หนี - 04

​ ​ ฉันเดินเข้ามาในห้องของเขาและเดินตรงไป ที่ห้องนั่งเล่นและเดินไปนั่งลงที่โซฟา เพื่อใช้ความคิดว่าจะเอาไงต่อดี ผมเห็นเธอเดินกลับเข้าไปในห้อง ผมก็เลยเดินตามเธอเข้ามาก็เห็นเธอนั่งอยู่ตรงห้องนั่งเล่น ผมเลยเดินตามไปนั่งที่โซฟาตรงข้ามกับเธอ ผมเห็นเธอนั่งขมวดคิ้วเหมือนกำลังใช่ความคิด ผมก็นั่งมองเธอ เป็นครั้งแรกที่ผมได้เห็นหน้าเธอชัดๆ เธอเป็นคนสวย น่ารัก ใบหน้าเรียว ตากลมโต ริมฝีปากอวบอิ่มสีอมชมพู่น่าจูบนั้น พอคิดแบบนั้นก็อยากจะกระชากเธอเข้ามาจูบจริง ฉันนั่งใช่ความคิดว่าจะเอาไงดี จะขอเขาอออกไปเลยดีไหม เผื่อเขาจะยอมปล่อยฉันออกไปก็ได้ และหาเหตุผลที่ดีพอเผื่อเขาจะเห็นใจ พอฉันคิดได้แบบนั้นก็หันไปมองเขา ก็ตกใจที่เจอเขานั่งอยู่ตรงโซฟาตรงข้ามฉัน เอาว่ะ!! "นาย!! ปล่อยฉันไปเถอะ พรุ่งนี้ฉันมีเรียนด้วยนะ" ฉันบอก แล้วทำไมเขากลับเอาแต่เงียบและมองหน้าฉัน "นาย!! ปล่อยฉันนะ" ฉันเริ่มขอเขาใหม่อีกครั้งและอ้อนนิดๆ "นาย!!" "ฉันชื่อ แม็ททิว ไม่ได้ชื่อ นาย" ผมไม่ชอบเลยที่เธอเรียกผมว่า นาย ผมเป็นผัวเธอ ผมลุกขึ้นยืนและเดินไปที่ครัวเพื่อหาอะไรมาให้เธอทาน "ใครเขาอยากจะรู้จักนายกันว่ะ" ฉันบ่นพึมพำคนเดียวเบา กลัวเขาจะได้ยิน "ว่าอะไรนะ!?" ผมที่กำลังจะเดินเข้าครัวกับได้ยินเสียงเธอบ่น จึงแกล้งถามเธอออกไปจึงเธอสะดุ้งตกใจและหันมามองผม "อ..อ่อ!! ฉันบอกว่า เมื่อไรแม็ททิวจะปล่อยฉันไปซักที แหะ" ฉันรีบแก้ตัวบอกเขาและยิ้มแห้งๆให้ อยู่ตั้งไกลยังจะได้ยินอีก หูดีจริงเลย ไอ้หูผี "หึ" ผมหันกับไปที่ครัวและเดินไปเปิดตู้เย็นดูว่ามีอะไรทำให้ทานได้บ้าง ทั้งตู้มี ไข่ไก่ 3 ฟอง ผมจึงหยิบไข่ไก่ 3 ฟองออกมาและปิดตู้เย็น วางไข่ไก่ไว้ที่โต๊ะและเดินไปหยิบถ้วยมาวางไว้ และหยิบไข่ไก่มาตอกใส่ถ้วยจึงครบ 3 ฟอง และตีไข่ไก่ให้มันผสมกัน แลัเดินไปหยิบหัวหอมมาซอยๆใส่ให้ถ้วยที่มีไข่ไก่ และเดินไปหยิบกะทะมาวางไว้ที่เตาและก้มลงไปเปิดแก๊สและเปิดเตา ใส่น้ำมันและรอจึงกว่าน้ำมันจะเดือด พอน้ำมันเดือดและร้อน ผมก็หยิบถ้วยที่มีไข่ไก่และหัวหอมใส่อยู่และเทลงกะทะ และหยิบกะทะหมุนไปมาจึงไข่ไก่ ไหววนเต็มกะทะ และรอจึงกว่าอีกฝั่สุกก็กลับไปมาจึงมันเริ่มเป็นสีเหลือง และปิดเตาปิดแก๊สตักไข่ใส่จาน และเดินไปหยิบถ้วยข้าวเปล่าให้ตู้เย็นมา 2 ถ้วยและเอาเข้าไปเวฟ ไม่นานก็เวฟเสร็จและหยิยมาเทใส่จานทั้ง 2 ใบ และเดินหยิบจานข้าวมาวางไว้ที่โต๊ะกินข้าวและเดินออกไปตามเธอที่นั่งอยู่ที่ห้องนั่งเล่น "ไปอาบน้ำและจะได้มากินข้าว" ผมเดินเข้าไปบอกเธอ เธอแค่หันมามองหน้าผม เธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่ผมทำอาหารให้ เพราะผมไม่เคยทำให้ใครทานง่ายๆ แม้แต่แฟนคนก่อนก็ยังไม่ได้ทานฝีมือของผมเลย เธอนี้โชคดี (อะไร!! แม็ททิว แค่ทอดไข่ให้ทานทำมาเป็นคุย : หนวดแมว) อะไรหนวด!! อยากให้ทำให้ทานหรอ : แม็ททิว (จะทำให้ทานหรอ : หนวดแมว) หึหึ!! ไม่อ่ะขี้เกียจ : แม็ททิว ฉันที่นั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อยจึงได้ยินเสียงแม็ททิวเดินเข้าบอก ฉันหันไปมองเขา "ฉันไม่หิว" จ๊อกก!! จ๊อกก!! ฉันที่บอกปฏิเสธเขาไปแต่ท้องมันกับทรยศ​ส่งเสียงร้องออกมา "หึหึ" เธอบอกว่าไม่หิวแต่ท้องกับร้องเสียงดังและยืนมองเธอ ที่ตอนนี้นั่งหน้าแดงเพราะอายหรือเขินผมก็ไม่แน่ใจ ฉันจึงรีบลุกขึ้นยืนและเดินเข้าไปให้ห้องนอนเขา เพื่อหนีความอายของตัวเองและเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้า หยิบเสื้อเชิ้ดสีดำตัวใหญ่และผ้าขนหนูของเขาและเดินเข้าห้องน้ำ อาบน้ำ ผมที่เห็นเธอรีบลุกขึ้นยืนและเดินเข้าไปให้ห้องนอนของผม คงไปอาบน้ำ ผมเดินมาที่รอที่โต๊ะ ไม่นานเธอก็ออกมาแต่เธอนั้นใส่ชุดของผม พอผมเห็นเธอออกมาด้วยสถาพแบบนี้แล้วรู้สึกดีไม่น้อย "มากินข้าว" ผมบอกเธอและเธอก็เดินมานั่งที่เก้าอี้และลงมือทานข้าว พอผมเห็นเธอทานก็เลยลงมือทานบ้าง เรานั่งทานกับเงียบๆไม่มีการคุยกันเลย จึงกินข้าวเสร็จผมจัดการเก็บจานเอาไปล้างเสร็จและเดินมานั่งที่เดิม "เธอชื่ออะไร" ผมถามเธอออกไป เพราะผมยังไม่รู้จักเธอเลย "แอปเปิ้ล" ฉันบอกเขาและลุกขึ้นจากเก้าอี้และเดินมาที่ประตู และหันกับไปมองแม็ททิวที่นั่งอยู่ "ปล่อยประตูหน่อย" ฉันบอกเขาที่เขาไม่ยอมลุกขึ้นจากเก้าอี้มาเปิดประตูให้ฉัน "ก็บอกว่าไม่ปล่อยไปไง" ผมบอกแอปเปิ้ลและลุกขึ้นไปจับแขนเธอให้มานั่งที่โซฟา เธอทำท่าขัดขืนและร้องโวยวายเสียงดัง "นี่!! ปล่อยฉันนะ บอกให้ปล่อยไง" ฉันโวยวายเสียงดังที่เขาลากฉันมานั่งที่โซฟา คือกูจะกลับบ้านไง ไม่ได้จะมานั่งเล่นอยู่ที่นี้ ----------------------------------------