หนี - 19   1/    
已经是第一章了
หนี - 19
​ ผมที่ขับรถไปคืนที่บ้านและนั่งแท็กซี่ให้มาส่งที่คอนโดแอปเปิ้ล ไม่นานแท็กซี่ก็มาจอดที่หน้าคอนโด ผมก็จ่ายเงินและเปิดประตูรถลงมา ผมยกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาดูเวลาว่าตอนนี้กี่โมงแล้ว แต่ก็ต้องตกใจเพราะอีก 5 นาทีก็จะสี่โมงเย็นแล้ว ผมจึงรีบเดินไปที่ลานจอดรถ ผมเดินมาที่รถและจังหวะที่กำลังจะเปิดประตูรถเข้าไปข้างใน สายตาก็เหลือบไปเห็นแอปเปิ้ลกำลังเดินลากกระเป๋าเดินทางออกมา ผมมองไปทางเธออย่างสงสัย ไหนบอกว่าเลิก สี่โมงเย็นไง หึหึ แสบนั้นนะอีเมีย ผมซุ่มดูอีเมียมันยกกระเป๋าเข้าไปวางในรถ และเดินกลับไปฝั่งคนขับและเปิดประตูรถเข้าไปข้างในและขับออกไปทันที ผมจึงรีบเปิดประตูรถและขับรถตามอีเมียมันว่ามันจะหนีผมไหน ผมขับรถตามออกมา ตอนนี้รถของแอปเปิ้ลก็ขับออกมาไกลมาก มันไกลกับคอนโดเก่าที่เธออยู่ ไม่นานเธอก็เลี้ยวรถเข้าไปในคอนโดแห่งหนึ่ง ผมจึงชะลอรถและจอดเข้าข้างทางก็จะเปิดประตูรถออกมา ผมเดินเข้าไปในคอนโนและเดินไปนั่ง ก่อนจะหยิบหนังสือพิมพ์ขึ้นมาเปิด ไม่นานผมก็เห็นอีเมียมันลากกระเป๋าเดินทาง มาที่หน้าเคาน์เตอร์ที่มีพนักงานยืนให้บริการอยู่ ผมนั่งมองอีเมียมันคุยกับพนักงาน ก่อนที่พนักงานจะยื่นเอกสารมาให้อีเมียมัน แอปเปิ้ลก็หยิบเอกสารขึ้นมาอ่านก่อนจะหยิบปากกาเซ็นทันที และพนักงานก็พาอีเมียมันไปที่ลิฟท์และกดปุ่มเรียก ไม่นานประตูลิฟท์ก็เปิดออก พนักงานและอีเมียก็เดินเข้าไปข้างใน ผมที่นั่งดูพวกนั้นเข้าไปในลิฟท์ และรีบลุกขึ้นยืนก่อนจะเดินตรงไปลิฟท์ และยืนดูว่าลิฟท์มันไปหยุดอยู่ชั้นไหน ’7’ พอผมรู้ว่าแอปเปิ้ลไปชั้นผมก็เดินตรงไปที่ประตูหนีไฟ และเปิดประตูเดินขึ้นบันไดไปเรื่อยๆจึงขึ้นชั้น 7 ผมเดินมาที่ประตูและเปิดประตูออกมา ก็เห็นห้องๆหนึ่งเปิดประตูทิ้งไว้ ผมจึงเดินตรงไปที่ห้องทำเป็นคนที่อาศัยอยู่ชั้นนี้ ’7745’ พอผมรู้ว่าอีเมียมันอยู่ชั้นไหนห้องไหนแล้ว ก็เดินกลับมาที่ประตูหนีไฟและยืนมองดูให้แน่ใจว่าแอปเปิ้ลจะซื้อ ไม่นานพนักงานก็เดินออกมาพร้อมเงินจำนวนหนึ่ง สงสัยอีเมียมันจะอยู่ที่นี้ พอพนักงานเดินมาที่ลิฟท์และกดลิฟท์เข้าไปข้างใน ผมก็เดินลงบันไดหนีไฟมา อยากหนีผมก็ให้หนี ผมจะปล่อยเธอไปก่อนให้เธอชะล่าใจและจะจัดขังไม่ให้เห็นเดือนเห็นตะวันอีกเลย ฉันขับรถออกมาจากคอนโดเก่าตัวเอง ฉันขับรถออกมาไกลพอสมควร ไม่นานฉันก็ขับมาเจอคอนโดแห่งหนึ่ง ฉันจึงเลี้ยวรถเข้ามาในคอนโด และขับเข้าไปจอดที่ลานจอดรถ ฉันเปิดประตูรถลงมาและเดินไปฝั่งตรงข้าม และเปิดประตูรถหยิบกระเป๋าเดินทางออกมาและเดินตรงไปที่ประตู และเปิดเข้าไปก็เห็นพนักหน้าหน้าเคาน์เตอร์ ฉันก็เดินตรงไที่เคาน์เตอร์แจ้งจุดประสงค์จะมาของซื้อห้องคอนโด และพนักงานก็ยื่นเอกสารส่งมาให้ ฉันก็หยิบขึ้นมาอ่าน ถ้าเช่า เดือนละ 15,000 .- ค่าน้ำ ค่าไฟ จ่ายแยก มีเฟอร์นิเจอร์ครบ​ ห้องนอน 2 ห้อง ห้องน้ำ 2 ห้อง ห้องนั่งเล่น และห้องครัว​ ถ้าซื้อ 59,000.- ค่าน้ำ ค่าไฟ จ่ายแยก มีเฟอร์นิเจอร์ครบ​ ห้องนอน 2 ห้อง ห้องน้ำ 2 ห้อง ห้องนั่งเล่น และห้องครัว มัดจำ 9,000 ฉันอ่านสัญญาเช่า-ซื้ออย่างละเอียดและเห็นว่าโอเคเลย ไม่ต้องซื้อหรือขนเฟอร์นิเจอร์จากคอนโดเก่ามาให้ยุ่งยาก ฉันจึงรับปากกาและเซ็นชื่อทันที​ และพนักงานก็พาฉันเดินมาที่ลิฟท์และกดปุ่มเรียก ไม่นานประตูลิฟท์ก็เปิดออก ฉันและพนักงงานก็เดินเข้าไปและกดชั้น 7 ฉันยืนรอไม่นานลิฟท์ก็เปิดออก และพนักงากก็พาฉันออกมาและเดินตรงไปที่ห้องๆหนึ่ง พนักงานแตะคีย์การ์ดและเปิดประตูให้ฉันเข้าไปดูก่อนจะจ่ายเงิน ฉันเดินดูรอบๆห้องมาหน้าดูและใหญ่สมราคาที่ต้องจ่าย ฉันจึงเดินออกมาและจ่ายเงินค่าห้อง และพนักงานก็รับและเดินออกไปทันที ฉันจึงเดินลากกระเป๋าเดินทางเข้ามาที่ห้องนอน ฉันวางกระเป๋าและเปิดออก ก่อนจะหยิบเสื้อผ้าออกมาและเดินไปใส่ตู้เสื้อผ้า และหยิบเครื่องสำอางและอุปกรณ์อาบน้ำออกมา ฉันหยิบอุปกรณ์อาบน้ำมาวางไว้ที่ห้องน้ำ และหยิบผ้าเช็ดตัวมาแขวงไว้ และเดินออกมาหยิบเครื่องสำอางมาวางไว้ที่โต๊ะกระจอ 21:00 น. กว่าฉันจะจัดของเสร็งก็ปาเข้าไป สามทุ่มแล้วนี้ของกูก็ไม่ได้เยอะอะไร ทำไมตอนจัดถึงได้ดูเยอะจังเลยว่ะ จ๊อกก จ๊อกก ฉันที่กำลังจะเก็บกระเป๋าเดินทางไว้ที่ตู้ เสียงท้องของฉันก็ร้องขึ้นเสียงดัง ฉันจึงเดินไปหยิบผ้าขนหนู และเดินตรงไปที่ห้องน้ำเพื่ออาบน้ำ ฉันใช้เวลาไม่นานก็อาบเสร็จและเดินออกมาจากตรงไปที่ตู้เสื้อผ้าและแต่งตัว ฉันจึงเดอนออกมาจากห้องนอน และเดินไปหยิบกระเป๋าตัง และออกมาจากห้องตรงไปที่ลิฟท์ และกดลงมาชั้นล่าง ไม่นานประตูลิฟท์ก็เปิดออกฉันจึงเดินออกมาตรงไปที่รถและขับรถออกไปทันที ฉันขับรถออกมาหาร้านอาหารทาน และไปเจอร้านหนึ่งที่มันไปได้อยู่ไกลไปกว่า คอนโดของฉัน ฉันจึงเลี้ยวเข้าไปจอดและลงจากรถและเดินเข้าไปในร้าน "ยินดีต้อนรับค่ะ ลูกค้ามากี่ท่านค่ะ" พอฉันเปิดประตูเข้าไปก็เห็นพนักงานยืนต้อนรับอยู่ และหันมาถามฉันว่ามากี่ท่าน "คนเดียว" ฉันจึงตอบพนักงานไปและพนักงานก็พาฉันเดินเข้ามานั่งที่โต๊ะวาง ฉันจึงเดินเข้าไปนั่งที่เก้าอี้และรับเมนูมาเปิดดู "เอา สลัดนิซัวส์ (Nicoise salad)​ และ ช็อกโกแลตซูเฟล (Chocolate soufflé)) พอฉันเลือกเมนูเสร็จ ก็หันไปบอกพนักงานและส่งเมนูคืน ไม่นานพนักงานก็เดินถือถาดอาหาร ที่ฉันส่งมาเสิร์ฟที่โต๊ะและวางตรงหน้าฉัน ฉันจึงลงมือทานอาหารตรงหน้าจึงหมด ฉันจึงเรียกพนักงานให้มาคิดเงิน และพนังงานก็เดินมาที่โต๊ะและหยิบบิลค่าอาหารส่งมาให้ฉัน ฉันก็รับและหยิบมาดูก่อนจะจ่ายเงิน ฉันจึงลุกขึ้นยืนและเดินออกจากร้าน จังหวะที่ฉันกำลังเอือมมือจะเปิดประตู ก็มีคนเปิดประตูแทรกและนั้นทำให้ตกใจ จึงฉันล้มล้มไปข้างหน้าดีที่เขารับไว้ทัน ไม่งั้นหน้าฉันคงทิ่มกับพื้นแน่ "ขอโทษครับ!! ไม่เป็นไรใช่ไหม??" "ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณค่ะ" ฉันรีบพลัดตัวออกจากเขาและถอยออกห่างจากเขาเล็กน้อย ฉันจึงกล่าวขอบคุณและจะเดินออกไป "เดี๋ยวก่อนครับ!!" "ค่ะ!!??" ฉันที่กำลังจะเดินออกจากร้าน ผู้ชายที่ช่วยฉันไว้ ก็หันมาจับแขนฉันให้หยุดเดิน ฉันจึงหันไปมองเขาอย่างสงสัย "ผมต้องขอโทษจริงๆนะครับ!!" "ไม่เป็นไรค่ะ" เขาก็พยายามจะขอโทษฉัน ฉันก็บอกว่าไม่เป็นอะไร ทำไมเขาไม่ฟังที่ฉันพูดบ้างว่ะ "ผมไม่ค่อยสบายใจ คุณ!!" "แอปเปิ้ลค่ะ ไม่เป็นไรจริงๆค่ะ" ฉันจึงบอกชื่อเขาไปและบอกย้ำเขาไปอีกรอบก่อนจะเดินออกมาจากตรงนั้น ถ้าไม่รีบเดินออกมาเขาคง ไม่ยอมปล่อยฉันออกมาจากตรงนั้นแน่ ฉันเดินมาที่รถและเปิดประตูรถเข้าไปข้างใน และขับออกไปทันที ฉันขับรถออกมาและหาทางกลับรถเพื่อจะกลับเข้าคอนโด ฉันเลี้ยวกลับรถและขับรถมาถึงคอนโน ฉันเลี้ยวรถเข้ามาในคอนโดและขับรถเข้ามาจอดที่ลานจอดรถ ฉันเปิดประตูและลงจากรถเดินเข้ามาในคอนโด ฉันเดินตรงไปที่ลิฟท์และกดปุ่มเรียก ไม่นานประตูลิฟท์ก็เปิดออก ฉันจึงเดินเข้าไปข้างในและกดกดปุ่ม ฉันยืนรอไม่นานลิฟท์ก็เปิดออก ฉันจึงเดินออกจากลิฟท์และเดินตรงไปที่ห้อง แตะคีย์การ์ดและเปิดประตูเข้าไปข้างใน ฉันวางกระเป๋าเงินและกุญแจรถก่อนจะเดินเข้าห้องนอน ฉันเดินตรงมาที่เตียงและล้มตัวลงนอนและหลับไปทันที 07:00 น. ฉันรู้สึกตัวตื่นขึ้นมานั่งและบิดขี้เกียจเล็กน้อย ก่อนจะก้าวลงจากเตียงเพื่อเตรียมตัวไปมหาลัย ฉันลงจากเตียง และเดินไปหยิบผ้าขนหนูเพื่อไปอาบน้ำ ฉันใช้เวลาอาบน้ำไม่นานก็เดินออกมาแต่งตัวที่ตู้เสื้อผ้า ฉันหยิบชุดนักศึกษามาใส่ ฉันใส่ชุดนักศึกษาเสร็จก็แต่งหน้าเล็กน้อย ก่อนจะหยิบกระเป๋าและกุญแจรถเดินออกจากห้องไปทันที ฉันเดินตรงไปที่ลิฟท์ ฉันกดปุ่มเรียก ฉันยืนรออยู่สักพักหนึ่งไม่นานประตูลิฟท์ก็เปิดออก ฉันจึงเดินเข้าไปให้ลิฟท์และกดลงข้างล่าง จังหวะที่ลิฟท์กำลังลง อยู่ๆลิฟท์ก็หยุดและเปิดออกก่อนที่จะมีคนเดินเข้ามาใหม่ ฉันที่ยืนก้มหน้าก้มตาเล่นโทรศัพท์ โดยไม่ได้สนใจว่าใครเข้ามาในลิฟท์ ถ้าเสียงของเขาไม่ทักขึ้นมา ฉันก็คงไม่รู้ "สวัสดีครับคุณแอปเปิ้ล" "เอ้าคุณ!! สวัสดีค่ะ" ฉันที่ก้มหน้าก้มตาเล่นก็ต้องชะงัก และเงยหน้าขึ้นมองก็เห็นคนที่เจอกันเมื่อคืน "ผมชื่อ โคลด์ครับ" "ค่ะ!! ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ คุณโคลด์ขอตัวก่อนนะค่ะ" ไม่นานประตูลิฟท์ก็เปิดออก ฉันและคุณโคลด์ก็เดินออก ฉันจึงขอตัวและเดินไปที่ลานจอดรถ ฉันเดินมาที่รถ BWMสีขาวและเปิดประตูรถเข้าไปข้างในก่อนจะขับรถออกไปทันที มหาลัยNU ​ ​คณะนิเทศ ​ ไม่นานฉันก็ขับรถมาถึงมหาลัย และเลี้ยวรถเข้าไปที่ลานจอดของคณะ ฉันจึงเปิดประตูรถและก้าวออกมา ฉันเดินตรงไปที่ตึกคณะ พอฉันเดินเข้ามาก็เห็นอีรีซี่นั่งอยู่ที่เก้าอี้ม้านั่ง ฉันจึงเดินตรงไปหามันทันที "ไงอีรีซี่!!" ฉันกล่าวทักทายมันและเดินไปนั่งลงเก้าอี้ตรงหน้ามัน อีรีซี่เงยขึ้นและวางโทรศัพท์ลงก่อนที่มันจะโวยวายใส่ฉัน "อีเวร!! ทำไมเดี๋ยวมึงไม่ค่อยมารับกูค่ะ กูลำบากนะบอกเลย" อีรีซี่ที่ตอนนี้ทำหน้าทำตาอย่างโมโหสุดๆ "อะไร!! มึงก็ไม่ได้ลำบากมากมายนี้" ฉันก็ตอบอีรี่ซี่ไปอย่างไม่ค่อยสนใจเท่าไร จนมันวิ๊ดวายเสียงดัง "อีดอก!! กูไปหาที่คอนโดแต่มึงไม่อยู่ ไปไหนมา" อีรีซี่หายใจฟึดฟัดก่อนจะพยายามสงบจิตใจและเปลี่ยนเรื่องคุย "ย้าย" ฉันจึงตอบอีรีซี่มัน จึงมันทำหน้าตกใจ "ย้ายทำไม อีดอก!!!" อีรีซี่ถามอย่างสงสัย "ทำไม??" ฉันจึงหันไปมองมันอย่างไม่เข้าใจ แค่กูย้ายออกไปอยู่ที่อื่นเอง "กูจะได้ไปหาพี่แม็ททิวและอ้างว่ามาหามึง แต่นี้มึงเสือกย้าย หมดกันความฝันที่อยากจะใกล้ชิดพี่แม็ททิวของกู" อีรีซี่พูดอย่างเสียดาย "ความฝันมึงอยากเป็นผู้กำกับไม่ใช่หรอ" ฉันได้แต่ส่ายหัวให้กับความคิดของอีรีซี่มัน "ไม่รู้ว่ะ กูรู้สึกว่ามันเริ่มจะไม่ใช่ล่ะ" อีรีซี่ตอบอย่างคิดหนัก อะไรว่ะเรียนใกล้จะจบอยู่แล้ว จะมาเปลี่ยนตอนนี้เสียเวลาตาย "อีดอก!! เรียนมาตั้ง 3 ปี มึงจะลาออกหรือไงเสียเวลาซิบ" ฉันรีบบอกอีรีซี่ที่ไม่รู้ว่ามันจะคิดจะลาออกหรือป่าว "บ้า!! ไม่ออกเว้ย!!" อีรีซี่รีบตอบปฏิเสธทันที "เรียนให้จบ มึงค่อยไปเรียนต่อสายอื่นก็ได้" ฉันบอกให้มันเรียนให้จบ และค่อยไปเรียนสายที่มันอยากเรียนที่หลังก็ได้ "ได้เวลาแล้ว ไปเรียนกัน!!" อีรีซี่พยักหน้ารับก่อนจะยกนาฬิกาขึ้นมาดู และบอกให้ฉันลุกขึ้นยืนเตรียมไปเรียน ฉันและอีรีซี่ก็ลุกขึ้นยืนและเดินตรงไปที่ลิฟท์  และกดปุ่มเรียก ไม่นานประตูลิฟท์ก็เปิดออก พวกฉันและอีรีซี่ก็เดินเข้าไปข้างใน อีรีซี่และฉันก็กดปุ่มชั้นที่จะขึ้น พวกฉันยืนรอกันไม่นานประตูก็เปิดออก พวกฉันจึงเดินออกจากลิฟท์และตรงไปที่ห้องเรียน ฉันและอีรีซี่เดินตรงมาที่ห้องเรียน ฉันจึงเปิดประตูห้องเข้าไปข้างใน ที่ตอนนี้มีพวกเพื่อนๆนักศึกษากำลังนั่งเล่นนั่งคุยกันอยู่ ฉันจึงเดินตรงไปที่โต๊ะวางและเดินเข้าไปนั่ง อีรีซี่ที่เดินตามก็เข้ามานั่งข้างๆฉัน ฉันจึงวางกระเป๋าและหยิบสมุดขึ้นมาจด ไม่นานอาจารย์ก็เปิดแระตูเข้ามาและเริ่มสอนทันที  ฉันก็นั่งตั้งใจฟังและจดตามกระดาษที่อาจารย์เขียนไว้ 11:50 น. อาจารย์สอนและส่งงานเสร็จ ก็ปล่อยพวกฉันไปกินข้าวและไปเตรียมตัวเรียนวิชาอื่นต่อ ฉันและอีรีซี่เก็บของใส่กระเป๋า ฉันและอีรีซี่ลุกขึ้นยืนและเดินออกจากห้องเรียน ฉันและอีรีซี่ก็เดินออกจากห้องตรงไปที่ลิฟท์ ฉันและอีรีซี่ยืนรอไม่นานประตูลิฟท์ก็เปิดออก พวกฉันจึงเดินเข้าไปข้างในและกดลงมาข้างล่าง ฉันและอีรีซี่ยืนรอไม่นานประตูลิฟท์ก็เปิดออก และเดินออกมา พวกฉันเดินมายืนที่หน้าตึกและพากันเดินไปที่โรงอาหารของคณะ ฉันและอีรีซี่ก็เดินเข้ามาในโรงอาหารและหาโต๊ะว่าง เราเดินหากันไม่นานก็เจอและเดินเข้าไปนั่ง "เอาอะไร" อีรีซี่ที่วางของเสร็จก็หันมาถามฉันว่าจะกินอะไร "สุกี้แห้งทะเล น้ำแดง" ฉันก็บอกทั้งข้าวทั้งน้ำ อีรีก็พยักหน้ารับและเดินออกไปซื้อข้าวกับน้ำ ส่วนฉันเฝ้าโจ๊ะและของของอีรีซี่มัน ไม่นานอีรีซี่ก็เดินตรงมาหาฉันที่นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่ และพอเงยหน้าก็เห็นมาวางจานสุกี้แห้งทะเล ตรงหน้าฉันพร้อมน้ำแดง และมันก็นั่งลงข้างๆฉันและพวกเราก็ลงมือทานกัน ไม่นานฉันและอีรีซี่ก็ทานข้าวเสร็จ และลุกขึ้นยืน ฉันก็เก็บจานของฉันและของมัน ก่อนจะเดินไปเก็บที่จุดเก็บจาน และอีรีซี่ก็เดินถือแก้วนเำแดงฉันรออยู่ ฉันจึงเดินไปรับแก้วและเดินออกจากโรงอาหาร ฉันดูดน้ำจนหมดและเอาไปทิ้งที่ถังขยะ และเตรียมตัวเรียนอีกวิชา ก่อนจะกลับบ้าน 16:30 น. ไม่นานฉันและอีรีซี่ก็เรียนเสร็จและเตรียมตัวกลับคอนโด เพื่อไปนอนพักพรุ่งนี้ไม่มีเรียนซะด้วยฉันและอีรีซี่เดินลงมาจากตึกคณะ "กลับไง" ฉันหันไปถามอีรีซี่ที่ยืนอยู่ข้างๆ และมันก็หันมามองฉันด้วยใบหน้าเหนื่อยล้า "กลับด้วย" พอมันบอกฉันก็พยักหน้ารับและเดินมาที่ลานจอดรถ และเปิดประตูเข้าไปนั่งก่อนจะขับรถออกไปทันที ฉันขับรถออกจากมหาลัยและมาส่งอีรีซี่ที่คอนโดมัน พอมันเปิดประตูรถกำลังจะลง มันกลับหันมามองฉัน "พรุ่งนี้หยุดไปผับกัน กูอยากเมา" อีรีซี่หันมาชวนฉัน สงสัยเรียนหนักจึงเครียดเลยอยากจะไปปลดปล่อย "กี่โมง" ฉันพยีกหน้ารับและถามมันว่าจะไปกี่โมง "3 ทุ่มมารับกูด้วย ไปกันสองคนนะ อีส้มหวานไม่วางส่วนอีโมนี่ติดต่อไม่ได้" อีรีซี่บอกเสร็จสรรและลงจากรถไป ฉันจึงขับรถออกจากคอนโดมันและกลับคอนโดทันที ตอนนี้อยากนอนมาก ​ ------------------​---------​---------​---------​
已经是最新一章了
加载中