หนี - 39 [18+]

ตอนนี้ร่างกายปวดเมื่อยจนขยับไม่ได้ และก็รู้สึกหิวมากด้วย ฉันจึงให้นายแม็ททิวไปจัดการหาข้าวอะไรมาให้เธอทาน เพราะตั้งแต่ที่เดินทางกลับมาจากเกาะเสม็ด ท้องของฉันมันยังไม่มีอะไรตกถึงท้อง นอกจากน้ำขุ่นขาวที่ฉีดเข้าไป เดี๋ยวนะ!!!! "ไอ้เหี้ย!!! ทำไมมึงไม่ใช่ถุงยางว่ะ" ฉันที่เริ่มนึกย้อนเหตุการณ์ต่างและรู้ว่านายแม็ททิวมันเล่นสด โนถุงยาง "ตอนนี้มันผ่านไปกี่ชั่วโมงแล้วว่ะ!!??" ฉันที่เกิดอาการวิตกกังวล เธอพยายามพยุงร่างกายให้ลุกขึ้นนั่ง แต่ร่างกายมันกับไม่ขยับตามใจเธอเลย ฉันจึงเริ่มพยายามและนอนพักผ่องให้ร่างกายเริ่มมีแรง และไอ้อาการปวดเมื่อยตามตัวจะได้ทุเลาลง ฉันนอนคิดสิ่งต่างๆ ถ้าสมมุติว่าเธอท้องขึ้นมา เธอจะทำไงดี จะแบนหน้าเข้าไปหาคุณหญิงแม่ของเขาแล้วบอกว่า ’สวัสดีค่ะ หนูและเด็กที่อยู่ในท้องเป็นลูกของแม็ททิวค่ะ’ และพอคุณหญิงแม่ของเขาเห็นฉันเดินท้องโตเข้ามา คงจะกรีดบ้านแตก เป็นลมล้มพับไปแน่นอน และไหนจะคู่หมั้นเขาอีก คงจะร้องห่มร้องไห้ และถ้านางแค้นฉัน สั่งคนมารอบทำร้ายเธอกับลูกจะทำไง ฉากในนิยายมีเยอะแยะ ที่คู่หมั้นพระเอกทำนางเอก(อย่างฉัน)ท้อง และโดยตัวร้ายจัดการ ถ้าโชคดีลูกคงปลอดภัย แต่ในนิยาย นางเอกแท้งตลอดเลย "ฮ่าๆๆๆ กูคงไม่ซวย อะไรขนาดนั้นหรอ" ฉันคิดว่าตัวเองคงไม่ได้ซวยอะไรจะขนาดนั้น เธอจึงรู้สึกว่าตอนนี้ร่างกายก็ยังขยิบไม่ได้ นั้นก็ขอนอนเอาแรงอีกหน่อยดีกว่า 15:00 น. ผมที่รู้สึกตัวตื่นเพราะแอปเปิ้ลและยังถูกมันใช่ให้ออกมาหาอะไรให้แอปเปิ้ลทานอีก และอีกอย่างตั้งแต่กลับมาจากเกาะเสม็ดแอปเปิ้ลก็ยังไม่ได้ทานอะไรตั้งแต่เที่ยง ผมลุกออกจากเตียงแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำแต่งตัว ไม่นานผมก็เดินออกมาพร้อมผ้าขนหนูพันเอว เดินตรงไปที่ตู้เสื้อผ้าและจัดการแต่งตัว ไม่นานผมก็แต่งตัวเสร็จและเดินออกจากห้องนอน ผมเดินไปหยิบกระเป๋าตังค์และเดินออกจากห้องไปทันที ผมเดินออกมาจากห้องตรงไปที่ลิฟต์และไม่นานประตูลิฟต์ก็เปิดออก ผมจึงเดินเข้าไปข้างในก่อนจะกดปุ่มลงข้างล่าง ผมยืนรอจึงประตูลิฟต์เปิดออกผมจึงเดินออกไป ผมเดินออกจากโรงแรมและเดินตามทางและเดินเขเาไปที่ตลาดแห่งหนึ่ง ตอนนี้มีร้านอาหารสองข้างทางมากมาย ผมเดินดูร้านอาหารมากมาย ผมคิดว่าแบบนี้น่าจะพาแอปเปิ้ลลงมาทานด้วย แต่คงเป็นไปไม่ได้เพราะตอนนี้มันยังขยับตัวออกมาจากเตียงนอนได้รึยัง ผมเดินดูร้านอาหารมันมีหลากหลายและน่าทาน จนผมเลือกไม่ถูกว่าจะเอาอะไรดี นั้นก็ดูน่ากิน นี้ก็ดูน่าทาน นั่นก็ดูน่าอร่อย โอ้ยยยคนหล่อเลือกไม่ถูก "ซื้อไปทุกอย่างแล้วกัน" ในเมื่อผมตัดสินใจเลือกซื้อไม่ได้ก็คงต้องเดินซื้อทุกอย่างไปทาน ผมเดินมาร้านก๋วยเตี๋ยวเป็ด ผมได้ก๋วยเตี๋ยวเป็ดแบบน้ำกับแห้งและเดินไปร้านข้าวขาหมูและสั่งข้าวขาหมู ผมเดินได้ของคาวก็เดินมาหาซื้อของหวาน ที่มีให้เลือกมากมาย ผมเดินไปดูร้านขายขนมหหวาน เช่น ช่อม่วง ขนมชั้น ข้าวต้มผัด สาลี่อ่อน สังขยา ขนมกล้วย ขนมตาล ขนมใส่ไส้ ขนมเทียน ขนมน้ำดอกไม้ ขนมแบบเชื่อม เช่น ทองหยอด ทองหยิบ ฝอยทอง เม็ดขนุน กล้วยเชื่อม จาวตาลเชื่อม หรือจะแบบทอด เช่น กล้วยทอด ข้าวเม่าทอด ขนมกง ขนมค้างคาว ขนมฝักบัว ขนมนางเล็ด ผมจึงเลือกขนมไทยมาทาน สองสามอย่าง ทองหยอด ทองหยิบ ฝอยทอง ผมได้ขนมไทยสามอย่างและเดินไปซื้อข้าวเหนียวมะม่วง และขนมครกปิดท้ายด้วยขนมเบื้อง ผมได้ของกินมากมายทั้งของคาวและของหวาน ผมก็เดินออกจากตลาดท่าน้ำเดินตรงมาเรื่อยๆตามทางเดิน "ขอโทษนะคะ คุณ!! หยุดก่อนค่ะ" "ครับ??" ในระหว่างที่ผมกำลังเดินกลับโรงแรมก็มีเสียงผู้หญิงคนหนึ่งวิ่งตามหลังและตะโกนร้องเรียกให้ผมหยุดเดิน  ผมจึงหยุดเดินและหันกลับไปมองคนที่เรียกอย่างสงสัย "คุณชื่ออะไรค่ะ" คือมึงลงทุนวิ่งตามมาและเรียกให้กูหนุดเพื่อทราบแค่ชื่อกูนี่นะ มันใช่เรื่องไหมว่ะ "คุณจะถามชื่อคนอื่น โดยที่คุณยังไม่บอกชื่อคุณเลย มันไม่มีมารยาทนะครับ" ผมบอกและยิ้มให้เธอก่อนจะหันกลับมาเดินออกไป แต่ผู้หญิงคนนั้นกับวิ่งตามมาดักข้างหน้าผม "!!??" "ขอโทษค่ะ ฉันชื่อ เอลล่าค่ะ และคุณชื่ออะไรค่ะ" "เฮ้ออ!!! แม็ททิวครับ ผมขอตัวก่อนนะครับ" ผมต้องถอนหายใจออกมาอย่างปลง ดูท่าเธอคงไม่ยอมปล่อยผมไปง่ายๆแน่ ผมจึงบอกชื่อตัวเองให้จบๆไป พอผมบอกสิ่งที่เธอต้องการ ผมก็ทำท่าทางจะเดินออกไปจากตรงนี้สักที ป่านนี้แอปเปิ้ลคงจะตื่นแล้วมั้ง "เดี๋ยวคะ คุณแม็ททิว!!" "อะไรครับ??" ผมที่เดินออกมาก็ต้องชะงักเท้าและหันกลับไปมองเธออีกครั้ง คือมึงต้องการอะไรจากกูว่ะ ผมเริ่มจะหงุดหงิดขึ้นมาแล้วสิ่ "คุณแม็ททิวกำลังจะไปไหนค่ะ ขอเอลล่าไปด้วยได้ไหมค่ะ" "ผมจะกลับโรงแรมครับ ขอตัว" ผมพยายามบอกและเดินออกมาแต่เธอก็ไม่ยอมปล่อยผมไปง่ายๆและยังเดินตามผม ถามเรื่องที่อยู่ของผมอีก "คุณแม็ททิว พักอยู่ที่ไหนค่ะ เพื่อจะพักที่เดียวกัน" "ผมขอตัวนะครับ" ผมพูดตัดบทและรีบเดินออกมาจากผู้หญิงที่ชื่อเอลล่าทันที โดยไม่สนใจเสียงร้องเรียกของผู้หญิงคนนั้น "เดี๋ยวค่ะ คุณแม็ททิว!!!!" ผมเดินออกมาทันทีและเดินตรงไปที่โรงแรมที่ผมเข้าพักและเดินตรงไปที่ลิฟต์และกดปุ่มเรียก จังหวะที่ผมกำลังยืนรอลิฟต์ลงมา ไม่นานประตูลิฟต์ก็เปิดผมจึงเดินเข้าไปและกดขึ้นชั้นที่ต้องการ ผมยืนรอลิฟต์เคลื่อนตัวไปชั้นที่ผมกด ตึ้ง!! ผมยืนรอจึงประตูลิฟต์เปิดออก ผมจึงเดินออกไปจากลิฟต์ และเดินตรงไปที่ประตูห้องห้องหนึ่งก่อนจะเปิดประตูเข้าไปข้างในห้อง ผมเดินตรงมาที่โต๊ะกินข้าวก่อนจะวางของที่ผมซื้อมาบนโต๊ะ และเดินตรงไปที่ห้องนอนเปิดประตูออกเพื่อดูคนในห้องว่าตื่นยัง พอเห็นว่าเธอกำลังนอนพักผ่อนอยู่ ผมก็ไม่อยาดกจะรบกวนเธอ เดินเข้าในห้องหยิบผ้าขนหนูและเดินตรงเข้าห้องน้ำ เพื่ออาบน้ำ ผมใช้เวลาอาบน้ำไม่นานก็เดินออกมา พร้อมผ้าขนหนูพันเอวและเดินมานั่งตรงปลายเตียงที่แอปเปิ้ลนอน ผมไม่ได้อยากจะกวนเวลานอนของเธอเลยจริง ผมคลานขึ้นไปบนเตียงและจับร่างของแอปเปิ้ลที่นอนอยู่ในหันมานอนหงาย ก่อนจะก้มลงไปไซร้ซอกคอที่มีรอยแดง จากฝีมือของผม ผมจูบไซร้ซอกคอไปมาก่อนจะจูบไล้ลงมาที่เนิ่นอกอวบอิ๋มที่มีรอยไม่ต่างจาก บริเวณคอและดูจะมีมากกว่าด้วย ผมเริ่มออกแรงดูดและเลียไล้ไปตามผิว ส่วนมือก็ลูบไล้ไปตามสีข้างและแผ่นหลัง ผมใช่ปากแกะกระดุมเสื้อออก และแหวเสื้อออกจนเผลอให้เห็นยอดอกสีหวานที่ชูตั้งชัน ผมจึงก้มลงไปและครอบครองด้วยริมฝีปาก ผมดูดยอดอกและมือก็เขี่ยและหนุนวนไปมา ก่อนจะสลับกันดูดไปมาสองข้าง ผมออกแรงดูดและกัดเบา จ๊วบบ จ๊วบบ จ๊วบบ ผมกำลังมัวเมากับยอดอก​จนคนที่นอนอยู่ เริ่มมีการขยับร่างกายเล็กน้อย เหมือนคนกำลังรำคาญอะไรบ้างอย่างอยู่ แต่ผมไม่สนใจท่าทางของคนที่นอนหลับอยู่ ปากผมก็ดูดและขบเม้นเบาและกัด ส่วนมือก็ลูบไล้ไปตามหน้าท้องแบนราบลูบไล้ไปมา "อ๊าาา" มันยังทำให้คนที่นอนหลับอยู่เผลอครางออกมาและร่างกายของเธอก็บิดไปมา พอผมได้ยินเสียงครางของคนที่ผมกำลังลับหลับอยู่ ก็ได้ใจมากขึ้นมือของผมก็ลูบลงมาเนิ่นนู่มสาวและลูบไล้ตามร่องแยกไปมา "อ๊าา...ไอ้สัส!!! มึงทำเหี้ยอะไรอยู่ว่ะ!!??" ฉันที่รู้สึกถึงอะไรมาอย่างที่กำลังขบกัดและดูดบริเวณหน้าอก และไหนจะความรู้สึกเสียวจากการลูบไล้ จนเธอต้องลืมตาขึ้น พอเธอลืมตาและก้มลงไปมองก็เห็นศีรษะดำๆที่กำลังมัวเมากับหน้าอกและไหนจะเสียงดูดน่าเกลียดนั้นอีก "อ่าาส์...อรุณสวัสดิ์ตอนบ่าย" ผมที่กำลังดูดหน้าอกของแอปเปิ้ลอย่างมัวเมาก็ได้ยินเสียงโวยวายของคนที่นอนอยู่ ผมจึงเงยหน้าขึ้นมองแต่ไม่ยอมปล่อยยอดอกออกจากปากตัวเอง "อ๊าาา.....ปล่อยกู...กูหิวข้าว" ฉันที่รู้สึกเสียวและเริ่มจะแสบท้องจากการไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่อยู่ที่เกาะ ส่วนร่างกายก็หายปวดหายเมื่อยมีอรงพอจะขยับร่างกายได้แล้ว จ๊วบบบ จ๊วบบบ จ๊วบบบ แผล๊บ แผล๊บ "เดี๋ยวค่อยกิน...อื้มม" ผมบอกและตั้งหน้าตั้งตาดูดและมือก็ลูบไล้ไปตามร่องก่อนจะค่อยๆเอานิ้วแหย่เข้าไปข้างใน "อ๊าาาา.....ไม่....เอาออกไป..." ฉันร้องออกมาอย่างตกใจที่ตอนนี้เธอรู้สึกถึงอะไรบ้างอย่างกำลังเข้ามาในตัวของเธอ จ๊วบบบ จ๊วบบบ จ๊วบบบ ผมไม่สนใจเสียงร้องและเริ่มดูดยอดอกไปมาส่วนด้านล่างก็เริ่มขยับนิ้วจากช้าๆ และค่อยเพิ่มจังหวะเร็วและแรงขึ้นจนเกิดเป็นเสียง แจ๊ะๆ แจ๊ะๆ แจ๊ะๆ "อ๊าาา....เบา.. ซิ๊ดดดด" ยิ่งผมขยับนิ้วแรงขึ้นแรงตอดรัดก็ยิ่งรัดนิ้วผมแน่นและไหนจะน้ำหวานค่อยๆไหวออกมา เพื่อให้นิ้วของผมขยับง่ายมาขึ้น จ๊วบบบ จ๊วบบบ จ๊วบบบ แจ๊ะๆ แจ๊ะๆ แจ๊ะๆ แจ๊ะๆ ปากผมก็ทำงานด้วยการดูด ส่วนนิ้วก็ขยับเข้าออกและค่อยๆเพิ่มจาก1 เป็น2 จนตอนนี้แน่นจนขยับไม่ได้ ผมจนปล่อยยอดอกลงมาเลียด้านล่านแทน "โอ้ยยย....เจ็บบบ...ไอ้เหี้ยกูเจ็บนะ....อ๊าาา...อย่าเลีย...อื้มมม" เธอขึ้นเมื่อรู้สึกเจ็บตรงบริเวณน้องสาวที่ไม่รู้ว่าเขาทำอะไรและไหนจะลิ้นเปียกๆที่กำลังเลียนี่อีก แผล๊บๆๆ แผล๊บๆๆ แจ๊ะๆ แจ๊ะๆ แจ๊ะๆ "อื้มม...พอแล้ว....อ๊าา" แผล๊บๆๆ แผล๊บๆๆ แผล๊บๆๆ แจ๊ะๆ แจ๊ะๆ แจ๊ะๆ "อ๊าาาา....ซิ๊ดดด" "ฮื้มม.." "อ๊าาา....ไม่ไหวแล้ว..." "โอ้ววว...ไม่ไหวแล้ว....ซิ๊ดดดด" "ไม่..ไม่ไหวแล้ว..." "อื้มม...ไม่..." โครกคราก!!! จังหวะที่ฉันรู้สึกว่าตัวเองกำลังจะได้แตะขอบสวรรค์แต่ก็ต้องหลุมซะก่อน เพราะเสียงท้องร้องของเธอดังขึ้นทำให้ นายแม็ททิวหยุดทำและเงยหน้าขึ้นมองฉัน ก่อนที่เขาจะปล่อยและลุกขึ้นออกจากตัวของเธอ ฉันที่รู้สึกอายและลุกขึ้นนั่งจัดการติดกระดุมและก้มหน้าลง ไม่การที่จะเงยหน้าขึ้นมองหน้าเขา "ไปอาบน้ำ จะได้ออกมาทานข้าว" ผมที่หยุดทำกิจกรรมและลุกออกจากตัวแอปเปิ้ล ก่อนเห็นมันดีดตัวลุกขึ้นลงและจัดการแต่งตัวให้เรียบร้อย ผมจึงหันไปมองก็เห็นแอปเปิ้ลนั่งก้มหน้าอยู่บนเตียงคงจะอายมากเลยซิ่ ผมจึงบอกให้แอปเปิ้ลไปอาบน้ำ ก่อนที่ตัวเองจะเดินออกมาจากห้องนอน ผมเดินออกมาจากห้องนอนตรงมาที่โต๊ะกินข้าวและหยิบถุงอาหาร ที่ผมออกไปซื้อเดินเข้ามาให้ครัวและจีงัดการเทมันใช้จานและถ้วย พอผมจัดการเททุกอย่างใส่ถ้วยใส่จานเสร็จ ก็เดินยกออกมาวางเรียงบนโต๊ะกินข้าวและเดินไปที่ตู้เย็นที่มีขวดน้ำ ผมหยิบขวดน้ำออกมาและหยิบแก้วสองใบออกมาวางไว้ที่โต๊ะกินข้าว ไม่นานแอปเปิ้ลก็เดินออกมาจากห้องนอน เธอสวมเสื้อยืดสีดำตัวใหญ่ของผมออก ก่อนที่เธอจะเดินก้มหน้ามานั่งที่เก้าอี้ตรงหน้าผม "ไม่ต้องอายอะไรขนาดนั้นก็ได้ กูเข้าใจว่ามึงหิว" ผมที่เห็นท่าทางเขินอายและยกยิ้มอย่างเอ็นดู จะไม่ให้ผมยิ้มได้ไงครับ ตอนนี้แอปเปิ้ลมันหน้าแดงมากคงจะอายมากที่ ตัวเองกำลังจะเสร็จแต่ท้องดันร้องซะก่อนไงครับ "มึงไม่ต้องพูดเลย เพราะมึง ไอ้บ้า!!!" ฉันที่จัดการอาบน้ำและแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าของเขา และเดินออกมาก็เห็นนายแม็ททิวกำลังจัดโต๊ะอยู่ มันทำให้เธอไม่กล้าเดินออกไปหาเขา แต่เพราะความหิวมันทำให้สองเท้าของเธอก้าวออกไป แต่ก็ไม่ลืมที่จะก้มหน้าลงเพราะเขินอาย "ฮ่าๆๆๆๆ จะกินอะไรข้าวหรือก๋วยเตี๋ยว" "ก๋วยเตี๋ยว!!" พอนายแม็ททิวถามและฉันก็ตอบออกไป เขาก็ส่งถ้วยก๋วยเตี๋ยวมาให้ ฉันจึงลงมือทานมันทันทีเพราะตอนนี้ไม่ไหวแล้วหิวมากด้วย "ใจเย็น!! รีบกินระวังจะติดคอ!!" พอผมส่งถ้วยก๋วยเตี๋ยวไปให้แอปเปิ้ล เธอก็รับไปและลงมือทานอย่างกับคนอดอยากมาเป็นร้อยๆปี กินแบบกลัวว่าชาตินี้จะไม่ได้กิน ผมจึงพูดทักมันไปเท่านั้นแล้วครับ "แค่กๆๆ น้ำๆ" ฉันที่โดนความหิวเข้าครอบงำจัดการกินและก็กินไม่คิดชีวิต แต่พอนายแม็ททิวมันทักเท่านั้นและค่ะ ติดคอจนลำลักออกมาเลยค่ะ "เห็นไหม??" ผมได้แต่ส่ายหัวไปมาก่อนจะรินน้ำปละส่งไปให้แอปเปิ้ล เธอก็รับและยกขึ้นดื่มจนหมดแก้ว ก่อนจะวางแก้วลงและลงมือทานก๋วยเตี๋ยวในถ้วยต่อ -------------------------------------------- .... ผมไม่อยากจะรบกวนเวลานอนของเมียมัน(หลอก) นะครับ...... ​ยืนไว้อาลัยให้กับความหื่นของอีพี่ที่ไม่มีที่สิ้นสุดจริง ​ ​ตอนหน้าจะมีแต่ดราม่าแล้วนะคะ แต่จะเหมือนในนิยายเรื่องอื่นไหม ติดตามรออ่านได้เร็วนี้..... ​