หนี - 20

​ 09:00 น. ​วันนี้ฉันมีนัดกับอีรีซี่มัน ไปช็อปปิ้งและปิดท้ายด้วยเที่ยวผับคืนนี้ ฉันรู้สึกตัวตื่นขึ้นมานั่งและบิดขี้เกียจเล็กน้อย ก่อนจาะก้าวลงจากเตียง ฉันเดินไปหยิบผ้าขนหนูและเดินเข้าห้องน้ำเพื่อจะอาบน้ำ ฉันเดินตรงไปที่ห้องน้ำ อาบน้ำล้างหน้าล้างตา ไม่นานฉันก็อาบน้ำเสร็จเลยเดินออกมา ฉันเดินนุ้งผ้าเช็ดตัวพันอกเดินตรงไปที่ตู้เสื้อผ้าและแต่งตัว ฉันจึงเดินออกมาและตรงไปที่ครัวเพื่อมีอะไรทานบ้าง ฉันเปิดตู้เย็นออกมามองดูว่ามีอะไรพอจะเอามาทำได้บ้าง ไข่ไก่ 3 ฟอง ฉันมองดูไข่และกำลังคิดว่าจะทำอะไรดี ออมเล็ต อยากกินแต่ทำไม่เป็น สงสัยต้องหวังพึ่งพี่กูรู ฉันเลยหาข้อมูลวิธีทำจึงมาเจอเมนูหนึ่ง "ออมเล็ตชีส" วั​ตถุดิบ 1. ไข่ไก่ 2 ฟอก 2. นมพร่องมันเนย 2 ช้อนโต๊ะ 3. พริกไทยป่น 1 ช้อนชา 4. เกลือป่น 1/4 ช้อนชา 5. ชีสเชดเดอร์ less fat 1 แผ่น 6. ชีสพาร์เมซาน 1 ช้อนโต๊ะ 7. เนยจืด 1 ช้อนชา ฉันจึงเดินไปดูว่ามีวัตถดิบไหม ฉันเดินเปิดดูก็มีครบเลย 5555 (กูไปซื้อมาตอนไหนว่ะ) วิธีทำ STEP 1 : ผสมวัตถุดิบ - ตอกไข่ 2 ฟองลงไปในชานผสม - ปรุงรสด้วยเกลือ พริกไทย ชีสพาร์เมซาน​ครึึ่งหนึ่งและตีให้เข้ากัน STEP2 : ทอดไข่ ​- ตั้งกะทะใส่เนยลงไป และเทไข่ลงไปในกะทะ - ใส่ชีสเชดเดอร์ พอไข่เริ่มแข็ง ใช้ตะหลิวตะล่อมจากขอบเข้ามา จากนั้นตะล่อม พร้อมทัั้งกระดกกะทะเล็กน้อย ตะล่อมจนไข่ด้านล่างกลับมาด้านบน - ตักใส่จาน พอเสิร์ฟกับขนมปัง ฉันทำตามวิธีที่เขาบอก ถึงหน้าตาจะไม่สวยเหมือนที่เขาทำ แต่ฉันกินเพื่ออยู่ไม่ได้อยู่เพื่อกิน ฉันเดินถือจานออมเล็ตชีส มาวางไว้ที่โต๊ะกินข้าวและลงมือทาน จังหวะที่ฉันกำลังตักออมเล็ตเข้าปาก เสียงโทรศัพท์ของฉันก็ดังขึ้น ฉันจึงหันกลับไปมองโทรศัพท์ที่ชาร์ตอยู่ ฉันจึงลุกขึ้นยืนและเดินตรงไปที่โทรศัพท์ ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู ​#อีรีซี่ ​ (อยู่ไหน!!??) "คอนโน ทำไม??" (กูมาคอนโดมึง ยืนรอนานแล้ว) "คอนโดไหนว่ะ" (คอนโดเก่า) "มึงออกมาจากคอนโนกูเดี๋ยวนี้เลย!!!" (ทำไมว่ะ!!??) "ออกมาเถอะ เดี๋ยวกูไม่รับ" (เออๆ!!) พออีรีซี่พูดเสร็จก็วางสายไปทันที ฉันจึงเดินไปหยิบกุญแจรถและเดินออกจากห้องทันที ฉันเดินตรงไปที่ลิฟท์และกดปุ่ม ไม่นานประตูลิฟท์ก็เปิดออก ฉันจึงเดินเข้าไปและกดลงข้างล่าง ฉันยืนรอไม่นานลิฟท์ก็เปิดออกและเดินออกมาตรงไปที่รถ และขับรถออกไปทันที ฉันขับรถออกมาจากคอนโดเพื่อรีบไปรับอีรีซี่ที่คอนโนเก่า เพราะถ้าไปช้ากว่านี้อาจจะเจอคนที่ฉันหนีมาแน่ ไม่นานฉันก็ขับรถมาจอดที่ข้างคอนโด ฉันไม่กล้าจอดรถเข้าไปในคอนโด ฉันเปิดประตูรถและก้าวออกมา ฉันยืนอยู่ข้างๆรถและหันไปมองซ้ายขวาอย่างหวาดระแวง พอทางสะดวกปลอดภัยก็เดินตรงไปที่หน้าคอนโด ฉันเดินตรงมาที่มานั่งที่โซฟาสำหรับนั่งรอรถ และหยิบหนังสือขึ้นมาบังหน้าบังตาก่อนจะสอดส่อง​อีรีีซี่มัน "อยู่ไหนว่ะ!!" ฉันพึมพำออกมาเบาที่ตอนนี้กำลังสอดส่อง​ มองหาอีรีซี่ทีี่ไม่รู้ว่ามันอยู่ไหา "มองหาอะไร" "อีรีซี่ไง" ฉันจึงตอบกลับ โดยไม่รู้ว่าคนที่กำลังถามอยู่คือคนที่ไม่อยากจะเจอ "หาทำไม" "เดี๋ยวนายนั้นมันมาเจอ เฮ้ย!!!" ฉันหงุดหงิดที่ถูกถามบ่อยจึงเกิน เลยหันไปโวยวายเสียงแต่ก็ชะงักและตกใจ วันนี้ผมไม่มีเรียนและพึ่งกลับมาจากไปทานข้าวนอก พอกลับมาก็เจอเพื่อนแอปเปิ้ลที่เป็นกระเทยยืนรออะไรอยู่ ด้วยความอยากรู้ ผมก็เลยเดินเข้าไปหาเธอและพอลองถามก็รู้ว่า แอปเปิ้ลหรืออีเมียมันกำลังจะมารับ ผมก็เลยชวนน้องเขาไปหาอะไรกินที่หน้าคอนโน น้องเขาก็ทำท่าดีใจและเดินตามผมมาที่ร้านอาหารตามสั่ง "สั่งเลยครับน้อย" ปมที่นั่งอยู่ที่โต๊ะก็หันไปบอกน้อง อยากกินอะไรก็สั่ง น้องยกมือไหว้และลุกขึ้นเดินไปสั่งอาหาร ผมที่นั่งรอน้องเขาสั่งอาหาร สายตาก็เหลือบไปเห็นรถ BMW สีขาวมาจอดอยู่ข้างๆคอนโด ผมรู้สึกคุ้มๆ ไม่นานผมก็ยกยิ้มขึ้นมา ผมเจออีเมียมันทำตัวลับๆลองๆเหมือนคนกำลังแอบใครอยู่ คนนั้นก็คงเป็นผมแน่เลย และอีเมียมันก็เดินเข้าคอนโดไป ไม่นานน้องรีซี่ก็เดินมาพร้อมจานข้าว และลงมือทาน พอน้องรีซี่ทานเสร็จผมก็หันไปถามน้องและลุกขึ้นไปจ่ายเงิน "นั้นรถแอปเปิ้ลนี่ สงสัยคงจะมาอล้ว" ผมและน้องรีซี่ก็เดินกลับมาที่คอนโด และน้องรีซี่ก็หันไปมองรถของอีเมีย "น้องแอปเปิ้ลคงไปรอที่หน้าคอนโดหรือป่าว" ผมและน้องรีซี่เดินมาที่รถBMW สีขาวที่ตอนนี้ไม่มีคนอยู่ ผมจึงชวนน้องเขาไปที่คอนโด เพราะผมรู้ไงว่าอีเมียมัน พึ่งเดินเข้าคอนโดไป ผมและน้องก็เดินกลับเข้าคอนโด ผมเห็นผู้หญิงที่นั่งเอาหนังสือพิมพ์ปิดหน้า และพึมพำกับตัวเองเบาๆ ผมจึงเดินเข้าไปหาเธอจากด้านหลังและแกล้งถามเธอ ถามไปถามมาจึงเธอหงุดหงิด และหันกลับมาโวยวายใส่ผม พอเธอเห็นหน้าผมก็ชะงักทำหน้าตกใจอย่างกับคนเห็นผี ผมได้แต่ยกยิ้มหวานส่งไปให้เธอ "ดูทำหน้าเข้า!!! เป็นอะไรยัยชะนีแอปเปิ้ล!!" อีรีซี่ที่เดินตามหลังนายแม็ททิวเข้ามา พอมึงเห็นหน้าฉันก็ถามขึ้น "มึงไปไหนมา!!??" ฉันที่ได้สติรีบหันมามองอีรีซี่ที่เดินตามหลังนายแม็ททิวเข้ามา และเผลอถามมึงขึ้นเสียง "กูไปกินข้าวกับพี่แม็ททิว และมึงจะขึ้นเสียงใส่กูทำไมว่ะ!!??" อีรีซี่ตกใจและก็ยอมตอบฉัน และมันก็ยังหันมาถามว่าฉันเป็นอะไร "ป่าว!! ไปกันได้แล้ว" ฉันไม่ตอบคำถามของมันและเลือกที่จะเปลี่ยนเรื่องคุย และก็เดินออกไปจากคอนโดทันที ฉันเดินมายืนรออีรีซี่ที่หน้าคอนโด พอหันไปก็หันแม็ททิวเขามองฉันและยิ้ม ก่อนที่เขาจะหันสนใจอีรีซี่มัน "อะไรของมึงว่ะ!! พี่แม็ททิวรีซี่ขอตัวก่อนนะค่ะ ขอบคุณที่พี่เลี้ยงข้าวด้วยนะค่ะ" อีรีซี่ที่มองเพื่อนตัวเองอย่างไม่เข้าใจ และหันไปคุยกับนายแม็ททิว "ไม่เป็นไรครับ" ผมที่ยืนมองอีเมียมันเดินออกไปยืนรอน้องรีซี่ข้างนอกคอนโด ผมจึงหันมาบอกน้องรีซี่ ก่อนเสียงอีเมียมัยจะตะโกนขึ้นมา "จะไปกันได้รึยังว่ะ" ฉันที่ยืนรออีรีซี่มันคุยกับนายแม็ททิวนั้น ไม่รู้จะคุยอะไรกันนักกันหนาว่ะ จึงฉันเผลอตะโกนออกไป ฉันหันไปเร่งอีรีซี่ให้มันรีบออกมาได้แล้ว กดดันมัน และเดินตรงไปที่รถที่จอดอยู่ "ลาค่ะพี่!! อีดอก รอกูด้วย!!" อีรีซี่ที่พอได้ยินเสียงตะโกนเรียกมันจึงหันไปมอง และเห็นฉันเดินตรงไปที่รถ มันจึงหันไปบอกลานายแม็ททิว ก่อนจะวิ่งตามฉันออกและมายืนอยู่ตรงหน้าฉัน "มึงจะรีบไปไหนว่ะ" อีรีซี่ที่วิ่งตามออกมาและหันไปถามอย่างสงสัย "กูยังไม่ได้กินข้าว กูหิว!!" ฉันหันไปมองอีรีซี่เสร็จมันก็พยักหน้า และพวกเราก็เปิดประตูรถเข้าไปข้างใน พอมันเข้ามานั่งในรถเสร็จ ฉันจึงขับรถออกจากคอนโดทันที ฉันขับรถออกมาไกลจากคอนใดเก่ามาก "มึงจะไปไหน??" อีรีซี่ที่นั่งอยู่หันมาถามอย่างสงสัย เพราะมันไม่รู้ว่าฉันจะพามันไปไหน เพราะมันเริ่มไกลมาก "คอนโด" ฉันบอกมันและไม่นานก็ถึงคอนโดใหม่ ฉันจึงเลี้ยวรถเข้าไปลานจอดรถและขับรถวนหาที่จอด ไม่นานฉันก็เจอที่ว่าง จึงเลี้ยวรถเข้าไปจอด ฉันและอีรีซี่ก็เปิดประตูรถก้าวออก และฉันก็พาฉันมาที่ลิฟท์และกดปุ่มเรียก ไม่นานประตูลิฟท์ก็เปิดออก ฉันและอีรีซี่ก็เดินเข้าไปข้างใน ฉันจึงกดชั้นที่ต้องการจะขึ้น "ย้ายออกมาทำไม??" พออีรีซี่ที่เดินเข้ามาในและหันมาถามฉัน เพราะมันไใเข้าใจว่าจะย้ายออกมาทำไม ฉันที่ยืนรอลิฟท์ก็ต้องหันไปมองมัน ทีาตอนนี้ทำกน้าอยากรู้อยากเห็น "มีเรื่องนิดหน่อย" "อื้ม!!" ไม่นานประตูลิฟท์ก็เปิดออก ฉันและมันก็เดอนออกมาจากลิฟท์ ฉันพามันมาที่ห้องและแตะคีย์การ์ดและเปิดประตูห้องเข้าไปข้างใน "แอปเปิ้ล!! มึงบอกกูมาเถอะ มึงมีเรื่องอะไรที่ไม่ได้บอกกู" อีรีซี่ที่เดินตามหลังฉันมาก็ เดินเข้ามากระชากแขนฉันให้หันกับไปมองมัน ฉันจึงหันไปมองมันที่ตอนนี้ทำหน้าจริงจัง ไม่มีการล้อเล่นเลยแม้แต่น้อย "กูขอโทษว่ะ!! กูยังไม่พร้อมที่จะตอบคำถามมึง" ฉันจ้องมองหน้ามันอย่างลำบากใจ จึงมันยอมแพ้และปล่อยมือออกจากแขนฉัน "เฮ้ย!! กูไม่รู้ว่ามึงเป็นอะไรแต่มึงจำไว้ว่ามึงยังมีพวกกูอยู่" อีรีซี่ถอนหายใจออกมา ก่อนจะมองฉันและก็เดินไปนั่งที่โซฟา ฉันจึงเดินออกมาตรงไปที่โต๊ะกินข้าว และนั่งลงที่เก้าอี้และลงมือทานออมเล็ตชีส ที่ยังคาจานอยู่ ไม่นานฉันก็ทานเสร็จ ฉันก็ลุกขึ้นยืนเก็บจานขึ้นมาและเดินเข้าครัว ฉันเดินไปที่ซิงค์ล้างจาน และจัดการล้างจานจนเสร็จ ฉันก็เดินออกมาจากครัว และเดินตรงไปหาอีรีซี่ที่ตอนนี้นั่งดูทีวี ฉันเดินไปนั่งลงโซฟาข้างๆมัน พอนั่งเสร็จฉันก็ซบบ่ามันทันที "มึงมาหากู มีอะไร!!??" ฉันที่นอนซบบ่ามันจึงหันไปถาม เพราะมันนัดฉันไปเที่ยวผับคืนนี้ แต่ทำไมถึงมาหาฉันแต่เช้าเลย "จะชวนไปช้อปปิ้ง" อีรีซี่ตาเอาแต่จ้องมองทีวีขนาดใหญ่ ก่อนที่มันจะหันมามองฉันเล็กน้อยอละตอบ "ไปเลยป่ะ" ฉันถามอีรี่ซี่มัน เพราะตอนนี้ก็ สิบโมงกว่าแล้ว "ยัง" อีรีซี่ก็ตอบและยังสนใจทีวีตรงหน้า "ทำไม??" "ขอดูซีรีย์จบก่อน" มันก็หันมาบอกและกวักมือไล่ให้ฉันออกไป "นั้นกูไปนอนแปบ" "เออ!!" ฉันลุกขึ้นยืนและเดินออกจากห้องนั่งเล่น ฉันเดินเข้าห้องนอนเดินตรง ไปที่เตียงนอนและลุกตัวลงนอนและหลับไป 11:00 น. ฉันรู้สึกเหมือนมีอะไรมาสะกิดและแรงเขย่าที่แขน ฉันลืมตาตื่นลุกขึ้นนั่งบิดขี้เกียจไปมา และหันไปมองคนที่มันมาปลุก "ตื่นได้แล้ว!! ยัยชะนี" เสียงอีรี่ซี่บอกและลุกขึ้นเดินออกไปรอฉันข้างนอก ฉันจึงก้าวลงจากเตียงและหยิบผ้าขนหนู ก่อนจะเดินตรงไปที่ห้องน้ำ เพื่ออาบน้ำล้างหน้าล้างตา ไม่นานฉันก็อาบน้ำเสร็จ และเดินออกมาจากห้องน้ำ ฉันเดินตรงไปที่ตู้เสื้อผ้า และหยิบเสื้อและกางเกงมาใส่ พอแต่งตัวเสร็จก็เดินไปที่โต๊ะกระจก ฉันทาครีมต่างๆทั้งหน้าและลำตัวเสร็จ ก็แต่งหน้าแต่งตาเล็กน้อย ฉันลุกขึ้นยืนและตรวจดูความเรียบน้อยและเดินออกจากห้อง "ไปมึง!!" พออีรีซี่ที่ก้มหน้าก้มตาเล่นโทรศัพทอยู่ มันจึงเงยหน้าขึ้นมามองและลุกขึ้นยืนและเดินตรงมาหาฉัน "เออ!!" ฉันบอกและเดินไปหยิบกระเป๋าและกุญแจรถและเดินตามมันออกมาจากห้อง ฉันและอีรีซี่เดินตรงไปที่ลิฟท์ และกดปุ่มเรียก ไม่นานประตูลิฟท์ก็เปิดออกฉันและอีรีซี่ก็เดินเข้าไปข้างในและกดชั้นล่าง ฉันและมันก็ยืนรอ ไม่นานประตูลิฟท์ก็เปิดออก ฉันและมันก็เดินออกมาจากลิฟท์ และเดินตรงไปที่รถBMW สีขาวและเปิดประตูรถเข้าไปข้างใน พออีรซี่เปิดประตูรถเข้ามานั่ง ฉันก็ขับรถออกจากคอนโดทันที ห้างสรรพสินค้าKJ ​ ไม่นานฉันก็ขับรถมาถึงห้างสรรพสินค้าใหญ่แห่งหนึ่ง ฉันขับรถเลี้ยวเข้ามาที่ลานจอดรถ ฉันขับวนหาที่จอด ไม่นานก็เจอที่ว่างฉันจึงเลี้ยวเข้าไปจอด และฉันกับอีรีซี่ก็เปิดประตูลงจากรถ และเดินเข้าไปในห้าง พอฉันและอีรีซี่เดินเข้าในห้าง ฉันและอีรีซี่ก็เดินมาโซนร้านอาหารทันที เพราะตอนนี้เริ่มหิวล่ะ "แดกอะไร จีน เกาหลี หรือญี่ปุ่น" เรามาหยุดยืนอยู่ที่ร้านอาหาร อีรีซี่จึงหันมาถามว่าจะกินอะไร จีน เกาหลี หรือจะ ญี่ปุ่น จีนก็อยาก เกาหลีก็อยากให้ทาน ญี่ปุ่นพึ่งจะทานไป "เกาหลีไหม นานทีจะแดกกัน" เมื่อฉันตัดสินใจได้ก็หันไปบอก "จัดไปค่ะ!!" พออีรีซี่ได้ยินที่ฉันบอกมัน อีรีซี่ก็พยักหน้า และฉันกับมันก็เดินมาที่ร้านอาหารเกาหลี​ "ยินดีต้อนรับค่ะ มีกี่ท่านค่ะ" พอเราเดินเข้ามาก็มีพนักงานต้อนรับยืนอยู่ และหันมาถามพวกเราว่ามากันกี่คน "2" อีรีซี่เป็นคนตอบพนักงาน "เชิญทางนี้ค่ะ" พนักงานก็เดินนำพวกฉันมาที่โต๊ะว่าง ฉันและอีรีซี่ก็เดินเข้าไปนั่งคนละฝั่ง และพนักงานก็ส่งเมนูมาให้ และยืนรอรับออเดอร์ ฉันให้อีรีซี่เป็นคนสั่งอาหาร ส่วนฉันเลือกดูเครื่องดื่ม "เอา Kimji (กิมจิ) Takkalbi หรือ Dakgakbi (ดักคาลบิ) Jimdak (จิมดัก) และ Bulgoki (บุลโกกิ)" อีรีซี่หันเมนูและถาม มันก็ชี้เมนู ฉันก็พยักหน้า ก่อนที่มันจะหันไปสั่งอาหารกับพนักงานที่ยืนรอและส่งเมนูคืนไป "เอา แตงโมปั่น สองแก้ว" ฉันที่เลือกดูเครื่องดื่มและหันเมนูไปถามอีรีซี่ว่าจะเอาเหมือนกันไหม มันพยักหน้า ฉันก็หันไปสั่งเครื่องดื่มกับพนักงานและสั่งเมนูคืนไป พอพนักงานรับออเดอร์และเมนูคืนไป ก็เดินออกจากโต๊ะ ไม่นานพนักงานก็เอาอาหารมาเสิร์ฟที่โต๊ะเรา และวางอาหารและเครื่องดื่มจนมันเต็มโต๊ะ และพนักงานก็เดินออกไปทันที ฉันและอีรีซี่ก็ลงมือทานอาหารกัน ไม่นานฉันและอีรีซี่ก็ทานเสร็จ และนั่งให้อาหารที่ทานเข้าไป มันย่อยก่อนที่จะเดินช้อปปิ้งต่อ พออาหารมันย่อยก็เรียกพนักงานให้มาคิดเงิน และพนักงานก็เดินมาที่โต๊ะใหม่พร้อมบิลค่าอาหาร อีรีซี่ก็รับมาดูและส่งบัตรไปให้ ไม่นานพนักงานก็เดินกลับมาและส่งบัตรกับบิลให้มันเช็ด และฉันกับอีรีซี่ก็ลุกขึ้นยืนและเดินอิกจากร้านอาหารทันที ฉันและอีรีซี่ก็เดินดูร้านเสื้อผ้า มากมายเข้าร้านนั้น ออกร้านนี้ จนตอนนี้ถุงช้อปปิ้งเต็มไม้เต็มมือไปหมด "อีรีซี่!! นี้มึงจะซื้อทำไมเยอะแยะว่ะ" ตอนนี้พวกฉันออกมานั่งพักตรงที่จุดพัก ฉันวางของอีรีซี่และของฉันลงที่พื้น "ก็กูชอบ เลือกไม่ถูก เคยได้ยินไหม.." อีรีซี่ที่ตอนนี้นั่งดูดน้ำอยู่ก็ก้มลงมาถุงเสื้อผ้ามากมายและหันมาตอบไม่ทันจะเสร็จ "ไม่เคยได้ยิน!!" "อีสัส!! กูยังพูดไม่เสร็จ เคยได้ยินไหม?? รักพี่เสียดายน้อง" อีรีซี่หันมาด่าฉันก่อนจะพยายามอธิบายแบบมันแถไง "วันนี้มึงจะหมดไปหลายแสนแล้วมั้ง" ฉันบอกมันอย่างปลงกับการใช้เงินที่แบบ มีแสนหมดแสน มีล้านหมดล้าน "แม่งว่าแต่กู!! มึงล่ะหมดไปเท่าไรล่ะ อีแอปเปิ้ล" "อะไร!! ของกูแค่ 3 ถุงค่ะอีดอก!!" ฉันบอกและยกของตัวขึ้นมาให้อีรีซี่มันดู "ป่าวกูไม่ได้หมายความถึงเรื่องช้อปแต่เรื่องคอนโดมึงอ่ะ อีเวร!!!" "ทำให้ได้ ก็กูมีเรื่องนิดหน่อย..!!" ฉันรีบแก้ตัวทันที กูก็ไม่อยากจะออกหรอ ถ้ามันไม่มีนายนั้นอยู่ด้วย จังหวะที่ฉันนั่งคุยอยู่กับอีรีซี่มัน ก็ได้ยินเสียงคนทักฉันจึงหันกลับไปมอง ก็เห็นคุณโคลด์กำลังเดินตรงมาที่พวกฉัน "น้องแอปเปิ้ล" "เอ้า!! พี่โคลด์ สวัสดีค่ะ" ฉันจึงหันไปมองและกล่าวทักทายเขาเล็กน้อย "ใครว่ะ โคตรหล่อเลยว่ะ สวัสดีค่ะ รีซี่ค่ะ" อีรีซี่ที่นั่งมองคุณโคลด์อย่างสงสัย ด่อนที่มันจะหันมากระซิบถามฉัน "เอ่อ สวัสดีครับ ผมโคลด์ครับ" "พี่โคลด์รู้จัก แอปเปิ้ลได้ไงค่ะ" อีรีซี่ยิ้มหวานและถามพี่โคลด์ขึ้นมา อย่างสงสัยและมันก็มองฉันอย่างกับฉันไปแย่งผัวมันมา "ผมเคยเจอน้องเขาสองครั้งครับ และเราก็อยู่คอนโดเดียวกันครับ" "อีดอก!! คอนโดเก่าก็พี่แม็ททิว คอนโนใหม่ก็พี่โคลด์ โอ้ยย!! คนสวยหนักใจค่ะ" อีรีซี่พอได้ยินสิ่งที่พี่โคลด์ตอบมันก็หันมาร้องโอดโอยกับฉัน "ตื่นๆๆ อีรีซี่ ยัยกระเทยขี้มโน!!" ฉันได้แต่มองมันอย่างเอือมระอา ตอนจะบอกให้มันเลิกมโนซักที "อีดอก!!" พอมันได้ยินฉันว่า ก็หันมาแยกเขี้ยวใส่​ที่ฉันพูดจาไม่เข้าหูมัน ก็กูพูดเรื่องจริงนี่หว่า "พวกน้องมาช้อปปิ้งกันหรอครับ!!??" "ใช่ค่ะ ว่าจะกลับกันล่ะ คืนนี้พี่ว่างไหมค่ะ พวกเราว่าจะไปดื่มกัน" พอพี่โคลค์ถามพวกเรา อีรีซี่ก็หันไปตอบ และมันยังชวนพี่เขามาดื่มด้วยกันกับพวกเรา   ฉันที่นั่งฟังมันพูดจึงรีบหันไปเรียกมัน และกระตุกแขนเป็นการบอกว่าอย่า "อีรีซี่!!" "ว้าว!! ตกลงครับ พี่ขอให้เพื่อนพี่ไปด้วยได้ไหมครับ" "ได้ค่ะ คนเยอะสนุกดี" พอพี่เขาตอบตกลงเท่านั้นล่ะ อีรีซี่ก็นั่งยิ้มดีใจอย่างคนถูกบอกรักงั้นล่ะ "นั้นพี่ขอตัวก่อนนะ เจอกันคืนนี้นะครับ น้องรีซี่และน้องแอปเปิ้ล" "ค่ะ สวัสดีค่ะ" เสียงอีรี่ซี่ "สวัสดีค่ะ" และเสียงฉัน พอพวกเราบอกลาพี่โคลด์ไป พวกเราก็นั่งคุยนั่งเล่นกันแปบนึง ก่อนจะเตรียมตัวกลับคอนโดกันทันที ---------​---------​---------​---------​---------​