หนี - 30

​ ​ ฉันรู้สึกตัวตื่นขึ้นและพบว่าตัวเองนอนเปลือยเปล่าอยู่บนเตียงและแรงขยับขึ้นลงที่ถูกส่งมาจากคนที่อยู่เหนือร่าง พอเธอก้มลงมองก็เห็นนายแม็ททิวกำลังขยับสะโพกเข้าออกมาแรงก่อนที่เขาจะปล่อยน้ำรักสีขุ่นเข้ามาในตัวของเธอ "หนัก!!" ฉันพยายามดันตัวเขาออกจากตัวเธอ เพราะเขาดังล้มตัวลงนอนทับบนตัวเธอ เขาจึงยอมขยับตัวออกจากเธอก่อนจะล้มตัวลงนอนข้างๆเธอ "ปล่อยด้วย!!" ฉันพยายามยกแขนเขาออกจากเอวที่เขากอด ไอ้ห๋านี้!! เสร็จแล้วก็ล้มทับกู แล้วนี่อะไรอีกว่ะ มานอนกอดกูอีกแล้ว "นอนกัน" ผมตอบเสียงอู้อี้และขยับวงแขนกอดรัดแน่นกว่าเก่าและหลับไปโดยไม่ได้สนใจคนที่อยู่ในอ้อมกอดจะรู้สึกอึดอัดหรือเปล่า เธอพยายามดิ้นไปมาจนเริ่มรู้สึกเหนื่อยจึงต้องปล่อยเลยตามเลย เธอถอนหายใจก่อนจะนอนหลับตาลงตามเขาไปทันที ก๊อก ก๊อก ก๊อก ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะประตูดังขึ้นทำให้เธอที่จะนอนหลับตามนายนั่นแม็ททิวนั้นถึงกลับต้องสะดุ้งตัวตื่นขึ้นมาก ใครมันมาตอนนี้ว่ะ "ไอ้แม็ททิวมึงปล่อยกูก่อนดิ่" ฉันหันไปมองที่ประตูห้องนอนและหันกลับมาสะกิดคนที่นอนกอดอยู่ข้างๆให้ปล่อยเธอ "อื้ม ไม่ต้องไปสนใจมันหรอก" ผมที่รู้สึกเหนื่อยจากศึกรักมาทั้งคืนไหนจะเสียงเคาะประตูที่ดังรบกวนแต่มันก็ไม่ใช่อุปสรรของคนมันจะนอนได้ ก๊อก ก๊อก ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะประตูดังขึ้นไม่มีท่าทีว่าจะหยุดลงเลยแม้แต่น้อย คนข้างนอกก็พยายามเคาะเรียกให้คนข้างในมาเปิดประตูให้ แต่คนข้างในมันกับไม่สนใจเอาแต่นอนกอดร่างบางอยู่บนเตียง "ไอ้แม็ททิว ปล่อยกูดิ่มึงไม่รำคาญเสียงเคาะหรืองั้นว่ะ!!!" ฉันที่ข่มตาลงนอนอย่างยากลำบากเพราะเสียงเคาะประตูที่ห้อง จึงเธอตัดสินใจลุกขึ้นนั่งและขยี้หัวตัวเองไปม่อย่างหงุดหงิด "ช่างมันเถอะ ปล่อยมันเคาะจนเจ็บมือเดี๋ยวมันก็หยุดไปเองล่ะ นอนจ้าเมียจ้า!!" "ไม่ กูรำคาญ!!!" ฉันไม่สนใจเสียงเรียกของนายแม็ททิวลุกขึ้นก้าวขาลงจากเตียงนอน ตุบ "โอ้ยย ไอ้เหี้ย!!!" พอเท้าของเธอสัมผัสพื้นเท่านั้นล่ะ แข้งขาอ่อนแรงทำให้เธอล้มลงไปนั่งจับกบตรงพื้น แรงกระแทกและเจ็บตรงกลายสาวทำให้เธอเผลอร้องด้วยความเจ็บปวด "เป็นไงบ้างอีเมีย เจ็บตรงไหนไหม!!??" ผมที่นอนหลับตาอยู่บนเตียงก็ต้องาะดุ้งตกใจตื่น เพราะเสียงร้องเจ็บและเสียงกระแทกพื้น ทำให้เขาต้องรีบดีดตัวลุกขึ้นจากเตียงนอนลงมาดูอีเมียที่นั่งกุมท้องน้อยอยู่ ก๊อก ก๊อก ก๊อก ก๊อก "เจ็บดิ่ว่ะ ถามได้!! ไอ้เหี้ยนั่นมันจะเคาะให้ประตูพังเลยรึไงว่ะ!!!" ฉันที่นั่งกุมท้องน้อยของตัวเองอย่างเจ็บปวดและเห็นนายแม็ททิวดีดตัวลุกขึ้นลงจากเตียงมานั่งจับแขนและช่วยพยุงเธอลุกขึ้นยืน "แล้วจะรีบลงมาทำไมว่ะ ไม่พักให้หายเจ็บก่อน!!" ผมลงลงไปช่วยพยุงอีเมียให้ลุกขึ้นยืนและพามานอนบนเตียง ไม่รู้จะรีบลงไปทำไม ผมหันไปว่าเธอที่ไม่ดูแลตัวเองเลย "กูรำคาญเสียงเคะประตู!!" ฉันที่ถูกนายแม็ททิวจับตัวให้มานอนบนเตียงตามเดิมและยังมาว่าเธออีก จะให้ทำไงได้ว่ะ ก็กูรำคาญเสียงเคาะประตูนี่หว่า "เออ นอนรอที่เตียง เดี๋ยวกูไปดูเอง" ผมบอกและกำชับอีเมียไม่ให้มันลงจากเตียงและเดินตรงไปที่ประตูห้องนอนเพื่อไปเปิดประตูใก้คนข้างนอกที่ยืนเคาะจ้าละหวั่น​ไม่หยุดสักที "เดี๋ยว!! ไอ้แม็ททิว" ฉันพยักหน้าว่าเข้าใจและพยุงตัวขึ้นมานั่งพิงที่หัวเตียง พอมองกลับไปทางนายแม็ททิวที่ยืนโชว์ตูดขาวๆมาทางเธอ ฉันจึงรีบร้องห้ามมันทันที ไอ้บ้ามันจะออกไปสภาพนี้หรือไงวะ!!! "อะไรอีก??" ผมที่จะเปิดประตูห้องต้องชะงักและหันกลับมามองอีเมียที่นั่งพิงทำหน้าทำตาตกอกตกใจ เป็นอะไรของมึงอีกว่ะ!!?? "มึงจะเดินแก้ผ้าออกไปเปิดประตูหรือไงค่ะ!!" ฉันนี้อยากจะเดินลงไปและตบหัวเขาให้หายบ้าสักทีและดูตอนมันหันกลับมาหาเธอ ไอ้นั่นของเขามันเสือกชี้หน้าอีก กูจะบ้าตาย "เออว่ะ!! โทษที" ผมรีบก้มลงมองดูสภาพตัวเองก็รีบเดินกลับไปหยิบผ้าขนหนูมาพ้นรอบเอวและเดินออกจากห้องนอนตรงไปที่ประตูห้อง ก๊อก ก๊อก ก๊อก ก๊อก แกร๊ก!! ผมเดินตรงไปที่ประตูห้องและเปิดประตูให้คนข้างนอกได้เข้ามาแต่ก็ต้องตกใจเสียงโวยวายของคนที่ยืนเคาะอยู่นานกว่าคนข้างในจะยอมเดินมาเปิดประตูให้ "ทำไมถึงพึ่งจะมาเปิดประตู รู้ไหมว่าคาร่ายืนเคาะต้องนานจนเจ็บมือไปหมดแล้ว ทำอะไรกันอยู่ทำไมพี่ถึงอยู่ในสภาพนี้คะ!!!" "เฮ้ออ!! แล้วเธอมาทำอะไรที่นี่??" ผมถอนหายใจออกมาอย่างคนเบื่อกน่ายและไหนจะเสียงวี๊ดวี๊ด​อีก "คุณแม่บอกให้คาร่ามาอยู่กับพี่ ส่วนคนอื่นที่ไม่เกี่ยวข้องก็ออกไปซะ!!!" "บังเอิญว่าเมียกูมันมีสิทธิ์และเกี่ยวข้องกับกูโดยตรงว่ะ!!" ผมที่ยืนฟังคาร่าพูดก่อนที่เธอจะลากกระเป๋าเข้ามาให้เข้าและยังจะมาออกปากไล่เมียของผมอีก "เมียหรอ!! นี่พี่เอาผู้หญิงแบบนี้ทำเมียหรอกค่ะ!!" คาร่าพูดขึ้นหลังจากเห็นอีเมียมันเดินออกมาดูด้วยสภาพผ้าขนหนูพันอก "ทำไมค่ะ!!?? ผู้หญิงแบบฉันมันทำไมค่ะ" ฉันที่นอนพักให้ร่างกายจนมันเริ่มหายเจ็บแล้วเลยก้าวขาลงจากเตียงและหยิบผ้าขนหนูพ้นอก และเดินตรงไปที่ประตูห้องนอนก่อนจะเปิดประตูออกมายืนดู ก็เห็นคู่หมั้นของเขาที่หันมาเจอเธอและชี้นิ้วมาทางเธอ "หึหึ อย่าให้ฉันต้องพูดเลย!!" คาร่าหัวเราะเยาะและก้มลงมองสภาพของเธออย่างสมเพชและเดินตรงไปควงแขน​นายแม็ททิวที่ยืนอยู่ "ก็พูดออกมาดิ่!!" ฉันยืนเท้าสะเอวและมองหน้าคู่หมั้นของเขาอย่างโมโหอยู่ดีๆมามองเธอด้วยสายตาสมเพชแบบนั้น "นี่คาร่า ถ้าอยากอยู่ที่นี่ก็ระวังปากเธอด้วย!!" ผมที่เห็นว่าพวกเธอจะเปิดศึกกัน ผมไม่ไก้เป็นห่วงคาร่าหรอกแต่เป็นห่วงอีเมียมันกลัวมันจะสู้คาร่าไม่ได้ เพราะดูจะรูปร่างแล้วคาร่าจะตัวใหญ่กว่าอีเมียมันเล็กน้อย "หึหึ" ฉันมองและหัวเราะเยาะก่อนจะเดินเข้าไปในห้องนอนของนายแม็ททิวเพื่อจะแต่งตัวให้เรียบร้อยและค่อยออกมาหาอะไรทานลงท้องเพราะเริ่มรู้สึกหิวแล้ว "ก็ได้ค่ะ แล้วพี่จะให้ผู้หญิงคนนั่นไปนอนไหนค่ะ" "อะไรของเธอ คาร่า" ผมถามเธอที่บอกจะให้เมียผมไปนอนที่อื่น ใครมันจะไปยอมว่ะ กว่าจะไปจับตัวมาไม่ใช่เรื่องง่าย "พี่คงจะไม่ให้คาร่านอนห้องรับแขกนะคะ" "ตามนั้นเลย" ผมบอกและชี้ไปที่ห้องที่คืนนี้เธอต้องนอนและคงต้องนอนที่ห้องนั้นเวลาที่เธอมาอยู่ที่นี้ "ได้ไงค่ะ คาร่าเป็นคู่หมั้นของพี่ ก็ต้องนอนห้องเดียวกับพี่ ส่วนผู้หญิงคนนั่นก็ให้ไปนอนห้องที่ว่างอยู่" "ไม่ได้กูจะนอนกับเมียกู อย่าเรื่องมากเลยเอาของไปเก็บได้แล้ว" ผมบอกคาร่าจึงเธอหายใจฟึดฟัด​อย่างคนไม่พอใจแต่ก็ยอมเดินลากกระเป๋าใบใหญ่เข้าห้องที่ว่างอยู่ ผมก็ถอนหายใจก่อนจะเดินกลับเข้าห้องนอนกเห็นว่าอีเมียมันกำลังใส่เสื้อผ้า ผมจึงเดินเข้าไปกอดเธอด้านหลัง "นี่!! ปล่อยกูนะ!!??" ฉันที่กำลังติดกระดุกเสื้ออยู่ก็สะดุ้งตกใจอยู่ดีๆเขาก็เดินเข้ามากอดเธอจากด้านหลัง มาไม่ให้ซุ่มให้เสียง​ตกอกตกใจหมด "นี่!! ปล่อยกูก่อนได้ไหมกูหิวข้าว มึงก็รีบไปใส่เสื้อผ้าจะได้มาแดกข้าว หรือมึงไม่หิว" ฉันและแกะมือเขาออกจากรอบเอวและหันกลับไปบอกเขา "หิวครับ วันนี้จะทำอะไรกิน" ผมยอมออกแขนออกจากรอบเอวอีเมียมันแต่ก็ไม่ได้เขยิบออกห่างตัวมันเลยแม้แต่น้อย "ไม่รู้ต้องดูวัตถุดับก่อน" ฉันบอกเขาก็จะปล่อยให้เขาแต่งตัวให้เรียบร้อยและเดินออกจากห้องนอนเพื่อจะไปหาอะไรทานที่ครัว "นี่!! อย่าคิดว่ามีพี่แม็ททิวหนุนหลัง​อยู่แล้วฉันจะไม่กล้าจัดการแก" "ถึงไม่มีไอ้เหี้ยนั่นหนุนหลัง​กูก็ไม่กลัวมึงหรอก" ฉันพูดเสร็จก็เข้าครัวเพื่อหาอะไรที่มันพอจะเอามาทำอาหารทานได้ เธอจึงเดินตรงไปที่ตู้เย็นและลองเปิดตูู้ดู มันมีแต่เนื้อหมูบดและน่องไก่อีกสี่ห้าชิ้น เธอหยิบน่องไก่และผงปรุบลาบออกมาว่าจะทำน่องไก่วิงส์แซ่บ (สูตรใช้ผงปรุงลาบ) ​เริ่มจากเอาน่องไก่ไปชุปกับไข่ก่อนแล้วค่อยนำไปคลุกแป้งกับผงลาบ และนำไปทอดจนสุก ​ ส่วนผสม น่องไก่วิงส์แซ่บ • น่องไก่ • น้ำผสมเกลือเข้มข้น • แป้งโกกิ • แป้งสาลีอเนกประสงค์ • ผงลาบ (รสดี) • พริกป่น ​ วิธีทำน่องไก่วิงส์แซ่บ 1. นำน่องไก่ไปแช่น้ำเกลือเข้มข้น 2 ชั่วโมง ตักขึ้นพักให้สะเด็ดน้ำ 2. ใส่แป้งโกกิ แป้งสาลีอเนกประสงค์ และผงลาบในอัตราส่วนเท่า ๆ กัน เพิ่มพริกป่นไปด้วยเพื่อความแซ่บถึงใจยิ่งขึ้นไปอีก คนผสมให้เข้ากัน เตรียมไว้ 3. นำน่องไก่ไปชุบไข่ไก่ก่อนแล้วค่อยนำไปคลุกกับส่วนผสมแป้งที่เตรียมไว้ ​4. นำน่องไก่ลงไปทอดให้กลายเป็นสีเหลืองทอง และตักใส่จานพร้อมเสิร์ฟ ส่วนผสมและเครื่องปรุง****สเต็กหมูบดเบคอน 1.หมูบด 100 กรัม 2.เบคอนหั่นเต๋าใหญ่ๆ 4-5 ชิ้น (เอาไว้แปะหน้าสะเต็ก) 3.กระเทียมสับ 2 ช้อนโต๊ะ 4.หอมใหญ่สับ 2 ช้อนโต๊ะ 5.รากผักชีสับ 2 ช้อนโต๊ะ 6.ไข่แดง 7.น้ำมันหอย 1 ช้อนโต๊ะ. 8.ซีอิ้วขาว 1 ช้อนชา 9.พริกไทยขาวป่น 1 ช้อนชา วิธีทำทีละขั้นตอน สเต็กหมูบดเบคอน 1.นำหมูบด กระเทียมสับ หอมใหญ่สับ รากผักชีสับ ไข่แดง น้ำมันหอย ซีอิ๊วขาว พริกไทย ผสมคลุกเคล้าปั้นก้อน แปะด้านหน้าด้วยเบคอน พักไว้ **** 2.นำเนยใส่ในกระทะ หมูบดปั้นก้อนโดยแปะเบคอนที่หน้าสะเต็ก 1 ด้าน กริลในกระทะด้านละประมาณ 10 นาที หรือจนหมูสุก (ใช้ช้อนกดที่ตัวหมู ถ้าสุกกดลงไปจะแข็งไม่นิ่มยวบ) วิธีทำทีละขั้นตอน********มันฝรั่งบดอบชีส 1. อบชีส ง่ายๆเลย เอามันบดไปใส่ถ้วยแก้วแล้วโรยด้วย มอสซาเลล่าชีส 2. จากนั้นอบด้วยอุณหภูมิ 200 องศา 3 นาที โรยหน้าด้วยพาสเลย์สับ พร้อมเสริฟ วิธีทำทีละขั้นตอน น้ำเกรวี่ ใช้กระทะที่เราใช้กริลสะเต็กเมื่อสักครู่ จากนั้นใส่เนยเพิ่มไปนิด และเกลือหน่อย และตามด้วย หอมใหญ่สับละเอียด 2 ช้อนชา พริกไทยดำ 1ช้อนชา ออริกาโน่ 1ช้อนชา แป้งสาลี 2 ช้อนชา น้ำ 3 ช้อนโต๊ะ เสร็จแล้วก็เอาไปราดบนสเต็กพร้อมเสริฟรับประทานให้อร่อยเลย ******** ​ ฉันที่กำลังตักชิ้นสเต็กใส่จานก็ต้องรู้สึกสะดุ้งจะเผลอทำตะหลิว​หลุดมือ​และก้มลงไปมองมือเขาที่กำลังเอามือล้วงเข้าไปในเสื้อ​ของฉันและบีบนวดหน้าอกอวบอิ่มของฉันไปมา "อื้ออ...จะทำอะไรของมึง.....อ๊าาา" "กูอยากอีกแล้วว่ะ" ผมตอบหน้าตายและก้มลงซุกไซร้ท้ายทอยแบะกดจูบไปมาส่วนมือก็บีบและสะกิดยอดถันจนมันตั้งไตชูชัน ผมจึงจับอีเมียให้พลิกตัวหันหน้ามาทางผมก่อนจะเลื่อยเสื้อขึ้นพร้อมเสื้อในก้มลงดูดยอดถันสีชมพูหวาน "อื้ออ....หยุดไอ้เหี้ย..มึงจะทำอะไรเกรงใจคู่หมั้นมันด้วย....อ๊าาซิ๊ดดด" ฉันร้องห้ามเสียงสั่นและพยายามดันหัวเขาให้ออกห่างจะเต้าที่ตอนนี้โดนครอบครองด้วยปากของเขา "แล้วไง ใครสนในเมื่อกูจะเอา" ผมถอนปากออกจากจุกและเงยหน้าขึ้นบอกก่อนลงก้มลงไปดูดใหม่อย่างหื่นกระหาย "กริ๊ดดดดดด!!! อีร่าน" เพียะ!! "โอ้ยย!!" ฉันที่หลงเคลิ้มก็ต้องสะดุ้งตกใจและไหนจะแรงกระชากแขนก่อนที่จะโดนตบเข้าที่ใบหน้าอย่างแรง จนเธอต้องหันไปตามแรงตบแต่พอเธอหันกลับมาก็เห็นคู่หมั้นของเขายืนจ้องมองเธออย่างโกรธและเกลียดชัน "นี่คาร่า เธอกล้าดีอย่างไรมาตบเมียฉัน" ผมที่กำลังปลุกเร้าอารมณให้อีเมียก็ต้องตกใจที่อีเมียถูกกระชากและตามด้วยเสียงตบหน้าอย่างแรง ผมที่ได้สติจึงรีบเข้าไปจับแขนคาร่าและให้เธอยืนห่างๆแอปเปิ้ล "ทำไมคาร่าจะไม่กล้า พี่ก็เหมือนกัน คาร่าเป็นคู่หมั้นของพี่นะ ทำไมพี่ถึงทำแบบนั้น ฮืออ" "ทำไมกูจะทำไมได้ก็นี่มันเมียกู" ผมจับมือคาร่าที่ทุบตีอกของผมเพื่อระบายความคับแค้นใจ เธอร้องห่มร้องไห้และพยายามดึงมือตัวเองออกจากมือผม "พอสักที!! กูกับมันไม่ได้เป็นอะไรกัน มึงก็เลิกยุ่งกับกูสักที" ฉันที่ยืนจับแก้มตัวเองที่โดนตบและหันไปมองคู่หมั้นของเขายืนร้องห่มร้องไห้เสียใจที่เดินมาเห็นเขาทำแบบนั้นกับเธอ ฉันไม่อยากถูกมองว่าแย่งของคนอื่นจึงตัดสินใจวิ่งออกมาจากห้องของเขามาทันทีไม่สนใจเสียงร้องเรียกของแม็ททิว "แอปเปิ้ล!!!!" พอกันที ฉันกับนายเราอย่างได้มาเจอกันอีกเลย!!! --------------------------------​-------------- .... อีพี่มันร้าย คู่หมั้นตัวเองก็ยืนหัวโด่ก็ยังคิดจะลวนลามอีน้องมันอีก ​.... ​