู่ สเวนเขาก็หันมาบอกฉัน ฉันแค่พยักหน้าและรับจานที่เขาล้างมาเช็ด ผมหันไปพูดกับเธอ ไม่นานผมกับเธอก็จัดการล้างจานเสร็จและออกมานั่งคุยกันที่โซฟาห้องนั่งเล่น "มีอะไรว่ามา??" ฉันที่เดินตามเขาเข้ามาที่ห้องนั่งเล่นและเดินไปนั่งโซฟาอีกตัวและถามเขา "คืนนี้ พี่ขอนอนในห้องได้ไหมครับ!!" ผมหันไปขอเธอ นี้ล่ะครับเรื่องที่จะคุยกับอีเมียมัน "หาเจอแล้วหรอ??" ฉันถามสเวนไปอีก ที่เขาขอฉันให้เข้าไปนอนด้วย "เจอแล้วแต่ว่า.." ผมบอกโมนี่และมองหน้าเธอ เธอก็มองหน้าผมอย่างสงสัยว่าผมพูดอะไร "เจอแล้วก็เอามาไขให้กูดิ่" ฉันบอกและชี้นิ้วไปที่ข้อเท้าที่มีโซ่ล่ามอยู่ ผมไม่ตอบแต่ส่ายหน้าไปมา ของอีเมียผมทำหน้าโง่ ฉันสงสัยในเมื่อหาเจอแล้วและทำไมไม่เอามาไขให้ฉันอะไรคือส่ายหน้าไปมา ตกลงมันเจอหรือไม่เจอว่ะ กูงง "อยู่ที่ไอ้เปเปอร์" ผมบอกโมนี่ "ถ้ามีกุญแจเมื่อไรค่อยมาคุยกัน" ฉันบอกสเวนและลุกขึ้นยืนเดินออกจากห้องนั่งเล่นและเดินเข้าห้องนอนไปทันที "ปัดโธ่เว้ย!!! ไอ้เหี้ยเปเปอร์!!!!" ผมระบายออกมาอย่างหัวเสียที่ไม่สามารถเข้าไปนอนในห้องกับเมียได้ ผมนั่งคิดหาทางเข้าห้องนอนให้ได้ ผมนั่งคิดไปเรื่อยๆ หึหึ !! ขอดีๆมึงไม่ชอบ ชอบให้กูเป็นโจรหรือไงว่ะ เมื่อผมได้ความคิดดีๆจึง ลุกขึ้นและเดินไปหยิบโทรศัพท์เพื่อหาข้อมูลบ้างที่ สำหรับจัดการอีเมียคืนนี้ ​00:00 น. ผมนั่งรอเวาลที่เหมาะสม เพื่อจะทำการลงมือคืนนี้ ผมมองนาฬิกาที่ตอนนี้เที่ยงคืนแล้ว ผมจึงลุกขึ้นยืนและเดินมาที่ห้องนอน "โมนี่!!!" "โมนี่!!!" ผมลองตะโกนเรียกเธอที่อยู่ในห้องและแนบหูฟังการเคลื่อนไหว เงียบ ไม่มีการตะโกนตอบ ไม่มีเสียงคนเดิน ขอดีๆ มันไม่ให้เข้าไง กูต้องมาลำบากสะเดาะลูกบิดประตู ดีที่กูซ้อมมาตั้งแต่เช้าไม่งั้นนะ ชาตินี้กูก็คงไม่ได้เข้าไปนอน ผมพยายามสะเดาะลูกบิดประตูอยู่นาน สุดท้ายความพยายามของผมมันก็สำแดงฤทธิ์​ หึหึ แกร็กๆๆๆ เสียงปลดล็อคประตูห้องนอน ผมไม่รอช้าเปิดประตูเข้าไป ผมแอบย่องเข้า​ไปในห้องนอนและพอเดินตรงมาที่เตียงที่มีร่างบางนอนอยู่ ผมยืนจ้องมองคนที่นอนหลับสบายทั้งคนทั้งหมาที่นอนอยู่บนเตียง แม่ง!!! ไอ้สัส!! นอนหลับสบายเลยนะมึง..... กูไม่ได้หลับไม่ได้นอน แถมกูยังนอนปวดหลังอีก มึงนี้สบายจริง พอผมจะเดินเข้าไปใกล้ๆ ไอ้เจ้าหิมะมันเสือกตื่นและเห็นมาทางผม ผมจึงรีบหมอบลงพื้น​ทันที พอผมเงยหน้าขึ้นมองก็เห็นเจ้าหิมะยืนมองผมอยู่บนเตียง ผมจึงยันตัวลุกขึ้นนั่งตรงหน้ามัน และยกมือไปลูบหัวมันไปมาก่อนจะจูงมันออกจากห้องไปทันที ผมเดินมาเปิดประตูและจูงมันออกมานอนที่ของมัน "ไงมึง!!! นอนหลับสบายเลยนะ 3 สัปดาห์" ผมบ่นกับเจ้าหิมะเสร็จก็เดินกลับเข้าไปในห้องนอนทันที คืนนี้ล่ะ อีเมีย!!! ทรมานกูดีนักนะ จะทบทวนทบต้นทบดอก​ เอาให้ไม่มีแรงลงจากเตียงเลย หึหึ!!!!!! ผมจัดการปลดเสื้อผ้าตัวเองออกจนหมดและคลานขึ้นเตียง​ช้าและเบาที่สุด และมุดเข้าไปในผ้าห่มที่อีเมียห่มอยู่ ผมก้มลงจูบตั้งแต่ตีนไล้ขึ้นมาเรื่อยๆ และจับกระโปรงเลื่อยขึ้นช้าๆ จนเห็นแพนตี้สีดำตัวเล็กที่ปิดบัง ดอกไม้สวยๆที่กำลังจะโดนผมจัดการ ผมเกี่ยวแพนตี้ตัวเล็กเลื่อยลงออกจากเรียวขาอีเมีย มันช้าและโยนทิ้งไปทันที ผมจับขาอีเมียแยกออกและจับท่าให้มันเป็นตัวเอ็มผมก้มลงมองและมุดหน้าเข้าไป ผมสูบดมกลิ่นกลางสาวและเริ่มเอาลิ้นเลียรอยแยกไปมาช้า แผล่บๆ แผล่บๆ แผล่บๆ "อื้ออ" เสียงครางเบาของร่างบางที่นอนอยู่ร้องขึ้นและพยายามเขยิกตัวหนีจากลิ้นของผมไปมา ผมใช้สองข้างจับล็อคเอวไว้ ผมเริ่มเร่งจังหวะเลียลิ้นเร็วขึ้นและดันลิ้นเข้าไปข้างในรอยแยก "อื้ออ อ๊าา" ผมเงยได้ขึ้นและใช้นิ้วแหย่เข้าไปช้า นิ้วของผมเข้าไปอยู่ในถ้ำนุ่มนิ่น และเริ่มชักเข้าออกช้าๆและค่อยเริ่มเร่งจังหวะเร็วขึ้น แจ๊ะๆ แจ๊ะๆ แจ๊ะๆ "อ๊ะ อ๊ะๆๆ อ๊า อ๊าๆๆ เจ็บ อื้ออ" ผมจึงชักนิ้วเร็วขึ้นเมื่อข้างในเริ่มตอดรัดนิ้วผมมากขึ้น "กูเจ็บนะเว้ย!!!" "โอ๊ยยย!!!!" ตุบ!!! คุณเคยเป็นเหมือนผมไหมครับ!!! จังหวะและเวลาสำคัญอะไรและจะต้องมีอะไรเข้ามาขัดตลอด ตอนนี้ก็เหมือนกันครับ คนอ่านคงสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น ผมที่กำลังชักนิ้วให้เร็วขึ้นและอีเมียมันก็ร้องว่าเจ็บ แต่นั่นไม่ใช่จุดสำคัญที่ผมจะบอก จุดสำคัญมันอยู่ตรงนี้ครับ พออีเมียมันร้องว่าเจ็บเท่านั้นล่ะครับ ก้ามคอผมเลย และตัวผมก็ตกลงมาจากเตียงและนอนแอ้งแม้ง​เลยสลบไป สภาพของผมขอไม่พูดนะครับ!!!!! ----------------------------------------- ​อีพี่มันอุตส่าห์​ไปฝึกสะเดาะลูกบิดประตู เพื่อเข้ามาให้ห้องและหวังจะกินน้องมัน..... แต่เสือกได้กินตีนอีน้องมันแทน......
已经是最新一章了
加载中