หนี - 07   1/    
已经是第一章了
หนี - 07
​ ​ ​ 19:00 น. ฉันรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาบิดขี้เกียจและหันไปมองนาฬิกาที่ตอนนี้มันเป็นเวลา 1 ทุ่มแล้ว แลัวคืนนี้กูจะออกหลับไหมว่ะ ฉันลงจากเตียงและเดินไปอาบน้ำ ในจังหวะที่กำลังเดินตรงเข้าไปในห้องน้ำเสียงท้องก็ร้องขึ้นเสียงดัง จ๊อกก!!! จ๊อกก!!! หิวข้าวว่ะ!!! รีบอาบน้ำดีกว่า!!! จะได้หาอะไรทานด้วย ไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เช้าจึนตอนนี้แล้ว ฉันรีบอาบน้ำ ไม่นานก็อาบเสร็จและเดินออกมาจากตรงไปที่ตู้เสื้อผ้าและแต่งตัว ฉันทำธุระส่วนตัวเสร็จก็เดินออกมาจากห้องนอน ฉันเดินไปที่ครัวและเปิดตู้เย็นออกมาดู ไม่มีอะไรนอกจากนม น้ำผลไม้ และน้ำเปล่า สงสัยคงต้องไปฝากท้องกับร้านป้าก้อย ฉันปิดประตูและเดินไปหยิบกระเป๋าเงินและเดินออกมาจากห้องตรงไปที่ลิฟท์และกดชั้นล่าง ไม่นานลิฟท์ก็เปิดออกฉันจึงเดินออกไป ที่หน้าคอนโดที่มีร้านก้อยตามสั่งที่ตอนนี้มีลูกค้าทั้งคนในคอนโดและคนระแวงแถวนี้ ฉันจึงเดินข้ามถนนเพื่อไปร้านป้าก้อย จังหวะที่มองซ้ายมองขวาเพื่อดูว่ามีรถผ่านไปมาหรือป่าว สายตาฉันเหลือบไปเห็นผู้ชายหน้าตาดีลงจากรถ และเดินออกมานั้นทำให้ฉันตกใจจึงนีบหันหลังและเดินกลับเข้าคอนโดอย่างไม่มีพิรุธมากที่สุด ไอ้บ้าเอ้ยย!!! ทำไมต้องมาเจอกันตอนนี้ด้วยว่ะ คนยิ่งหิวๆอยู่ด้วย ฉันหันหน้าหนีและเดินเข้าคอนโดช้าๆไม่ให้เกิดพิรุธจึงน่าสงสัยมากนัก ผมหันไปมองเธอที่เดินหันกลับเข้าคอนโด ผมเงยหน้ามองคอนโดน่าจะเป็นคอนโดที่เธออยู่ ผมเห็นเธอตั้งแต่มองซ้ายมองขวาจะข้ามถนนแล้ว "ขอโทษครับ!!! คุณครับ!!" ผมแกล้งหันไปตะโกนเรียกเธอเสียงดัง แต่เธอไม่หยุดเดินแถมแกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน ผมจึงเดินเข้าไปจับแขนให้เธอหยุดเดินและหันมามองผม พอเธอหันมาเจอผมเธอทำหน้าตกใจและปรับให้เป็นปกติ ผมเห็นหน้าเธอและยกยิ้มเจ้าเล่ห์ ผมจะปล่อยเธอไปก่อนให้เธอมีอิสระไปก่อน อีกไม่นานหรอ "คุณรู้จัก ผู้หญิงคนนี้ไหมครับ" ผมแกล้งถามเธอออกไปและส่งรูปที่ผมจ้างนักสืบแอบถ่ายมาได้ส่งให้เธอดู เธอรับมันมาดูและพอเห็นรูปแอบถ่าย จึงรีบส่ายหน้าและขอตัวเข้าคอนโดไป ผมได้แต่ยืนมองเธอเดินเข้าไปอย่างสนใจ ก่อนจะหันกลับมาที่รถและขับออกไป ผมว่าผมมีแผนแล้วว่าจะทำอย่างไรกับเธอดี หึหึ ฉันที่ทำเป็นเดินเนียนๆกลับเข้าคอนโดแต่เขากับตะโกนเรียกฉันเสียงดัง แต่พอฉันทำเป็นไม่สนใจไม่ได้ยิน เขากับเดินตรงมาหาฉันและจับแขนฉันให้หยุดเดินไม่พอยังให้ฉันหันกับไปมองหน้าเขา ไอ้เหี้ย!!! ทำไงดีว่ะ!!! ฉันทำหน้าตกใจที่เจอเขาและปรับสีหน้าให้เป็นปกติ ฉันที่วายวุ่นกลัวเขาจะลากฉันขึ้นรถไปกับเขา แต่ผิดคาดเขาไม่รู้จักฉัน เขาแกล้งทำหรือมองหน้าฉันไม่ชัดเพราะตรงนี้ก็มืดพอสมควร หรือเขาจะมองหน้าไม่ชัดก็ได้ เขาถามหาผู้หญิงคนหนึ่ง มันคงจะไม่ใช่ฉันใช่ไหม คงไม่ใช่คนที่เขากำลังตามล่าตามหาอยู่ เขาส่งรูปภาพมาให้ฉัน ฉันจึงรับและดูถึงกับตกใจอีกรอบ วันนี้ก็ตกใจกับเขาสองรอบแล้ว จะไม่ให้ตกใจได้ไงนี้มันรูปฉันนี่หว่า เขาไปเอารูปฉันมาจากไหนหรือแอบถ่ายก็ไม่น่าจะใช่ หรือเขาจะจ้างนักสืบให้มาตามหาฉันหรือป่าวว่ะ ฉันรีบส่งรูปแอบถ่ายไปให้เขาและรีบส่ายหัวปฏิเสธและรีบเดินเข้าคอนโดไปโดยไม่หันกับมามองเขา ฉันเดินเข้ามาในคอนโดและแอบดูว่าเขาตามมาไม่แต่เขากับไม่ตามมาฉันจึงยืนดูให้แน่ใจว่าเขา ไปแล้ว ฉันจึงเดินออกมาและมองซ้ายมองขวาแล้วไม่เจอเขายืนอยู่ เฮ้ย!! คิดว่าจะไม่รอดฉันจึงข้ามถนนเพื่อไปซื้อข้าวป้าก้อย ฉันเดินตรงมาที่ร้านอาหารตามสั่งที่ตอนนี้มีลูกค้ายืนรอกันเต็มร้าน ฉันจึงเดินเข้าไปหยิบกระดาษขึ้นมาจด ฉันเขียนสั่งอาหารเป็น ผักคะน้าหมูกรอบและเดินไปส่งให้ลูกสาวป้าก้อยรับไปและฉันก็เดินไปที่เซเว่นเพื่อซื้อของเข้าห้อง ฉันหยิบตะกร้าใส่ของและเดินดูขนมหยิบมา 5 ห่อ และเดินไปหยิบอาหารแช่แข็งดูวันหมดอายุที่สามารถเก็บไว้นานๆได้ และหยิบขวดนมอันใหญ่ขนมปังในตะกร้ามีแต่ของกิน ฉันได้ของที่สามารถกินได้นานพอดีและเดินมาจ่ายเงิน ไม่นานก็ถือถุงออกมาจากเซเว่นและเดินไปจ่ายค่าข้าวและเดินข้ามถนนกลับเข้ามาในคอนโด ฉันเดินตรงไปที่ลิฟท์และกดชั้นที่ต้องการ ไม่นานลิฟท์ก็เปิดออกฉันจึงเดินออกมาตรงไปที่ห้องของตัวเองและเแตะนิ้วลงที่สแกนนิ้ว ก็เปิดประตูห้องเข้าไป ฉันวางของลงที่โต๊ะกินข้าว หนักมากปวดนิ้วปวดหัวไหล่มากเลย และนั่งลงที่เก้าอี้หยิบข้าวกล่องและนั่งทาน ไม่นานฉันก็ทานเสร็จและหยิบกล่องข้าวขึ้นมาและลุกขึ้นเดินเอาไปทิ้ง ที่ถังขยะในครัวและเดินมาเอาถุงร้านเซเว่น หยิบนม อาหารแช่แข็งและของที่ต้องใส่ตู้เย็นเอามาใส่ไว้ให้หมด และพวกขนมและขนมปังก็ใส่ตู้ และเก็บถุงไว้ใส่ขยะ ฉันเดินออกมาจากครัวเดินตรงไปที่โซฟาและนั่งลง ถึงเหตุการ์ณ์ที่เกิดขึ้นกับฉัน วันนี้ฉันอาจจะรอดแต่ใครจะไปรู้ว่าฉันจะรอดได้ตลอดหรือป่าว ฉันส่ายหัวไล่ความคิดออกไปและหันไปดูนาฬิกาตอนนี้ 21:30 น.แล้ว ฉันจึงลุกขึ้นยืนและเดินตรงไปที่ห้องนอนและหลับทันที ​อีกด้านหนึ่ง..... ​ ​ผมที่ขับรถออกมาจากคอนโดของเธอ ไม่นานผมก็มาถึงคอนโดตัวเอง จากคอนโดของเธอมาถึงคอนโดของผม ก็ไกลเอาเรื่องเหมือนกัน ผมจึงรีบลงจากรถและเดินตรงไปที่ลิฟท์กดชั้นที่ต้องการ ไม่นานลิฟท์ก็เปิดออกผมจะเดินออกมาตรงไปที่ห้องของตัวเอง ผมสแกนนิ้วและเปิดเข้าไปให้ห้อง ตรงไปที่ห้องนอนตัวเอง ผมจึงเก็บของใช้จำเป็นใส่กระเป๋าเดินทางและเดินออกมาจากห้อง ผมลงลิฟท์และเดินมาที่รถและขับรถกลับไปคอนโดของเธอ ผมว่าจะไปอยู่พักใกล้ๆกับเธอ วันนี้ผมว่าจะไปหาไอ้บอล ที่คอนโดนั้นแต่ไม้รู้ว่าพรหมลิขิตหรือว่าความโชคดีของตัวเองถึงได้มาเจอที่นั้น เธออยู่คอนโดเดียวกับไอ้บอลเพื่อนในคณะผมเอง ผมเลี้ยวรถเข้ามาในคอนโดและจอดรถที่ลานและลงจากรถพร้อมกระเป๋าเดินทาง ผมเดินมาที่เคาร์เตอร์มี่มีพนักงานยืนอยู่ ผมหยิบรูปของเธอออกมาให้พนักงานดูและพนักงานก็ถามผมว่าเป็นอะไรกับแอปเปิ้ล ผมพึ่งรู้ว่าเธอชื่อแอปเปิ้ล ผมจึงบอกพนักงานว่าเป็นแฟนของเธอและเธอกำลังโกรธ ผมเลยขอให้เขาจัดหาห้องใกล้ๆกับเธอ ไม่นานพนักงานก็เลือกห้องตรงข้าม มันเป็นห้องตรงข้างกับห้องของเธอผมจึงตกลงทำสัญญาซื้อและลากกระเป๋าเดินทางตรงมาที่ลิฟท์และกดชั้น 6 ไม่นานลิฟท์ก็เปิดออกผมจึงเดินออกมาตรงไปที่ห้องตรงข้ามกับห้องเธอ ผมหันไปมองห้องของเธอแปบหนึ่ง และสแกนนิ้วเปิดประตูเข้าห้องไป ผมจัดการเปิดเสื้อผ้าเข้าที่ให้เรียบร้อย และหันไปมองดูนาฬิกาที่ข้อมือ ตอนนี้ 22:25 น.แล้ว ผมหยิบผ้าขนหนูเดินเข้าไปในห้องน้ำอาบน้ำ ผมอาบน้ำเสร็จเดินออกมาแต่งตัวและล้มตัวลงนอน พรุ่งนี้คงมีอะไรสนุกรอแยู่แน่เลย หึหึ!!! ------------------------------------------- แกล้งทำเป็นไม่รู้จักเพื่อหลอกให้ตายใจ..... ​ **​...อีพี่มันร้าย หลอกน้องมันได้ลงคอ.......**​
已经是最新一章了
加载中