บทที่ 24 (2)
“โธ่...ยาย”
จิลลาดาครางในลำคอ รู้สึกผิดที่ตนเองทำให้ผู้เป็นยายต้องพลอยลำบากลำบนไปด้วย
“ยายไปหาข้าวกินก่อนดีไหมคะ ไม่ต้องอยู่เฝ้าแพรหรอก แพรไม่ได้เป็นอะไรมาก กินข้าวผิดเวลาแบบนี้เดี๋ยวยายก็เป็นโรคกระเพาะอีกนะคะ”
ยายสุดาโบกมือปฏิเสธว่อน แล้วเอ่ยตอบถามประสาคนแก่ขี้ดื้อ “เดี๋ยวค่อยไป ข้าอยากอยู่ร