หนี - 24

​"อยากกินแอปเปิ้ล!!" ​"อย่าเข้ามานะ กูถีบจริงๆด้วยนะ" ฉันร้องอย่างตกใจที่ตอนนี้นายแม็ททิวก้าวขึ้นมาบนเตียง และเขยิบเข้ามาใกล้เธอมากขึ้น "กลัวตายล่ะ!!" ผมเขยิบเข้าไปหาแอปเปิ้ล เธอก็เอาแต่ถอยหลังผมจึงเอือมมือไปจับขาของเธอและลากมันลงมา "อย่าเข้ามานะเว้ย!!! กริ๊ดดดดดด" ฉันพยายามถอยหลังหนีจากเขา แต่เขากับจับเท้าของฉันและลากลงมาอีกรอบ ฉันตกใจที่ตอนนี้สถานการณ์มันแย่มากเพราะเขานั่งคร่อมบนตัวของฉัน ทำไมดี!! เธอพยายามมองซ้ายมองขวาหาทางออก "หึหึ" "กริ๊ดดดดดดดดด!!!" ฉันหลับตาแน่นและส่งเสียงกริ๊ดร้องจนสุดเสียง ร้องจนไม่กลัวว่าจะเจ็บคอมากแค่ไหนและทำให้คนที่คร่อมอยู่หูแตกหรือป่าว "โอ้ยย!! จะแหกปากทำไมว่ะ!!??" ผมที่กำลังจะก้มลงไปสูดกลิ่นหอมๆจากซอกคอขาวนั้น ก็ต้องตกใจกับเสียงกรีดร้องของอีเมียมัน "ไม่!! กริ๊ดดดดด!!" ตอนนี้ฉันไม่สนใจอะไรทั้งนั้น ฉันส่งเสียงกรีดร้องอย่างคนเป็นบ้าเป็นหลัก ไม่สนใจเสียงของนายแม็ททิวที่แหกปากอยู่ "โอ้ยยย!! หูกูจะแตกอยู่แล้วววว" ผมต้องเอามือมาปิดหูตัวเองที่ตอนนี้อีเมียมันแหกปากกรีดร้องไม่หยุด โอ้ยย!! หูกู "กริ๊ดดดดดดดด!!!" "ไม่เงียบกูแทก!!" ผมทนกับเสียงกรีดร้องอีเมียไม่ไหวจึงถอนกางเกงและชักแก่นกายขึ้นลง สองสามที และดึงกางเกงบ๊อกซ์เซอร์ออกจากตัวมันและเอาไอ้นั้นถูไปมาและเงยหน้าขึ้นขู่ (คำขู่อย่างเดียวไม่พอต้องเอาไอ้นั้นมาขู่ด้วยหรอ : หนวดแมว) โธ่!! หนวดถ้าไม่ขู่มัน หูกูก็แตกกันพอดี : แม็ททิว (วิธีขู่มีเยอะแยะไม่ขู่ : หนวดแมว) โทษที!! คิดไม่ทัน : แม็ททิว "oxo" ฉันที่กรีดร้องเสียงดังก็ต้องรีบหุบปากลงทันที เพราะไอ้บ้าแม็ททิวมันเอาไอ้มังกรมาถูตรงร่อนสาวของฉันและยังมาขู่อีก "ค่อยสบายหูกูหน่อย!!??" ผมเห็นว่าแอปเปิ้ลมันหยุดแหกปากผมก็สบายหูขึ้นมาเยอะ ตอนนี้ข้างล่างของผมและเธอมันลอแหลกมากที่เดียว "ออกไป" ตอนนี้ไอ้นั้นของเขามันกำลังกระตุกไปมาจนฉันต้องพยายามดันเขาออกจากตัว ไม่ได้มันอันตรายเกินไป "ไม่เว้ย!!" ผมที่รู้สึกถึงแรงกระตุกของไอ้มังกรมันคงอยากจะเอาถ้ำให้ได้ พอผมพยายามจะดันมันเข้าไป อีเมียที่นอนอยู่ใต้ร่างก็พยายามดันผมออกจากตัวและเขยิบหนีผมอีก "กูหนัก!!" ฉันโวยวายขึ้นที่นายแม็ททิวมันพยายามดันไอ้มังกรเข้ามา และยังทิ้งน้ำหนักลงมาอีกเพื่อไม่ให้เธอเขยิบหนี "ที่เมื่อคืนกูทับไม่เห็นบ่นว่าหนักเลย" "หุบปากมึงเดี๋ยวนี้เลยนะ!!" ฉันตะคอกเสียงดังที่เขาพูดจาไม่เข้าหูเขาหยุดดันไอ้นั้นเข้ามา และยังไม่ยอมลุกออกไปจากตัวฉัน "หึหึ!! เรามาทำอะไรสนุกๆเล่นเรียกเหงื่อกันไหม??" ผมเลิกดันไอ้มังกรเข้าไปให้ร่อนของเธอ และเงยหน้าขึ้นชวนเธอเล่นอะไรสนุกๆ "มึงเล่นไปคนเดียวเถอะ ลุกดิ่กูหนัก!!" ฉันรีบบอกเขาเมื่อเขาพยายามทิ้งน้ำหนักลงมาบนตัวของเธอ ตัวไม่ใช่น้อย!! "ไม่!! กูกำลังฟิน!!" ผมพูดเสร็จก็ทิ้งหัวลงซบกับหน้าอกอวบใหญ่และเอาหัวส่ายไปมาที่หน้าอก "ฟินบ้าฟินบออะไรว่ะ ลุกดิ่!!" ฉันเริ่มรู้สึกหงุดหงิดที่เขาแกล้งก้มหัวลงซบกับหน้าอกอวบใหญ่ของเธอ ไหมจะส่ายไปส่ายมาอีก "นะครับ!!" ผมเงยหน่องอ้อนสบตา เพื่ออีเมียมันจะใจอ่อนยอมให้ผมกินมัน ถ้ามันยอมผมก็พร้อมเสียบมันทันที "มึงดูปากกู ไม่!!" ฉันที่ก้มลงมองสายตาออดอ้อนที่นายแม็ททิวส่งมาให้ เธอสูดลมหายใจเข้าลึกๆและพูดเน้นเสียงที่ล่ะคำ "แต่ลูกกูอยากเข้าถ้ำแล้ว!!" "ถ้ำกูไม่ให้ลูกมึงเข้าเว้ยย" ผมไม่สนใจจับแขนสองข้างอีเมียและกดลงกับที่นอนผมก้มลงไซร้ซอกคอของมันไปมา และขบดูดจึงเกิดเป็นรอยแดง จ๊วบบ!! จ๊วบบบ!! "อ๊าา เจ็บนะเว้ย!!" ฉันสะดุ้งตกใจพยายามผลักและดิ้นไปมา เผื่อมันจะหลุดพ้น​ออกจากสถานการณ์นี้ "อืม อย่าดิ้นดิ่" ผมพยายามล็อคขาและมือเพราะตอนนี้อีเมียมันเริ่มจะออกฤทธิ์เดชดิ้นไปมา โอ้ยย!! อยู่เฉยๆซิ่ว่ะ ยอมให้กูเอาดีๆก็หมดเรื่อง "มึงก็ปล่อยกูดิ่" ฉันที่ไม่สามารถขยับร่างกายตัวเองได้แล้ว เพราะเขาจัดการจัดล็อคและยังพยายามจับของๆเขาเข้าไปด้านใน "ไม่!! ลูกกูจะเข้าถ้ำ" ผมตะโกนบอกอย่างหงุดหงิดที่อีเมียมันไม่ยอมให้ไอ้ลูกชายของผมเข้าไปในตัวของเธอ "อ๊ะ เจ็บๆๆ" ฉันร้องออกมาเสียงดังเมื่อเขาพยายามดันมันเข้ามาในตัวของเธอ เขาไม่ได้เล้าโลม​อะไรเลย อยู่ๆก็จับกดและไหนยังจะยันไอ้นั้นเข้ามาอีก เจ็บจะตายอยู่แล้ว "ฮื้มม!!" ผมพยายามดันมันเข้าไปแต่ก็เข้าไปได้แค่หัว พอหยุดทันก็เลิกเกร็งแต่พอจะดันเข้าไปใหม่มันก็เสือกเกร็งอีกรอบ "เอาออกไป อ๊ะ กูเจ็บ!!" ฉันก้มหน้าลงไปมองไอ้นั้นของเขาที่พยายามดันเข้ามา จนฉันต้องเงยหน้าขึ้นตะคอกเสียงดัง "อย่าเกร็ง!! กูเข้าไม่ได้ ฮื้ม!!" "เข้ามาไม่ได้มึงก็หยุดซิ่ว่ะ อ๊ะ!!" "ผ่อนคลาย นะคะที่รัก!!" ผมพยายามบอกและหว่างลอบ​ให้อีเมียมันรู้สึกผ่อนคลาย ถ้ามันยังเกร็งอยู่แบบนี้มันจะยิ่งเจ็บ "ผ่อนคลายเหี้ยอะไร ออกไป!!" "ได้!! อย่าหาว่ากูใจร้ายก็แล้วกัน!!" ผมบอกอย่างเหลืออดพูดดีๆมึงไม่ชอบ สงสัยกูคงต้องยันเข้าไปแรงๆถ้าเจ็บก็อย่างมาโวยวายที่หลังแล้วกัน "เออ!! อย่าหาว่ากูร้ายก็แล้วกัน!!" ฉันเงยหน้าสบตาเขาอย่างสุดจะทนและเป็นจังหวะที่เขาถอนไอ้นั้นออกและทำท่าจะดันเข้ามาใหม่อีกรอบ "!!??" ตุบ "โอ๊ยย!! มึงถีบกูทำไม" ผมเผลอไปแค่นิดเดียวเอง มารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่ตัวเองโดนบาทาอีเมียมันถีบตกเตียง นอนแอ้งแม้ง​อยู่บนพื้นแล้ว ฉันเห็นนายแม็ททิวทำหน้าตกใจกับคำพูดของฉัน จนเธอได้จังหวะที่เขาเผลอ ก็เลยจัดการยกเท้าขึ้นถีบจนเขาตกเตียง พอเธอลุกขึ้นนั่งก็เห็นว่านายแม็ททิวพยายามพยุงตัวเองลุกขึ้นยืน เธอจึงรีบเขยิบลงจากเตียงและเดินตรงเข้าไปหาเขาทันทีก่อนจะ พลึด!! "โอ้ยย!! ไข่กูแตกแล้วมั้ง" ผมที่พยุงร่างกายตัวเองให้ลุกขึ้นยืนเพื่อไปจัดการยัยเมียตัวแสบที่นั่งอยู่บนเตียงนอน พอผมทำท่าจะเดินตรงเข้าไปหาเธอ แต่เธอกลับเดินตรงมาหาผมทันที ผมชะงักและหยุดเดินมองดูว่ามันจะทำอะไรเท่านั้นลงครับ ​เจ็บปวดรวดร้าว!! หมดกันไข่สองใบกูแตกแล้วมั้ง "สมน้ำหน้า!! เชอะ!!" ฉันก้มลงมองดูผลงานตัวเองที่ตอนนี้นายแม็ททิวนั่งงอเป็นกุ้งแถมเขายังเอามือมากุมไอ้ลูกรักของเขา ​สะใจเว้ยย!! ฮ่าๆๆๆๆ ฉันเดินไปที่ตู้เสื้อและหยิบเสื้อผ้าและกางเกงวอร์ดออกมาใส่ ก่อนจะหันไปมองคนที่ตอนนี้นอนตัวงอเป็นกุ้งไหนจะเสียงโอดโอย​ "โอ้ยยย!! จุกและเจ็บ" ตอนนี้ผมไม่มีแรงที่จะลุกขึ้นมาจัดการยัยตัวแสบที่มันกล้าเตะเข้ายุทธศาสตร์​แบบนี้ "ฮ่าๆๆๆ เป็นไงละมึง!!?? เจ็บมากเลยดิ่" ฉันเดินตรงไปหานายแม็ททิวที่นอนตัวงอเป็นกุ้งและนั่งยองยองมองเขา "กรอดดด เจ็บสิ่ว่ะถามมาได้ ฝากไว้ก่อนเถอะยัยตัวแสบ" ผมได้แต่ขบกัดฟันไปมาอย่างหงุดหงิดนอกจากจะไม่ได้เอายังต้องมาเจ็บตัวอีก "ฮ่าๆๆๆๆ ไม่รับฝากเว้ย กูไม่ใช่ธนาคาร" ฉันหัวเราะออกมาเสียงดังและลุกขึ้นยืนเดินออกไปนอนนอกห้องทันที คืนนี้ฉันอาจจะรอดจากเงื้อมมือ​ของเขา แต่พรุ่งนี้ฉันไม่ว่าจะรอดไหม?? คงต้องหาทางออกไปจากที่นี่ให้ได้!! เธอนึกคิดเรื่องพรุ่งนี้จะต้องเจอกับอะไรบ้างก็ไม่รู้ ด้วยความอ่อนเพลียและเหนื่อยกับการสู้รบปรบมือกับนายแม็ททิวจึงเผลอหลับไป --------------------------​-------------​---------- .....ช่างเป็นเพื่อนแท้กันจริงๆๆ อ่านตอนนี้แล้วคิดถึงอีพี่สเวนมัน...... ....​ยืนไว้อาลัย ​ ​RIP ไอ้ลูกชายของนายแม็ททิว..... ​