ปลดล็อค - 34
ฉันรู้สึกตัวตั้งแต่มีอะไรมุดเข้ามาในผ้าห่ม เธอคิดว่าที่มุดอยู่เป็นเจ้าหิมะ เพราะมันเคยมุดมาแล้วครั้งหนึ่ง
เธอก็ไม่ได้สนใจจึงจะหลับต่อ แต่พอจะหลับตาลงก็รู้สึกว่ามีอะไรมาดึงแพนตี้ของฉันและไหนจะความรู้สึกเลียจนเธอเผลอร้องออกมา
และก็ต้องตกใจเข้าไปอีก!! เหมือนมีอะไรมาแหย่เข้ามา เธอรู้สึกทั้งเจ็บและตกใจกลัวจนเผลอยกเท้าเตะออกไป
"อะไรว่ะ!! เหมือนเตะโดนอะไรเลยว่ะ" พอฉันเตะโดนอะไรซะอย่าง จนดีดตัวลุกขึ้นนั่งและมองซ้ายมองขวา
เจ้าหิมะที่ฉันพามันมานอนก็หายไปไหนนะ หรือมันจะลงไปนอนอยู่ข้างล่าง เธอจึงคลานมาดูที่ปลายเตียงและก้มลงมอง
"กริ๊ดดดดด....อุ๊ย!!!" ฉันตกใจกรีดร้องเสียงดังและรีบเอามือปิดปากทันที ที่เห็นคนนอนอยู่ มีสถาพแบบว่าไงดี เอาง่ายเลยค่ะ ทุเรศมากค่ะ!!!
เธอจึงตัดสินใจเดินลงไปหาคนที่นอนอยู่ ฉันก้าวเท้าลงจากเตียงและเดินไปหาเขาช้า ก่อนจะจับตัวเขย่าๆไปมา
เมื่อเห็นว่าเขานอนแน่นิ่งไม่ขยับอะไรเลย จึงจับตัวเขาพลิก พอจับเขาให้นอนเงยหน้า ฉันอยากรู้ว่าเขาเป็นใคร
เธอลุกขึ้นยืนและเดินไปเปิดไฟห้องและหันไปมองนาฬิกาที่อยู่ติดกับกำแพงห้อง ว่าตอนนี้เที่ยงคืนครึ่งแล้ว
และหันมาสนใจคนที่นอนอยู่จนเดินเข้าไปดูหน้าของเขา ฉันเดินตรงไปหาเขาช้าๆและก้มลงมองหน้าเขา
"สเวน!!!!" ฉันตกใจที่เห็นสเวน คืนนี้กูตกใจหลายรอบแล้วมีอะไรให้กูตกใจอีกไหมว่ะ และไอ้เหี้ยนี้มันแอบเข้ามาตอนไหนว่ะ
"ทำไมเขาถึงมานอนอยู่ตรงนี้ได้ว่ะ" ฉันก้มมองดูสถาพเขาที่แบบ ทุเรศลูกตามาก จึงเดินไปหยิบผ้าขนหนูมาห่มปิดของเขา
สมน้ำหน้า!!! คิดจะมาลับหลับกู เป็นไงมึงสลบเลยอีห่า
เธอไม่สนใจเขาและเดินกลับไปนอนที่เตียงตามเดิม มันดึกดื่นและง่วงนอนมากด้วย ฉันล้มตัวลงนอนและหลับไปทันที
09:00 น.
ฉันลืมตาตื่นขึ้นและลุกขึ้นนั่งบนเตียงและหันไปมองนาฬิกาที่ตอนนี้เป็นเวลา 9 โมงเช้า เธอลุกลงจากเตียงและเดินเข้าห้องน้ำ
ระหว่างที่เดินไปทางห้องน้ำ ฉันจะหันไปมองสเวนที่นอนหมดสติอยู่ พอเห็นว่าเขายังไม่รู้สึกตัวจนเดินเข้าไปอาบน้ำ
ฉันใช้เวลาไม่นานในการอาบน้ำและเดินนุ่งผ้าขนหนูพันอกมาที่ตู้เสื้อผ้าและแต่งตัวให้เรียบร้อย ในระหว่างที่เธอกำลังแต่งตัวก็ได้ยินเสียงเคาะประตูดังขึ้น
ก๊อก ก๊อก
ก๊อก ก๊อก
ก๊อก ก๊อก
ฉันหันไปมองและรีบแต่งตัวและเดินออกจากห้องนอนไป เปิดประตูห้อง
เธอเดินตรงไปที่ประตูแต่ก็ไปไม่ถึงไงติดโซ่ อีกแค่นิดเดียวเองก็จะถึงแล้ว เอาไงดีว่ะ!!!
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะประตูดังขึ้นมาอีกแล้ว ฉันที่ยืนมองดูโซ่กับประตูที่มีคนเคาะ ฉันยืนใช้ความคิดแข่งกับเสียงเคาะประตู
เธอก็เหลือบตาไปเห็นโทรศัพท์ของสเวน ฉันคิดว่าคนที่เคาะน่าจะเป็นพวกเพื่อนเขา จึงเดินไปหยิบโทรศัพท์และกดหาเบอร์เพื่อนเขา
#ไอ้คาเรน
(ฮัลโหล!! โทรมาทำไมว่ะ กูยืนอยู่หน้าห้องมึงแล้วมาเปิดประตูให้พวกกูเข้าไปที) เสียงพี่คาเรนพูดขึ้นหลังรับสาย
"ฮัลโหล!! พี่คาเรน หนูฮาโมนี่ค่ะ"
(เอ้า!! น้องฮาโมนี่เองแล้วทำไมน้องถึงเอาเบอร์ไอ้สเวนโทรมาหาพี่ ไอ้สเวนเป็นไร พวกมึงไอ้สเวนเป็นไรไม่รู้ว่ะ เมียมันถึงโทรมา มันเป็นไร เกิดอะไรขึ้นเอาโทรศัพท์มึงมานี้ กูจะคุยไอ้เชี้ยคาเรน กูคุยอยู่ไอ้เชี้ยฟิวเวอร์) ตอนนี้คนในสายที่ยืนอยู่ด้านนอกห้องกำลังทะเลาะแย่งโทรศัพท์กันอยู่
"พวกพี่....คือ"
(ไอ้พวกเชี้ยเอามานี้!!! ฮัลโหลน้องฮาโมนี่ พี่เปเปอร์พูดเกิดอะไรขึ้นกับไอ้สเวน) เสียงพี่เปเปอร์พูดขึ้น ดูเหมือนพี่เปเปอร์จะไปแย่งโทรศัพท์จากพวกพี่ฟิวเวอร์และพี่คาเรน
"ไม่ค่ะ..หนูจะบอกว่า ให้พวกพี่ไปขอคีย์การ์ดสำรอง เพราะสเวนยังไม่ตื่น" ฉันบอกพี่เปเปอร์และเขาก็ตอบ อื้ม และวางสายไปทันที เธอจึงเดินไปวางโทรศัพท์ของสเวนไว้ที่เดิม
ฉันเดินเข้ามาให้ครัวเพื่อทำอาหารให้พวกเพื่อนและสเวนทาน และเดินไปเปิดตู้เย็นหยิบ ผักกาดขาว กวางตุ้ง ผักบุ้ง กุ้ง ปลาหมึก และเดินไปตู้ใส่ของหยิบ ถุงวุ้นเส้น ไข่ไก่ 5 ฟอง
ฉันเอาผักกาดขาว กวางตุ้ง ผักบุ้งไปล้างน้ำให้สะอาดและหยิบกุ้งและปลาหมึกไปแช่น้ำให้ละลายน้ำแข็ง และเอาวุ้นเส้นไปแช่น้ำ
ฉันหยิบกระเทียมมาทุบและสับจะละเอียดและหยิบผักที่ล้างทำความสะอาดมาหั่น และหยิบกุ้งมาปอกเปลือกและหยิบปลาหมึกที่แช่มาหั่นเป็นชิ้นๆ
เธอเตรียมวัตถุดิบที่จะทำอาหารให้พวกเขาทานและเดินไปหยิบกะทะมาวางไว้ที่เตาและเปิดแก๊สเปิดเตาเทน้้ำมันไปนิดหน่อย
และรอให้น้ำมันเดือดเทกระเทียมที่สับใส่ลงไปและผัดไปมาจึงมีกลิ่นหอมและหยิบไข่ไก่และกุ้งปลาหมึกเทใส่กะทะและผัดจึงมันสุก
หยิบผักที่หั่นไว้เทใส่ลงไปตามด้วยวุ้นเส้นและเทน้ำเปล่าใส่ไปนิดหน่อย หยิบขวดน้ำจิ้มสุกี้เทใส่และผัดไปมาเป็นอันเสร็จ และทำสุกี้น้ำไก่ให้สเวนทาน
ฉันเดินยกจานใส่สุกี้แห้งทะเล 4 จานมาวางไว้ที่โต๊ะกินข้าวและหันไปหยิบสุกี้ไก่น้ำมาไว้ที่โต๊ะเหมือนกัน
และเดินไปขวดน้ำจิ้มสุกี้มาตั้งไว้ตรงกลางให้พวกเขาเติมกันเอาเอง
แกร๊งๆ
เสียงเปิดประตูห้องและพวกเพื่อนไอ้พี่สเวนก็เดินเข้ามาในห้อง พี่คาเรนและพี่ฟิวเวอร์รีบเดินเข้ามาและหันมองซ้ายมองขวา
พอพวกพี่คาเรนและพี่ฟิวเวอร์หันมาเห็นฉันจึงเดินตรงเข้ามา เธอที่ยืนมองพวกพี่สองคนที่รีบเดินมาหาฉันอย่างงง
"น้องฮาโมนี่!!! ไอ้สเวนอยู่ไหน!!??" เสียงพี่คาเรนเดินเข้ามาถามฉัน เธอจึงชี้ไปที่ห้องนอนและพวกพี่เขาก็มองตามที่ฉันชี้และเดินเข้า
"พี่ไม่ได้บอกพวกพี่คาเรนกับพี่ฟิวเวอร์หรอค่ะ" ฉันที่ยืนมองพี่คาเรนและพี่ฟิวเวอร์เดินเข้าไปในห้องนอน
และหันมาถามพี่เปเปอร์ที่เดินมานั่งที่เก้าอี้โต๊ะกินข้าวที่มีจานสุกี้แห้งวางอยู่
"น้องยอมให้ไอ้สเวนเข้าไปนอนในห้องได้แล้วหรอ??" พี่เปเปอร์ไม่ตอบคำถามฉันแต่กับมาย้อนถามเธอได้หน้าตาเฉยๆ
ฉันไม่ตอบแต่ส่ายหัวเป็นคำตอบ พี่เปเปอร์มองและยิ้มออกมาและหันไปมองทางที่พี่คาเรนและพี่ฟิวเวอร์
"ฮ่า ฮ่า ฮ่าๆๆๆ!!!" เสียงพี่คาเรน
"ฮ่า ฮ่า ฮ่าๆๆๆ!!!" เสียงพี่ฟิวเวอร์
ไม่นานเสียงหัวเราะของพี่คาเรนและพี่ฟิวเวอร์ดังขึ้น เธอจึงหันไปมองอย่างสงสัย พวกพี่เขาหัวเราะอะไรกันว่ะ
ผมและไอ้คาเรนพอรู้ว่าไอ้สเวนมันอยู่ที่ห้องนอน ผมและไอ้คาเรนจึงรีบเดินเข้าไปดูว่ามันเป็นอะไร ถึงมันเชี้ยจะบ้าแต่มันก็เป็นเพื่อนพวกผม
ผมและไอ้คาเรนเปิดประตูห้องนอนและเดินเข้า สิ่งแรกที่พวกผมจะมองคือ บนเตียงนอน แต่มันไม่มีใครนอนอยู่
"ไอ้เหี้ยสเวนมันอยู่ไหนว่ะ" ไอ้คาเรนมันหันมาถามผมที่ยืนมองรอบๆห้อง
และไปสะดุ้งกับกองผ้าห่มที่กองอยู่ข้างล่าง ผมไม่ตอบไอ้คาเรนและเดินไปที่ผ้าห่มและก้มลงเปิดออกมาดู
ผมและไอ้คาเรนถึงกับตกใจสภาพของเพื่อนตัวเองจึงเผลอหัวเราะออกมาเสียงดัง
"ฮ่าๆๆๆ เกิดอะไรขึ้นกับมันว่ะ ฮ่า" เสียงหัวเราะของไอ้คาเรนดังขึ้นและหันมาถามผม
"ฮ่าๆๆๆ ไม่รู้ว่ะ แต่ตอนนี้กูว่าตื่นมันก่อน ฮ่า" ผมหันไปบอกไอ้คาเรนและเขย่าไอ้สเวน ที่นอนอยู่
"ฮ่าๆๆๆ!!!"
"ไอ้สเวน!!!"
"ไอ้สเวน ตื่นเว้ย!!!"
"ไอ้สเวน!!! มึงไม่หนาวรึไงว่ะ ฮ่าๆๆ เห็นแล้วกูหนาวแทน" เสียงไอ้คาเรนพูดขึ้น
"มันนอนหรือมันตายว่ะ!!" ผมหันไปขอความคิดจากไอ้คาเรนที่นั่งมองไอ้สเวน
"กูมีวิธี!!" ไอ้คาเรนพูดเสร็จมันก็ลุกขึ้นยืนเดินเข้าไปในห้องน้ำำและออกมาพร้อมกะละมังใส่น้ำ
"อย่าบอกกูนะว่ามึง!!??" ผมที่หันไปมองไอ้เหี้ยคาเรนที่มือมันถือกะละมังใส่น้ำ มึงคงไม่ได้จะทำอย่างที่กูคิดใช่ไหม
"ตามนั้น" ไอ้คาเรนหันมาตอบและจัดการสาดน้ำในกะละมังใส่คนที่นอนอยู่
โครมมม!!!
"ไอ้เหี้ย!!! อะไรว่ะ" ไอ้สเวนสะดุ้งตกใจตื่นและหันมามองพวกผม แล้วมึงจะเอียงคอทำไมว่ะ ดีที่มึงตื่นขึ้นมาถ้าไม่ตื่นกูว่ามีอีกขัน
"สุขสันต์วันสงกานต์ ฮ่าๆๆ"
"สงกานต์พ่องมึงสิ่!!! นี้เดือนธันวาคม ไอ้สัส เปียกหมดเลย"
"มึงเป็นอะไรว่ะและเอียงคอทำไม??" ผมถามไอ้สเวนอย่างสงสัยที่มึงเอียงคอ สภาพมึงกูพอจะเข้าใจแต่มึงเอียงคอทำไม
"กูนอนตกหมอน"
"มึงนอนตกหมอนหรือตกเตียง เอาให้แน่" ไอ้คาเรนถามอย่างไม่เชื่อที่ไอ้สเวนบอก
"และทำไมมึงถึงอยู่ในสภาพนี้ว่ะ"
"กูร้อน!!"
"กูว่ามึงหยุดโกหกและพูดความจริงออกมาเถอะ!!" ผมบอกให้ไอ้สเวนมันเลิกแก้ตัวโกหกยิ่งมันแก้ตัวมันยิ่งฟังไม่ขึ้น
"เออ!! กูขออาบน้ำแต่งตัวแปบ" สุดท้ายไอ้สเวนก็ยอมบอกว่าเกิดอะไรขึ้นกับมัน แต่มันก็ไม่ยอมลุกไปอาบน้ำแถมมองผมกับไอ้คาเรน
ลำบากพวกกูอีกแล้ว!!! ผมและไอ้คาเรนต้องช่วยกันพยุงมันไปอาบน้ำ พอมันอาบน้ำเสร็จก็ต้องพยุงมันไปแต่งตัว
"เล่ามา!! ไอ้สัสอย่างลีลา" ไอ้คาเรนถามขึ้นที่ช่วยมันแต่งตัว
"ก็เมื่อคืนกูย่องเข้าห้องนอนอีเมียมัน ว่าจะ.."
"ลับหลับน้องเขา" ไอ้คาเรนพูดแทรนขึ้น
"และทำไมมึงถึงนอนอยู่บนพื้นล่ะ" ผมถามอยากสงสัย ในเมื่อมันจะลับหลับเมียมัน แล้วทำไมถึงมานอนบนพื้นไม่ใช่เตียง
"นี้ไง!! กูกำลังจะเล่า" ไอ้สเวนพูดและเริ่มเล่าต่อ
"พอกูมุดผ้าห่มและเลีย พอกูแหย่เท่านั้นล่ะ"
"น้องเขาก็เสร็จและฟินใช่ไหม" ไอ้คาเรนถามอย่างสงสัย
"ใช่เสร็จ!!! กูนี้ล่ะที่เสร็จ ก้ามคอกูเต็มๆ และมันก็อย่างที่พวกมึงมาเห็น" มันตอบแบบคนเซ็งๆแถมซวยอีกด้วยและมันขยี้หัวตัวเองอย่างหงุดหงิด
"ฮ่า ฮ่าๆๆๆ" เสียงหัวเราะไอ้คาเรนที่ฟังไอ้สเวนมันเล่าจบ จะลับหลับเมีย เสือกโดนเมียเตะก้ามคอ
-----------------------------------------
........ลำไยความโคตรซวยของอีพี่มัน 55555555.......
ไม่ได้กินแถมเจ็บคออีกด้วย.....