หนี - 11   1/    
已经是第一章了
หนี - 11
​ ฉันตกใจจึงผลักเขาล้มลงไปกองกับพื้น เธอหันกับไปกดปุ่มเรียกลิฟท์กดย้ำๆและหันกลับไปมองเขา เมื่อเห็นว่าเขากำลังทำท่าจะลุกขึ้นยืน ไม่นานประตูลิฟท์ก็เปิดออก ฉันจึงรีบวิ่งเข้าไปในลิฟท์และกดปุ่มปิดประตูลิฟท์ย้ำๆ (กดย้ำๆมันจะปิดให้เร็วขึ้นรึไง : หนวดแมว) ไม่เร็วหรอ !!?? ก็เห็นคนที่เร่งรีบเขาชอบทำกัน นึกว่ามันจะรีบปิด : แอปเปิ้ล (คนอ่านอย่าทำเป็นเยี่ยงอย่างนะค่ะ มันจะทำให้ตัวลิฟท์มีปัญหาได้นะค่ะ : หนวดแมว) ฉันเห็นเขาเดินตรงมาที่ลิฟท์แต่ก็สายเกินไปเพราะประตูได้ปิดลง ฉันยืนกุมหน้าอกอวบใหญ่ด้วยหัวใจเต้นแรง ทำไงดีว่ะ!! เขามาเจอฉันที่นี่ได้ไง!!?? แต่เขาคงไม่รู้หรอว่า ฉันพักอยู่ชั้นไหน ห้องไหน ไม่ได้!!?? ไม่ช้าก็เร็วเขาคงรู้ อีกอย่างเขามีรูปฉันด้วย ถ้าเขาใช้รูปและบอกเป็นคนรู้จักฉัน โอ้ยๆๆ ปวดหัวเว้ย!!?? ฉันขยี้หัวตัวเองไปมาอย่างคนจิตตก เพราะในหัวมันกำลังตีกันไปมา ไม่นานประตูลิฟท์ก็เปิดออก ฉันจึงรีบเดินออกไปและเดินตรงไปที่ห้องของตัวเอง ฉันแตะคีย์การ์ดและเปิดประตูห้องเดินเข้าไปข้างใน ฉันเดินตรงไปที่โซฟาและล้มตัวลงนั่งอย่างคนหมดแรง ในเมื่อเขาเจอฉันแล้ว ฉันคงต้องหาทางหนีเขา ตั้งแต่ผมเจอแอปเปิ้ลโดยบังเอิญ เธออยู่ในชุดนักศึกษาแต่ถ้าเป็นชุดที่เหมือนชาวบ้านชาวช่องเขา ผมคงจะไม่โมโหจนเลือดขึ้นหน้าแบบนั้น ผมอยากจะเดินเข้าไปกระชากมือเธอให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลย แต่ความเป็นจริงมันทำไม่ได้ไงครับกว่าผมจะหาเธอเจอไม่ใช่เรื่องง่าย ดีที่ไอ้เหี้ยบอลมันแอบถ่ายรูปของเธอไว้และบังเอิญผมเดินเข้าไปเห็นพอดีเลยถามมัน กว่าไอ้เหี้ยบอลมันจะยอมตอบ ต้องเอาของมาเซ่นไหว้มัน ปากหนักซิบ (นี้คนหรือเจ้าที่ มีเซ่นไหว้ด้วย : หนวดแมว) มันก็คนนี้ล่ะ ถ้าอยากได้คำตอบต้องมีของไปให้มัน : แม็ททิว ผมจึงพยายามสงบใจและรีบเดินกลับเข้าห้องทันที ถ้าขืนอยู่นานมีหวังผมคงจับเธอขังไม่ให้ออกไปไหนได้เลย ผมจึงรีบเดินเข้าห้องและปิดประตู ผมเดินตรงไปที่ห้องนอนหยิบผ้าขนหนูและเดินเข้าห้องน้ำอาบน้ำ ไม่นานผมก็อาบน้ำเสร็จ ผมเดินออกมาแต่งตัวที่ตู้เสื้อผ้าและเดินกลับไปที่เตียงนอนและล้มตัวลงนอน และหลับไปทันที 20:00 น. ผมรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาและหันไปที่โต๊ะข้างเตียงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลาว่าตอนนี้กี่โมงแล้ว ผมลงจากเตียงและเดินไปล้างหน้าล้างตา และเดินออกมาจากห้องน้ำและเดินตรงไปที่ประตูห้องและออกจากห้องก่อนจะเดินตรงไปที่ลิฟท์ ผมจะหันไปมองประตูห้องตรงข้ามที่ปิดสนิทแปลว่า เจ้าของห้องยังไม่กลับ ผมจึงเดินตรงไปที่ลิฟท์และกดปุ่มเรียก ไม่นานลิฟท์ก็เปิดออกผมจึงเดินเข้าไปและกดลงข้างล่าง ไม่นานลิฟท์ก็เปิดออกผมจึนเดินออกมาจากลิฟท์เดินออกมาจากคอนโด ผมเดินออกคอนโนเพื่อไปหาอะไรทานลงท้อง ตั้งแต่กลับมายังไม่ได้ทานอะไรเลย ผมยืนอยู่หน้าคอนโน เห็นร้านอาหารตามสั่งที่อยู่ตรงข้าม ผมมองซ้ายมองขวาว่ามีรถไหมและเดินข้ามถนนไปที่ร้านที่มีลูกค้ายืนรอกันอยู่ ผมเดินตรงไปที่ผู้หญิงที่ยืนถือสมุดจดเมนูอยู่ "เอาอะไรค่ะ" "ข้าวผัดกุ้ง" ผมบอกเธอและเดินมานั่งรอที่เก้าอี้ว่าง  ไม่นานเธอก็ถือจานข้าวผัดกุ้งมาวางไว้ที่โต๊ะพร้อมกับเศษกระดาษอะไรไม่รู้ ผมก็ก้มหน้าก้มตาทานข้าวจนเสร็จ และลุกขึ้นยืนเดินไปที่บริการน้ำดื่ม ผมหยิบแก้วน้ำและเปิดกระติกน้ำและตักขึ้นดื่ม ผมวางแก้วน้ำที่กระป๋องใส่แก้วใช้แล้วและเดินไปจ่ายเงินค่าข้าวเสร็จ ก็เดินกลับเข้าคอนโดทันที ในระหว่างที่ผมกำลังจะเดินเข้ามาในคอนโดก็เห็นรถของแอปเปิ้ลเลี้ยวเข้ามาพอดี ผมจึงรีบเดินตรงไปที่ลานจอดรถ และเห็นเธอลงมาพร้อมชุดนักศึกษาที่แบบช่างมันเถอะ ทำไม!! พึ่งกลับมาว่ะ ผมยืนมองเธอเดินตรงไปที่ลิฟท์ ผมจึงเดินตามเธอและเผลอทักเธอขึ้นมา พอเธอหันมาเห็นผมก็ตกใจและก็ค่แปบเดียวก็จะหันไปสนใจลิฟท์ ผมก็เลยปากเสียพูดจาไม่เข้าหูเธอจึงเธอโกรธผมและผลักผมล้มลงกองกับพื้น พอผมพยุงตัวเองขึ้นมาประตูลิฟท์ก็ปิดไปแล้ว ผมยืนรอจึงกว่าเธอจะถึงชั้นที่เธออยู่ ผมจึงกดเรียกลิฟท์ไม่รีบร้อนอะไร เพราะเราอยู่ชั้นเดียวกัน ไม่นานลิฟท์ก็เปิดออกผมจึงเดินเข้า และกดปุ่มไม่นานลิฟท์ก็เปิดออก ผมจึงเดินออกมาจากลิฟท์ เดินตรงไปที่ห้องตัวเอง ก่อนจะเดินเข้าห้องผมจึงหันไปมองห้องตรงข้าม และเดินเข้าห้องไป สงสัยผมคงต้องหาทางทำอะไรซะอย่างกับเธอแล้ว ปล่อยไว้นานๆไม่ได้แล้ว 07:00 น. ฉันรู้สึกตัวตื่นขึ้นมานั่งบิดขี้เกียจก่อนและหันไปมองนาฬิกาตรงผนังกำแพง ว่าตอนนี้กี่โมงแล้ว ฉันจึงก้าวลงจากเตียงและตรงไปที่ห้องน้ำ ไม่นานฉันก็อาบน้ำเสร็จและเดินออกมาแต่งตัว ฉันแต่งตัวสบายๆชิวๆ เสื้อยืดกางเกงขาสั้นและเดินไปหยิบหมวกมาใส่ วันนี้ฉันมีเรียนบ่าย และวันนี้ฉันว่าจะไปซื้ออุปกรณ์สำหรับปลอมตัว ฉันเดินมาใส่รองเท้าผ้าใบที่หน้าประตู และเปิดประตูห้องเดินออกไป ฉันเดินตรงไปที่ลิฟท์และกดเรียกลิฟท์ ไม่นานลิฟท์ก็เปิดออก ฉันจึงเดินเข้าไปกดลงข้างล่าง ไม่นานลิฟท์ก็เปิดออกฉันจึงเดินออกมาตรงไปที่รถและขับออกไปทันที ห้างสรรพสินค้าKJ ​ ฉันขับรถออกมาจากคอนโดไม่นานก็ขับมาถึงห้างดังแห่งหนึ่งและเลี้ยวเข้าไป ฉันขับรถวนหาที่จอดรถอยู่นานพอสมควร ไม่นานก็เจอที่ว่าง ฉันจึงเลี้ยวเข้าไปจอดและลงจากรถและเดินเข้าห้างสรรพสินค้า ฉันเดินขึ้นบันไดเรื่อยเพื่อจะไปซื้อชุดนักศึกษาตัวใหม่ พอซื้อเสร็จก็เดินลงบันไดเรื่อยไปโซนเครื่องสำอาง ฉันเลือกซื้อสำอางเล็กน้อยและเดินไปร้านเสริมสวย เพื่อทำผิวสีแทน ไม่นานฉันก็ได้ผิวสีแทนและเดินไปที่ร้านขายแว่นตา ฉันเดินดูแว่นกรอบใหญ่มันจะได้บังหน้าบังตาฉัน ฉันเลือกดูอยู่นานพอสมควร ก็ได้แว่นตาที่ถูกใจแถมกรอบใหญ่มากกกก ฉันเดินไปจ่ายเงินค่าแว่นและเดินออกมาจากร้าน และดูของเล็กน้อยและกลับคอนโดทันที ฉันเดินออกมาจากห้างสรรพสินค้าเดินตรงไปที่รถ เปิดประตูข้างคนขับและวางของที่ซื้อมาไว้ที่เบาะและปิดประตูรถ ฉันเดินกับไปที่ฝั่งคนขับและเปิดเข้าไปนั่งและลองหยิบแว่นมาลองใส่ดูและหยิบกระจกขึ้นมาดูว่าเป็นไงบ้าง ไอ้เหี้ย!!! นี่เฉิ่มหน้าดำนี้ใครว่ะ แว่นก็ใหญ่บังหน้าบังตาซะมิด จึงไม่รู้ว่าคนที่อยู่ในกระจกเป็นใคร ฉันพอใจกันการปลอมตัวในครั้งนี้และขับรถออกจากห้างไปทันที เพราะได้เวลาไปมหาลัยแล้วด้วย 12:05 น. ไม่นานฉันก็ขับรถมาถึงคอนโดและรีบลงจากรถเดินตรงไปที่ลิฟท์และกดปุ่มเรียกลิฟท์ ไม่นานลิฟท์ก็เปิดออก ฉันจึงรีบเดินเข้าไป และกดปุ่มชั้นที่ต้องการไม่นานลิฟท์ก็เปิดออก ฉันรีบเดินออกไปและเดินตรงไปที่ห้องของตัวเองและเปิดประตูเข้าไปในห้อง ฉันเดินเข้าไปในห้องนอนและจัดการแต่งตัวด้วยชุดนักศึกษาที่ใส่เป็นประจำ ฉันหยิบเสื้อและกระโปรงทรงเอมาใส่ และรีบเดินออกจากห้องและเดินตรงไปที่ลิฟท์และกดลงชั้นล่าง ไม่นานประตูลิฟท์ก็เปิดออก ฉันจึงรีบเดินออกมาตรงไปที่รถ และขับออกไปทันที ฉันต้องขับรถไปรับอีรีซี่ที่คอนโดของมัน ไม่นานเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น ​อีรีซี่คนสวย ​ (อยู่ไหนค่ะ อีชะนี) ฉันกดรับสายและเปิดลำโพงโทรศัพท์ "ใกล้ถึงแล้ว ออกมารอเลย" (เออ!!) พูดเสร็จมันก็กดวางสายไปทันที ไม่นานฉันก็เลี้ยวรถเข้ามาจอดที่หน้าคอนโดอีรีซี่และมันก็เปิดประตูรถเข้ามานั่ง "กว่าจะมาได้นะมึง เฮ้ยย!!!" พอมันขึ้นมานั่งในรถและบ่นเรื่องมาช้าของฉัน พอมันหันมามองฉันถึงกับร้องตกใจเสียงดัง "มึงไปทำอะไรมาว่ะ!!??" "อะไร!!??" ฉันถามกลับอย่างไม่ใส่ใจและขับรถออกจากคอนโดมันทันที เดี๋ยวจะไปมหาลัยไม่ทันเข้าเรียน "ไปทำอะไรกับผิวมาว่ะ และใส่แว่นเชี้ยอะไรขแงมึง" มันยังไม่เลิกที่จะถามฉันเรื่องผิวและแว่นกรอบใหญ่ที่บังหน้าตา "กูก็แค่อยากลองเป็นคนเฉิ่ม" ฉันบอกและขับรถโดยไม่ได้หันไปมองมันเลย ตกใจอะไรว่ะ แค่อยากจะเปลี่ยนสีผิวแค่นั้นเอง มหาลัยKU ​ ​คณะนิเทศ ​ ไม่นานฉันก็ขับรถเข้ามาจอดที่ลานจอดรถตึกนิเทศและฉันกับอีรีซี่ก็ลงจากรถและรีบเดินขึ้นตึกเพื่อไปเรียนหนังสือ พอฉันและอีรีซี่เดินเข้ามาในห้องที่ตอนนี้มีนักศึกษาเข้ามารออาจารย์กันเต็ม ฉันเดินตามหลังอีรีซี่ พวกเพื่อนฉันต่างพากันหันมามองฉัน ฉันไม่สนใจเดินมานั่งที่เก้าอี้ว่างติดหน้าต่างและอีรีซี่ก็นั่งลงข้างๆฉัน ไม่นานอาจารย์ก็เดินเข้ามาในห้องและพวกเพื่อนก็เลิกสนใจฉันและพากันหันไปมองข้างหน้า แต่ก็จะมีเหลือบมองกันบ้างเล็กน้อย ----------------------------------------- งานหนีก็ทำแล้ว นับประสาอะไรกับงานปลอมตัว.......
已经是最新一章了
加载中