หนี - 28

​"คงจะทำแบบนั้นไม่ได้หรอครับ คุณแม่!!" ​"นาย!!" "ตาแมท!!" คุณหญิงกัลยาของของเขาหันมามองอย่างตกใจที่เห็นลูกชายเดินออกมาในสภาพที่ไม่เรียบร้อยและยังรอยขีดข่วนตามร่างกายนั่นอีก ทำให้คุณหญิงหันไปมองหญิงสาวด้วยสายตาไม่พอใจ ’ไหนบอกว่าไม่ได้เป็นอะไรกัน’ "สวัสดีครับ นึกไม่ถึงว่าจะเจอคุณแม่และคาร่าที่นี่!!??" พูดเสร็จก็เดินเข้าไปนั่งลงข้างๆแอปเปิ้ลก่อนจะยกมือยกโอบไหล่เพื่อแสดงว่าผู้หญิงข้างๆเขาเป็นอะไรกัน จริงๆเขาพึ่งอาบน้ำเสร็จ พอเดินออกมาจากห้องน้ำได้ยินเสียงคุณแม่ของเขากำลังบอกเรื่องหมั้นเขาจึงเช็ดตัวให้แห้งก็เดินออกมาจากห้องนอนด้วยสภาพพ้นผ้าขนหนูตรงเอวและไหนจะรอยข่วนตามร่างกายของเขาอีก "ทำไมมึงออกมาให้สภาพนี้ว่ะ!!??" ฉันตกใจที่เห็นเขาออกมาในสภาพที่คนเห็นแล้วต้องคิดถึงเรื่องอย่างว่า และไหนจะรอยเล็บที่เธอข่วนไว้อีก พอเห็นว่าเขาเดินมานั่งลงข้างๆเธอ จึงหันไปกระชิบข้างหูเขา "แต่งตัวไม่ทัน" ผมหันไปกระซิบบอกและยกยิ้มเจ้าเส่ห์ก่อนจะหันกลับไปมองคุณแม่และคาร่าที่ตอนนี้นั่งมองดูเขากับเธออย่างไม่พอใจ แต่สายตาที่คาร่ามองมาที่แอปเปิ้ลจะต่างออกไปเป็นสายตาของคนที่เกลียด ฉันไม่พูดอะไรได้แต่มองหน้าเขาอย่างไม่พอใจ ’คิดว่าพูดแบบนั้นแล้วกูจะเชื่อมึงหรอก หึหึ’ "ไหนบอกว่าไม่ได้เป็นอะไรกันไง!!??" เสียงคาร่าพูดขึ้นอย่างไม่พอใจยิ่งเห็นพี่แม็ททิวเดินเข้าไปโอบไหล่ผู้หญิงคนนั้น เธออยากจะลุกขึ้นเดินเข้าไปตบสั่งสอนผู้หญิงคนนั่นจริงๆ "โธ่เมียจ้า!! อย่างงอนผัวเลยนะ ผัวขอโทษที่เอาเมียทั้งวันทั้งคืน" ผมหันกลับมามองอีเมียมันที่ชอบบอกคนอื่นว่าเธอกับเข้าไม่ได้เป็นอะไรกัน ยิ่งคนนั้นเป็นคุณแม่เขาอีก เขาคงไม่ยอมยิ่งคุณแม่บอกว่าจะให้คาร่ามาอยู่ด้วยยิ่งไม่เอาด้วยหรอก "ไอ้แม็ท..." ฉันหันไปมองตาดุก็ดูนายแม็ททิวมันพูด และคำพูดพูดที่เขาพูดออกมาแต่ละอย่างมันหน้าเอาสันตีนกระแทกหน้าเขาจริง และดูตอนนี้แม่ของเขามองเธอกับเขาสลับไปมาอย่างอึ้งทึ่ง "ขอโทษด้วยครับที่เมียผมต้องพูดแบบนั้นเพราะเค้าโกรธผมอยู่" ผมหันไปบอกคาร่าและหันกลับมาอ้อนแอปเปิ้ลโชว์คุณแม่และคาร่าที่นั่งอยู่ ส่วนอีเมียก็พยายามดันหัวออกแต่เขามันจะไปยอมเอาออกง่ายๆล่ะครับ "ถึงอย่างไรแม่ก็จะให้หนูคาร่ามาดูแลแก ส่วนเธอจะไปไหนก็ไป" คุณหญิงกัลยาที่ทนนั่งฟังสิ่งที่เจ้าลูกชายตัวแสบได้พูดถึงความสัมพันธ์กับผู้หญิงคนนี้ออกมาอย่างหน้าตาเฉย คุณหญิงจึงรีบพูดขัดขึ้นและยังหันไปมองหญิงสาวที่นั่งอยู่ในอ้อมกอดของลูกชาย "ค่ะ..." ฉันที่หันไปสบตาก็เห็นว่าคุณแม่ของเขานั่งมองอยู่ ’ไม่ต้องมองแบบกดดันก็ได้ป้า หนูก็ไม่ได้อยากจะอยู่นักหรอกค่ะ’ เธอจึงทำท่าจะลุกขึ้นยืนแต่ติดตรงที่นายแม็ททิวที่จับแขนและกดไม่ให้เธอลุกขึ้น "ผมก็บอกแล้วไงครับคุณแม่ว่า เมียผมจะไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น ส่วนเธอไม่ต้องมาดูแลฉัน เมียฉันก็มีไม่ต้องลำบากเธอหรอกนะ" ผมเหลือบตามองก็เห็น "ตาแม็ท!!!" "เอาน่าครับ!! ผมว่าคุณแม่และคาร่ากลับกันไปก่อนเถอะครับ คุณแม่ก็ไม่ต้องห่วงเมียผมเขาดูแลผมได้และดีด้วย" เสียงพูดคุยของนายแม็ททิวดูไม่ค่อยจะใส่ใจเท่าไร เหมือนพูดแบบให้มันจบๆกันไป แต่เขาคิดว่าแม่ของเขาและยัยคาร่าอะไรจะยอมจบลงง่ายๆหรอก "พี่แม็ททิว!! พี่ลืมอะไรไปหรือเปล่าค่ะ!!??" เสียงคาร่าพูดขึ้นหลังจากนั่งฟังสิ่งที่แม็ททิวพูด เธอรีบถามเขาทันที เพราะเขากับเธอมีสถานะด้วยกัน ถึงเขาจะไม่อยากได้อยากเป็นก็ตาม "อะไร!!??" ผมถามถึงอย่างงง คาร่าเธอต้องการอะไรทำไมถึงได้พูดแบบนี้คงไม่ใช่เรื่องหมั้นกันหรอมั้ง ถ้าใช่เขาก็จะได้พูดออกมาตรงๆจะได้จยๆกันไป "หนูเป็นคู่หมั้นของพี่นะคะ!!" "ไม่ได้ลืม" ’นั้นไง’ ซื้อหวยไม่เคยถูกเลย ผมมองหน้าคาร่าก็เห็นส่าเธอกำลังจ้องมองผมอยู่ ผมจึงยกยิ้มเจ้าเล่ห์ พอผมบอกคาร่าเธอก็ยกยิ้มหวานส่งมาให้ผมทันที "เพราะผมไม่ได้บอกว่าจะรับหมั้นด้วยเลยไม่จำเป็นต้องจำและเอามาใส่ใจ" "พี่แม็ททิว!!!" "ตาแม็ท!! ทำไมถึงพูดกับหนูแบบนี้" "ผมพูดเรื่องจริงนี่ครับ" ผมบอกและยกยิ้มส่งไปให้คาร่า และหันกลับมาสนใจอีเมียที่นั่งอยู่ข้างๆ ผมไม่สนใจเสียงคุณแม่และคาร่าที่ตอนนี้จากที่ไม่ค่อยพอใจ "นี่!!! ทำไมมึงถึงชอบพูดอะไรไม่คิดว่ะ มึงดูหน้าแม่กับคู่หมั้นมึงด้วย สายตาพร้อมเข้ามาตบกูทุกเมื่อ" ฉันที่นั่งมองสายตากดดันของพวกแม่ของเขาไม่ไหวต้องหันมากระซิบบอกเขา แม่เขาและยัยคู่หมั้นนั้นคงไม่ทำอะไรเขาหรอ แต่คนที่จะโดนจัดการมันคงจะเป็นเธอมากกว่า "จะกลัวทำไม!!?? มึงยังมีกูอยู่ข้างๆไม่ต้องกังวลอะไรหรอเมียจ้า" ผมที่เห็นสายตาคุณแม่และคาร่าที่มองอีเมียอยากจะลุกขึ้นเดินเข้ามาตบเมียผมกันให้ได้ สายตาของคุณแม่ของเขาไม่เท่าไรแต่สายตาของคาร่านี่สิ่ ผมกลัวว่าเธอจะทำร้ายแอปเปิ้ล "ใครเขาอย่างอยู่กับมึงบ้างว่ะ" ฉันที่ฟังนายแม็ททิวบอกได้แต่แปะปากและหันไปมองอีกฝั่งและบ่นพึมพำไม่ให้เขาได้ยิน ’ใคร้ขาอยากให้มึงดูแลว่ะ’ "อะไรนะได้ยินไม่ชัด!!??" ผมที่หันอีเมียมันแปะปากและหันไปบ่นพึมพำอะไรคนเดียว เมื่อบ่นไม่ให้ผมได้ยินไง แต่เพราะเรานั่งใกล้กันมากไปเลยได้ยินมันพูดชัดเลย "ป่าว!! กูบอกว่า ถึงอย่างไรมึงก็ไม่ควรพูดแบบนั่น!!" ฉันที่นั่งบ่นนั่นนินทาเขาก็สะดุ้งตกใจจึงรีบหันกลับไปมองแต่ก็ต้องชะงัก เพราะเขาเสือกยื่นหน้าเข้ามาใกล้​มากเกินไป "หราา!!!" "เออ!!" "ขอโทษนะ พวกฉันและคุณแม่ยังนั่งกันอยู่ตรงนี้" เสียงคาร่าพูดขัดขึ้นที่ต้องทนนั่งดูพี่แม็ททิวนั่งหยอดล้อกัน เธอได้แต่มองด้วยสายตาที่เจ็บปวดและอิจฉาริษยาหญิงคนนั้น แต่เธอก็ไม่ยอมให้อีหญิงคนนั้นมาแย่งพี่แม็ททิวไปจากเธอ "เอ้าหรอ!! นึกว่าคุณแม่และคาร่ากลับกันไปแล้วซะอีก" ผมที่กำลังหยอดล้อกับอีเมียก็ต้องหันกลับไปมองคุณแม่และคาร่าที่นั่งกันอยู่ "ถึงอย่างไร!! แม่จะให้หนูคาร่ามาอยู่ดูแลแก" คุณหญิงกัลยาต้องหาทางกำจัดหญิงสาวที่อยู่ข้างๆลูกชาย เพราะเธอยอมรับไม่ได้ที่จะเอาผู้หญิงที่วิ่งแร่มาหาผู้ชาย​แบบนีี้มาเป็นลูกสะไภ้ "เดี๋ยวก่อนสิ่ครับ!!" ผมที่นั่งฟังคุณแม่บอกจะให้คาร่ามาอยู่ที่นี้ ใครมันจะไปยอมพอเขาจะพูดขัดคุณแม่ แต่ท่านไม่สนใจจัดแจงให้เรียบร้อย "ไปหนูคาร่าเรากลับกัน พรุ่งนี้หนูก็ขนเสื้อผ้ามาอยู่กับพี่เขาที่นี้ล่ะ แม่ไม่ไว้ใจคนอื่น!!" คุณหญิงกัลยาหันมาบอกและจัดแจงเสร็จก็ลุกขึ้นยืน และก็ยังหันมากัดจิกหญิงสาวที่นั่งอยู่ข้างๆผู้ชายตัวเอง "ค่ะ คุณแม่แล้วเจอกันนะคะพี่แม็ททิว" คาร่ายกยิ้มขึ้นอย่างพอใจและหันกลับไปมองพี่แม็ททิวที่นั่งมองอย่างไม่พอใจที่เธอจะมาอยู่ด้วย แต่เธอไม่สนใจขอแค่ได้อยู่ใกล้ๆพี่แม็ททิวก็พอ ปัง!!! พอคุณแม่และคาร่าเดินออกไปจากห้องเขาก็บ้มตัวพิงโซฟาและยกมือขึ้นเสยผม​ขึึ้นก่อนจะขยี้เพื่อระบายความหงุดหงิดใจ "จะไปไหน??" ผมที่นอนพิงโซฟาอยู่ก็เห็นอีเมียที่นั่งอยู่ข้างๆลุกขึ้นยืน ผมจึงรีบยกมือขึ้นจับแขนอีเมียมันจนมันชะงักและหันกลับมามองหน้าผมอย่างงง "ไปเข้าห้องน้ำ มึงจะไปด้วยกันไหม!!?? ถ้าไม่ก็ปล่อยแขนกูด้วย กูปวดขี้" พอแม่และคู่หมั้นเขาไปได้ไม่นาน ฉันก็หันไปมองหน้าเขาที่ล้มตัวลงนอนพิงโซฟา และเอามือขึ้นขยี้หัวไปมาเธอจึงเลิกสนใจและทำท่าจะลุกขึ้นยืนก็ต้องชะงัก เพราะเขาเสือกเอามือขึ้นมาจับแขนของเธอไว้ มันทำให้เธอต้องชะงักและหันกลับไปมองก็เห็นนายแม็ททิวที่กำลังมองเธออยู่พอดี "เออ อย่าช้า!!" ผมจึงยอมปล่อยเธอและยังไม่วายบอกให้เธอรีบมาอีก เธอก็ทำหน้าเซ็งๆและพยักหน้าส่งๆมาให้ก่อนจะเดินเข้าห้องนอนเพื่อไปเข้าห้องน้ำ ผมที่นั่งมองแอปเปิ้ลเดินเข้าห้องไปจึงเลิกสนใจกลับมานั่งคิดหาวิธีรับมือกับคาร่า ผมไม่รู้ว่าคุณแม่มีแผนอะไรจะมาจัดการผมกับอีเมียมัน แถมเล่นส่งคาร่ามาแบบนี้คงจะเอามาจัดการอีเมียมันแน่เลย แค่ผมคนเดียวก็พอจะจัดการคาร่าได้อยู่ แต่นี้มันเมียผมไม่รู้ว่าเธอจะรับมือคาร่าไหวหรือเปล่า "แดกอะไร หรือวันนี้ไม่กิน" ฉันที่เดินเข้าไปทำธุระที่ห้องน้ำพอเสร็จก็เดินออกมาก็หันกลับไปมองนายแม็ททิวที่นั่งทำหน้าเคลียดอยู่บนโซฟา ’เคลียดอะไรของมึงอีกว่ะ!!??’ เธอจึงเดินเข้าไปนายแม็ททิวที่นั่งอยู่ ว่าจะถามเขาว่าจะกินอะไรเพราะตอนนี้มันก็เริ่มจะเย็นมากแล้วบวกกับเธอก็เริ่มหิวข้าวแล้วด้วย "มานี่ดิ่!! อีเมีย" ผมที่นั่งหน้าเคลียดคิดสิ่งต่างๆอย่างปวดหัวก็ต้องหยุดความคิดลง เพราะเสียงเรียกของอีเมียมันที่ดังขึ้นมา พอผมหันไปก็เห็นว่าเธอยืนเท้าสะเอวมองผมอยู่ ผมจึงกวักมือเรียกอีเมียให้เดินเข้ามาหา มันก็มองหน้าผมอย่างงงแต่ก็ยอมเดินเข้ามาอย่างว่าง่ายๆ "อะไรของมึงอีก มีอะไรว่ามากูหิวข้าว!!??" ฉันที่ยืนรอเขาก็เห็นนายแม็ททิวกวักมือเรียก เธอก็มองเขาอย่างงงแต่ก็เดินเข้าไปหาเขาโดยดี ฉันเดินบ่นก่อนจะล้มตัวลงนั่งโซฟาตัวเดียวกับเขา "เอ้ามึงพึ่งจะไปขี้มา หิวอีกแล้วหรอกว่ะ!!??" ผมถามขึ้นเมื่อได้ยินสิ่งที่อีเมียมันบอก มันพึ่งไปขี้มาและยังมาบอกว่าหิวอีก "มึงไม่ต้องมายุ่งวุ่นวายกับท้องกูเถอะ เข้าเรื่องมึงได้แล้วถ้าไม่คุยกูจะไม่ทำอะไรทาน" ฉะนรีบหันไปบอกเขาไม่ต้องมีเปลี่ยนเรื่องจะคุย และบอกให้นายแม็ททิวรีบพูดเข้าเรื่องที่เขาเรียกเธอมานั่งตรงนี้ "พรุ่งนี้" ผมบอกและมองปฏิกิริยาของอีเมียมัน แต่มันไม่รู้สึกตื่นตกใจเลย หันมามองหน้าผมแบบงง "พรุ่งนี้ทำไม กูขอเนื้อๆไม่เอาน้ำ" ฉันที่หันไปมองหน้าเขาและบอกให้เขาอย่างมาพูดลีลาทำไมไม่ก็ไม่รู้ "พรุ่งนี้ คาร่าจะมาอยู่ที่นี่!!??" ผมบอกแอปเปิ้ลเรื่องของคาร่า แต่เธอก็มองผมแบบว่า ’นี้คือเรื่องที่จะคุย’ "กูรู้แล้ว!!" "ไม่ใช่ กูจะบอกว่าพรุ่งนี้มึงก็ระวังคาร่าด้วยแล้วกันกูเป็นห่วง" ผมบอกเหตุผลที่เรียกมาคุยมาบอก ผมคงไม่รู้ว่าคาร่าจะมาไม้ไหนและมีแผนอะไร เขาจึงมาเตือนอีเมียมันจะได้รับมือคาร่าถูก "มึงมีเรื่องจะคุยจะบอกกูแค่นี้ใช่ไหม!!??" ฉันที่นั่งฟังอยู่นานและถามนายแม็ททิวขึ้น ถ้าเรื่องของคู่หมั้นเขาเธอก็พอรู้ว่าผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ชอบเธอเลยแม้แต่น้อย ฉันที่คิดว่าคงจะหมดเรื่องคุยแล้วเลยลุกขึ้นยืนจากโซฟาและเดินออกมาจากห้องนั่งเล่นตรงไปที่ห้องครัวเพื่อหาอะไรมาทานลงท้องเพราะตอนนี้เสียงท้องร้องไก้ส่งเสียงประท้วงออกมา "เฮ้อออ!! สงสัยกูต้องหาแผนสำรองเอาไว้จัดการคาร่าด้วย" ----------------------------​--------------​-- ...อีพี่มันวางแผนจะทำอะไรคาร่า อยากรู้ติดตามรออ่านพรุ่งนี้...