หนี - 16 [18+]   1/    
已经是第一章了
หนี - 16 [18+]
"พี่แม็ททิว!!!" ฉันที่กำลังจะลุกขึ้นไปดูว่าใครมาก็ต้องตกใจเพราะเสียงเรียกชื่อของอีรีซี่ที่มันเรียกชื่อคนตรงหน้า จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากหมอนั่น พอนายแม็ททิวที่ตอนนี้ทำหน้าตาสงสัยว่า ’อีกระเทยนี่ มันมาอยู่ในห้องได้ไง’ อะไรแบบนี้ พอเขาหันมาสบตาฉัน และส่งสายตามาบอก ’จะเล่นแบบนี่ใช่ไหม’ ฉันนี้รีบหลบสายตาจากเขาทันที และเดินไปสะกิดอีกอีรีซี่ที่ตอนนี้กำลังยืนยิ้มหวานอยู่ "ไม่ต้องค่ะ กูเอง!! ชวนค่ะพี่แม็ททิวคิดซะว่าเป็นห้องตัวเอง" อีรีซี่ที่โดนฉันสะกิดมันก็รีบหันมาบอกฉัน ฉันก็พยักหน้าและคิดว่ามันคงจะไล่ แต่ป่าวเลยค่ะ นางกับเชิญชวนนายแม็ททิวให้เข้าในห้องแถมยังบอกให้คิดว่าเป็นห้องตัวเองอีก อีกระเทยนี้มันห้องกูนะเว้ย "ขอบคุณครับ!! คิดว่าจะไม่ชวน" นายแม็ททิวตอนและส่งยิ้มให้อีรีซี่ที่ตอนนี้ยืนเขินบิดไปมา อย่างน่ารำคาญลูกตาจริง นายแม็ททิวก็เดินเข้ามานั่งที่โซฟาตัวขเางๆกับฉัน ตั้งแต่เขาเดินเข้ามาในห้องสายตาของเขาก็เอาแต่มองฉันอย่างจะกินเลือดกินเนื้อ "รีซี่ไม่นึกว่าพี่แม็ททิวก็พักอยู่ที่คอนโดนี้ด้วย" อีรีซีที่เดินตามหลังนายแม็ททิวเข้ามานั่งโซฟาอีกตัว และหันไปถามเขาอย่างสงสัย "ครับ!! พี่พึ่งย้ายมาอยู่ได้ซักพักแล้ว" นายแม็ททิวหันไปตอบอีรีซี่และเหลือบตามามองฉันเล็กน้อย "หรอค่ะ!! พี่แม็ททิวรู้ไหมค่ะว่าห้องตรงข้ามมีผีด้วยนะค่ะ" อีรีซี่ก็พยักหน้าเข้าใจและดันเสือกไปเล่าเรื่องห้องตรงข้ามให้นายแม็ททิวฟังอีก "พี่ไม่ยักจะรู้เลยว่ามีเรื่องแบบนี้ด้วย" นายแม็ททิวก็ตอบแต่รอบนี้เขากับจ้องหน้าฉันตาเขม่งเลยค่ะ ท่าทางคงไม่พอใจแน่เลย "อันนี้รีซี่ก็ไม่ได้รู้มากค่ะ ยัยแอปเปิ้ลมันบอก" อีรีซี่ที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวนางก็ตอบแบบซื่อ แต่คนที่มันจะตายคือฉันค่ะทุกคน "หราครับ!! แล้วน้องแอปเปิ้ลเขาบอกว่าอะไรครับ" แม็ททิวตอบอีรีซี่เสียงเรียบและปล่อยรังสีอำมหิมออกมา จนฉันที่นั่งอยู่รู้สึกถึงลางร้ายของตัวเองเลยและยังเสียวสันหลังแปลกๆด้วย น่ากลัวเป็นบ้าเลย "ตอนแรกรีซี่ก็คิดว่าผี แต่นางบอกว่าไม่ได้เป็นผีแต่เป็นพวกคนผีทะเลอ่ะค่ะ สงสัยไอ้ห้องตรงข้ามมันคงจะโรคจิตแน่เลยค่ะ" อีรีซี่ก็บอกนายแม็ททิวนั้น "อื้ม!!!" นายแม็ททิวตอบสั้นและแสยะยิ้มได้น่ากลัวมาก อีรีซี่ก็ขอร้องเถอะมึงหยุดพูดซะทีตอนนี้เพื่อนมึงมันกำลังหัวขาด ชะตาขาดก็เพราะมึงอยู่​ "ช่.....ช่างมันเถอะมึง กูคงคิดมากไปเอง" ฉันรีบพูดแต่ดันเสือกพูดเสียงสั่น ยิ่งโดยสายตาของเขามอง กูกลัวแล้ว สั่นจึงเจ้าเข้าแล้วเนี่ย "ไม่ได้มึง!! ถ้ามึงแค่คิดมากมึงคงไม่ชวนกูมานอนด้วยหรอ" อีรีซี่รีบพูดแย้งขึ้นมาทันทีและยังมีหน้าไปมองเหตุผลที่กูชวนมึงมาวันนี้อีก "นี่น้องแอปเปิ้ลเขาคงกลัวมากเลยนะครับ ถึงได้ชวนน้องรีซี่มานอนที่นี่" นายแม็ททิวก็ตอบอีรีซี่แต่สายตากลับไม่ได้ไปมองหน้าอีรีซี่มันเลย ถึงหน้าเขาจะยิ้มดูไม่มีอะไร แต่จะรู้ไหมว่าภายใต้หน้ากากยิ้มนั้นมันซ่อนความน่ากลัวไว้อยู่ "ใช่ค่ะ!! นางกลัวจนอยากจะย้ายออกเลยค่ะ" อีรีซี่ก็บอกจนนายแม็ททิวก็หันมามองหน้าฉันและแสยะยิ้มขึ้นมาทันที พอเถอะ!! อีรีซี่แค่นี้เพื่อนมึงคงไม่น่าจะรอดแล้วว่ะ "ขนาดนั้นเลยหราครับ!!" "แล้วตกลงพี่แม็ททิวพักอยู่ห้องไหนค่ะ" อีรีซี่เปลี่ยนเรื่องคุย มึงน่าจะเปลี่ยนเรื่องได้ตั้งนานแล้ว แต่ทำถามของมันทำให้ฉันอยากจะบ้าตาย "ห้องตรงข้ามครับ" นายแม็ททิวก็ตอบอีรีซี่และส่งยิ้มหวานอาบยาพิษ​มาให้ "ฮ่าๆๆๆ ห้องตรงข้ามหรอค่ะ!!" อีรีซี่ก็หัวเราะออกมาและถามย้ำสิ่งที่แม็ททิวบอก "ครับ" "ฮ่าๆๆๆๆ!!" เสียงหัวเราะอีรีซี่ "แหะๆ แหะๆ" เสียงฉัน "ฮ่าๆๆๆ" เสียงหัวเราะนายแม็ททิว "ฮ่าๆ แหะๆ อุ้ย!! รีซี่พึ่งนึกได้ว่าลืมให้อาหารหมาที่ห้อง ขอตัวก่อนนะค่ะ" อีรีซี่ที่อยู่ก็หัวเราะอยู่ก็เริ่มเงียบลงและนางดันเสือกลุกขึ้นยืน และบอกว่ามีธุระและขอตัวจะกลับก่อน อีเวรมึงจะมาสร้างเรื่องไว้จะหนีเอาตัวรอดคนเดียวได้ไงว่ะ "เดี๋ยวอีรีซี่ !! มึงจะทิ้งกูแบบนี้ไม่ได้นะเว้ย" ฉันรีบโวยวายขึ้นที่เห็นอีรีซี่กำลังจะเดินออกจากห้อง "เกิดอะไรขึ้นไม่ต้องโทรหากู อีชะนี!!" อีรีซี่หยุดเดินและหันมาบอกฉันและรีบเดินออกจากห้องไปทันที เร็วจริงๆอีนี่!!! "เดี๋ยว!!! ซิ่ว่ะ!!" ฉันที่เห็นว่าอีรีซี่รีบเดินออกจากห้องไปแล้ว ฉันกำลังจะเนียมลุกขึ้นมาไปตามมันก็ต้องชะงักเท้าตัวเอง "ไม่ต้องไปเรียกเพื่อนเธอเลย อีเมีย!!" "อุ้ย!! พึ่งนึกได้ว่ายังไม่ได้กินอะไรเลย นั้นขอตัวไปหาอะไรกินก่อนนะ" ฉันหันกับไปมองเขาและทำท่าว่าพึ่งนึกอะไรได้และก็รีบบอก เพื่อกูจะหนีรอดออกไปจากห้องตัวเองได้ปลอดภัย และทำท่าจะก้าวเท้าเดินออกจากห้องนั่งเล่น ก้าวได้แค่ ก้าวเดียวเท่านั้น "นั่งลง!!!" นายแม็ททิวส่งเสียงห้ามเรียบและนิ่งแต่ส่งรังสีอำมหิต​ออกจึงฉันไม่ก้าวเท้าไปต่อได้และรีบนั่งลงโซฟาทันทีอย่างรีบร้อน "อุ้ย!!!" ฉันที่นั่งโซฟาตอนนี้ไม่กล้าแม้แต่จะหันไปมองหน้าเขาเลย เงียบมาก เงียบจนหน้าอึดอัดเป็นบ้าเลย แต่ก็แค่แปบเดียวอยู่ๆดีเขาก็กระซากแขนฉันให้ไปนั่งคร่อมบนตัวของเขาทันที ไม่ทันตั้งตัวจึงฉันตกใจและเกือบจะหงายหลัง "คงจะรู้นะว่าจะต้องโดนอะไรบ้าง" เสียงนายแม็ททิวก้มลงกระซิบข้างหูของฉัน ลมหายใจร้อนเป่าที่ข้างแก้ม "อ..อะไรกูไม่รู้เรื่อง" ฉันรู้สึกสะดุ้งตกใจกับสิ่งที่เขาทำจะฉันเผลอพูดเสียงสั่น แต่ก็พยายามไม่ให้รู้สึกอะไรไปมากกว่านี้ "มึงผิดคำสัญญากู อีเมีย อื้มม!!" พอเขาพูดเสร็จก็ก้มลงจูบไซร้ซอกคอขาวๆของฉัน ฉันจึงรับเขยิบคอหนีเขาแต่ไม่สำเร็จ "กูก็บอกกี่ครั้งว่าไม่ใช่เมียมึง" ฉันรีบเอามือจับหน้าเขาให้เงยหน้าขึ้นมามองหน้าฉัน ไอ้เหี้ย!!ตานี้หวานเยิ้มเชียว​ "จะยอมรับกูเป็นผัวดีๆหรือจะให้กูแทง" จากตอนและสายตาเยิ้มพอเขาได้ยินสิ่งที่ฉันพูดก็ส่งตาดุมาให้ฉันทันที "ไม่รับเว้ย!!! มึงแทงกูฟัน" "เอ้าอีเมีย!!! พูดแบบนี้มาเจอกันหน่อยไหมครับ" "กริ๊ดดดดดดดด ปล่อยกูนะเว้ย!!!" พอเขาพูดเสร็จก็ผลักฉันล้มตัวลงไปนอนที่โซฟาและตามมาขึ้นคร่อมตัวฉัน ฉันได้แต่ส่งเสียงกรีดร้องตกใจ และพยายามขัดขืนและดันตัวของเขาให้ออกไปจากตัวฉัน ด้วยความรำคาญเขาจึงรวมมือฉันด้วยมือข้างเดียวและยกขึ้นเหนือหัว "ใจเย็น!! เรามานั่งคุยกันก่อนไหม!!!"  ฉันที่ตอนนี้ขัดขืนนายแม็ททิวไม่ได้จึงรีบพูดให้เขาใจเย็น เอาน้ำเย็นเข้าลูบ "ไม่คุย!! กูจะเอา!!" "เดี๋ยว.. อือ!!" ฉันที่ยังพูดไม่ทันจบเขาก็ก้มหน้าลงมาจูบปากฉันแล้ว คำพูดที่จะพูดถูกกลืนลงท้อง​ไปหมดแล้ว ริมฝีปากของเขาก็เริ่มขบเม้นกับริมฝีปากล่างของฉัน จึงฉันเผลออ้าปากและทำให้ลิ้นของเขาเข้ามาในโพรกปาก ลิ้นของเขาตวัดไปมาและหยอกล้อกับลิ้นของฉัน ส่วนมือของเขาก็ลูบไล้ไปทั่วร่างกายของฉันไปมา ฉันไม่รู้ว่าเขาปล่อยมือฉันตอนไหน เพราะตอนนี้มือของฉันกำลังกอดคอและขย้ำผมเขาอย่างเสียวซ่าน ที่เขาเริ่มบีบขย้ำหน้าอกอวบใหญ่ของฉัน จ๊วบบ จ๊วบบ ผมผลักริมฝีปากออกจากริมฝีปากของแอปเปิ้ลที่ตอนนี้เริ่มบวมเจ่อแดงอย่างเห็นได้ชัด ผมก้มลงไซร้ซอกคอขาวและขบเบาไปมา "อ๊าา เจ็บบบ" ฉันสะดุ้งตกใจจะเผลอร้องครางด้วยความเจ็บ ผมเพิ่มแรงด้วยการดูดจนเกิดเป็นรอยแดง และมือก็เริ่มแกะกระดุกชุดนักศึกษาออกจากตัวของเธอและดึงเสื้อในขึ้น ผมก้มลงมองยอดอกที่ตั้งเป็นไตและก้มหน้าลงดูดและเลียหน้าอกอวบอิ๋มขนาดใหญ่อย่างเมามันส์ สลับไปมาซ้ายขวาไม่ให้ข้างไหนต้องน้อยใจและเผลอกัดขบเบาจึงแอปเปิ้ลต้องแอ่นอกขึ้นให้ผมได้ดูดและเลียถนัด "อื้ออ อื้ออ อ๊ะ อ๊ะๆๆ อ๊าาา อ๊าาๆ" จ๊วบบ จ๊วบบ แผล๊บๆๆ ผมดูดเลียหน้าอกไปมาและมืออีกข้างก็บีบและขย้ำ ส่วนอีกมือก็ลูบไล้ลงที่เรียวขาและเริ่มถกกระโปรงขึ้นเรื่อยๆ และเกี่ยวแพนตี้ลูกไม้ตัวเล็กสีดำเรื่อยลงมาและถอยออก ผมจูบซับลงมาเรื่อยๆ หน้าท้องแบนราบและจับขาของเธอแยกออกจากกัน ผมก้มลงมองกลีบกุหลาบที่ตอนนี้เยิ้มแฉะไปหมดแล้ว ผมก้มหน้าลงไปและใช้นิ้วมือแหย่กลีบออกก่อนจะใช้ลิ้นตวัดขึ้นลง "อือ อ๊ะ อ๊ะๆ อ๊าาา อ๊าาๆๆ" ฉันส่งเสียงครางเมื่อเขาเริ่มตวัดลิ้นลงที่ร่อนน้องสาวฉันไปมา ผมเลียไปมาและดันลิ้นเข้าไปข้างในให้ลึกและตวัดขึ้นลง จึงแอปเปิ้ลถึงกับขยับเอวหนี ผมจึงเอามือล็อคเอวไม่ให้ขยับหนี "แน่นจัง!!" ผมหยุดใช้ลิ้นและเริ่มใช้นิ้วแหย่เข้าไปข้างในสัมผัสถึงความรัดแน่น สงสัยคงไม่ได้เอาบ่อย ผมชักนิ้วเข้าออกเร็วขึ้นและเริ่มเพิ่มนิ้วจากหนึ่งเป็นสองและขยับนิ้วเข้าออก นี่ขนาดลองเพิ่มนิ้วก็ยังแน่นอีกว่ะ "อ๊ะๆ เจ็บบบ อ๊าาา หยุดทำไม" ฉันเงยหน้าขึ้นมามองผมด้วยสายตาไม่พอใจและยังอารมณ์ค้างมากด้วย "เจ็บไม่ใช่หรอ" ผมเงยหน้าขึ้นมองเธอที่ตอนนี้มองหน้าผมอยู่แล้ว ผมลุกขึ้นนั่งชันเข่าและยกยิ้มเจ้าเล่ห์ "เจ็บ แต่มันค้าง" ฉันบอกเขาและทำหน้ามุ้ยอย่างไม่พอใจ แถมเขายังมาหยุดทำกลางทันอีก ฉันจึงลุกขึ้นนั่งและคลานเข้าไปหาเขา ถ้าอยากปลดปล่อยความทรมาน ต้องละทิ้งความอายทั้งหมด เอาว่ะ ฉันผลักนายแม็ททิวลงไปนั่งที่โซฟาและขึ้นไปนั่งคร่อมบนตักของเขา และถอนชุดนักศึกษาและเสื้อในออกจากตัว และถอนกระโปรงออกจากตัวตอนนี้ร่างกายของฉันเปลือยเปล่าและเริ่มจูบไซร้คอขาวๆของเขาไปมา จ๊วบบ จ๊วบบ ฉันเริ่มขบเม้นและดูดจนเกิดเป็นรอยแดงสองสามจุดและมือของเขาก็บีบก้นง้อนของฉันไปด้วย ฉันเริ่มเอามือสอดใส่เข้าไปในเสื้อ และลูบไล้ขึ้นมาจึงถึงอกล่ำและถอนเสื้อของเขาออกจากตัว ฉันก้มลงจูบไซร้ลงมาที่หน้าอกล่ำและตวัดลิ้นหยอกล้อยอดอกของเขา "อ่าาส์ ซิ๊ดดดด" จ๊วบบๆๆ แผล๊บๆๆ ฉันดูดเลียสลับไปมาสองข้างและลูบไล้หน้าท้องที่มีซิกแพคและจัดการปลดเข็มขัดและแกะกระดุกกางเกงออกและรูดซิปลงมา ฉันเงยหน้าขึ้นมองหน้าเขาและยื่นหน้าเข้าไปใกล้และประกบริมฝีปากกับปากของเขาและเริ่มดูดริมฝีปากล่างของเขาก่อนจะสอดลิ้นเข้าไป มือฉันก็เรื่อยลงไปในเป้ากางเกงและลูบไล้ขึ้นลงจึงมันเริ่มมีขนาดใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ฉันถอนจูบออกลงเรื่อยตัวลงมานั่งชันเข่าข้างล่าง ฉันพยายามถอนกางเกงของเขาออกจะตัว เขาก็ให้ความร่วมมือช่วยยกตัวขึ้นให้ฉันถอนกางเกงได้ง่ายขึ้น "รูด อ่าาส์แบบนั้นล่ะ อ่าาาส์เร็วขึ้นอีกอีเมีย ซิ๊ดดดด" ผมร้องครางออกมาที่มือนุ่มของอีเมียกำลังจับน้องชายของผมและ​เริ่มรูดขึ้นลง ฉันชักมือขึ้นลงและมองหน้าเขาที่ดูฟินและเสียวซ่านและฉันรูดขึ้นลงซะแปบก่อนจะก้มหน้าลงและใช้ปากอมหัวและกดลงจึงมิดด้าม "อ่าาาส์ แบบนั้นล่ะ ดูดแรงๆจะเสร็จแล้ว ซิ๊ดดด" ผมครางออกมาอย่างพอใจที่อีเมียมันยอมอมเจ้ามังกรของผม จ๊วบบบ จ๊วบบบ ฉันเริ่มดูดและรูดขึ้นลงแรงขึ้นจนแก่นกายของกระตุกสองสามครั้งก่อนจะพุ่งน้ำขุ่นสีขาวออกมา ฉันจึงกลืนน้ำรักของเขาลงคอ และเลียหัวทำความสะอาด ฉันลุกขึ้นยืนและขึ้นไปนั่งคร่อมเขา และแม็ททิวก็จับแก่นกายของเขาชักขึ้นสองสามทีมันก็แข็นและใหญ่เหมือนเดิม ผมจับแก่นกายไปมาจ่อตรงโพรงสวาท และถูมันไปมาอย่างคนหื่นกระหาย "อ๊ะๆๆ เสียว ไม่ไหวแล้ว อ๊าา ซิ๊ดดดด" ฉันร้องครางเสียงหวานที่เขาถูไอ้นั้นของเขาไปมา ฉันจึงจับแก่นกายมาจ่อที่ปากทางเข้าและกดตัวลงมาจนกลีบสาวของฉันกลืนกินจนมิดด้าม "อ๊ะๆๆ เจ็บบ อ๊าาาา" "อื้มมม แน่น อ่ะๆ อ่าาส์" ฉันไม่กล้าขยับไปไหนจึงรอให้ร่างกายปรับสถาพและเริ่มขยับสะโพกขึ้นลง จากช้าๆและค่อยไปเร็วขึ้นตามอารมณ์ พั่บๆ พั่บๆ พั่บๆ "อ๊ะ อ๊ะๆๆ อ๊าา อ๊าาๆๆ" "อื้ม ดีครับอีเมีย กระแทนลงมาแรง อ่าาส์" ผมขยับสะโพกสวนเข้าไปแรงและยกมือสองข้างบีบหน้าอกไปมาเพื่อปลุกอารมณ์มาขึ้น "อ๊าาา ไม่ไหวแล้ว ซิ๊ดดดด" ฉันเริ่มรู้สึกว่าตัวเองใกล้จะเสร็จจึงเริ่มขยับสะโพกแรงขึ้นและถี่ขึ้นเรื่อยๆ "โอ้ววว อื้มม ซิ๊ดดด" "อ๊ะๆๆ จะเสร็จแล้ว อ๊าาๆ ซิ๊ดดดด" พั่บๆ พั่บๆ พั่บๆ เสียงเนื้อที่กระทบกันเสียงดังไปทั่วห้องนั่งเล่นปมกับเสียงครางของทั้งคู่ "อื้มม ไปต่อที่เตียงกัน ซิ๊ดดดด" ผมรีบบอกเธอที่ตอนนี้ขย่มผมอย่างบ้าคลั่ง ไม่ได้สนใจเสียงพูดของผมเลยแบบแต่น้อย "อ๊ะๆๆ แปบจะเสร็จแล้ว อ๊าาา ซิ๊ดดดด" ฉันรีบบอกนายแม็ททิวที่บอกให้ไปต่อที่เตียง ตอนนี้ฉันไม่สนใจเสียงเขาเพราะฉันใกล้เสร็จแล้ว "อ๊าาา อร๊าายยย" ฉันสะโพกขึ้นลงไปมาและแรงขึ้นก่อนจะปลดปล่อยมันออกและซบหน้าลงบนบ่าของแม็ททิว "อ่าาส์ เสร็จแล้ว ถึงตาฉันบ้าง" ผมจับขาของแอปเปิ้ลให้เกี่ยวรอบเอวของผมและอุ้มเธอขึ้นโดยไม่ได้ถอนแก่นกายออกจากตัว ยิ่งผมเดินยิ่งผมขยิบมันก็จะกระแทนจึงคนที่ซบหน้าอยู่ที่บ่าถึงกลับร้องครางเสียงหวานออกมา ผมรีบเดินตรงมาที่ห้องนอน ผมวางตัวอีเมียลงบนเตียงและจับขาอีเมียแยกออกและถอนแก่นกายออกมาและกระแทกเข้าไปไหม พั่บๆ พั่บๆ พั่บๆ "อื้ออ อ๊ะ อ๊ะๆๆ อ๊า อ๊าาา" "โอ้วว อื้มม อีเมียเรียกชื่อผัวหน่อย อ่าาส์" ผมขยับสะโพกเข้าออกเป็นจังหวะและสั่งคนใต้ร่างให้ครางเรียกชื่อ "แม็..แม็ททิว อ๊าาา ซิ๊ดดดด" "อื้มม ไม่เอา อ่าาส์" "ผัวขาาาา อ๊าาๆๆ เมียเสียวๆๆ" พั่บๆ พั่บๆ พั่บๆ เมื่อเสียงหวานของอีเมียยอมเรียกผมว่าผัว มันทำให้ผมใส่เอวเข้าออกไม่ยั้ง จนคนที่นอนใต้ร่างอกกระเพือมไปตามแรงส่ง "โอ้วว ฮื้มมๆ ใกล้แล้ว อ่าาส์ ซิ๊ดดดด" "อ๊าา อ๊าาๆ อร๊าายยย" ทั้งคู่ปลดปล่อยน้ำรักของกันและกันจนหมดสิ้น เมื่อทั้งคู่แตะขอบสวรรค์พร้อม ร่างบางนอนหอบหายใจแรงด้วยความเหนื่อยล้าและเผลอหลับไปทันที "อีเมีย!! จะมาชิ่งหนีหลับแบบนี้ไม่ได้นะ ช่างเถอะเอาทั้งที่แบบนี้แหละกัน ไม่ไหวแล้ว" 13:30 น. ผมรู้สึกตัวขึ้นมาและก้มลงมองคนที่ตอนนี้กำลังนอนซบอกของผมและกอดเอว ผมนอนยิ้มและมองดู ผมอยากจะตื่นขึ้นมาแบบนี้ทุกวันและทุกเช้าที่ตื่นมาและเห็นเธอนอนซบนอนกอดเอาผมแบบนี้ พอผมก้มลงมองสภาพอีเมีย "ฮือออ!!" อยู่ๆดีน้ำตาของผมก็ไหลออกมาอย่าช่วยไม่ได้ ผมไม่น่าทำรุนแรงกับเธอเลย ตอนนี้ตามตัวเธอมีแต่รอยดูดรอยมือเต็มไปหมด "อื้ออ หนวกหูกูจะนอน เงียบปากดิ่" ฉันรู้สึกตัวตื่นขึ้นเพราะเสียงสะอื้นของใครไม่รู้กำลังนอนร้องไห้อยู่ข้างๆฉัน ฉันลืมตาร่างกายที่ถูกใช้งานมาทั้งคืน "ฮืออ มึงแม่งขืนใจกู ตื่นมารับผิดชอบกูด้วย" ผมได้ยินเสียงอีเมียมันพูดและอยากจะกดมันอีกซะรอบ ดูมันพูดนอกจากจะไม่ปลอบยังปากหมาอีก ผมจึงแกล้งตะโกนใส่หูของแอปเปิ้ล จนเธอตกใจดีดตัวลุกขึ้นนั่งและหันมามองผมที่นั่งร้องไห้อยู่ข้างๆเธอ "ห๊ะ!!! กูมากกว่าไหมที่ต้องร้องไห้" ฉันตกใจตื่นเพราะคำพูดของแม็ททิวที่มันหาว่าฉันไปข่มใจมัน กูไปข่มใจมันตอนไหนว่ะ แล้วนี้จะนั่งร้องไห้อีกนานไหม ทำเป็นสาวน้อยเสียพรหมจรรย์ไปได้ "ใครเขาข่มใจนายกันมีแต่นายคนเดียวที่ข่มใจฉัน" ฉันรีบร้องโวยวายเสียงดังที่เขาชอบกล่าวหาฉันตลอด "ฮืออ มึงไม่ใช่หรอที่ขึ้นคร่อมขย่มกู มึงรับผิดชอบกูด้วย กูเป็นผัวมึงแล้วอยากทิ้งกู ไม่นั้นกูตามไปฆ่ามึงแน่" ผมรีบบอกให้แอปเปิ้ลรับผิดชอบผมถึงแม้เธอจะไม่ต้องการก็ตามแต่ "กูไม่..." ฉันยังพูดไม่ทันจบ เสียงนายแม็ททิวก็ดังเสือกพูดแทรกขึ้นมาทันที "ไม่ต้องพูด!! ถ้าพูดกูจับกดแน่ เอานอนพักผ่อน" ผมรู้ว่าแอปเปิ้ลเธอจะพูดว่าอะไร ผมจึงรีบพูดขัดขึ้นและขู่ให้เธอเลิกพูด ผมจึงจับตัวอีเมียให้ลงนอนข้างๆและกอดเอวเธอให้เข้ามาใกล้ๆ เธอก็พยายามดิ้นและขัดขืนแต่สู้แรงผมไม่ได้หรอ จนเธอยอมถอนใจและหยุดดิ้นไปมาและยอมนอนในอ้อมกอดของผม จึงเธอหลับลงทันทีด้วยความเหน็ดเหนื่อย ---------------------------​​---------​---------​ ....อีพี่ร้องไห้อย่างกับนางเอกที่เสียพรหมจรรย์ให้พระเอกเลยนะ........
已经是最新一章了
加载中