บทที่ 15 นางบำเรอ 2.2

พรทิวาใบหน้าเคลิ้ม ดวงตาปรือจากความรัญจวนอารมณ์ จังหวะหนึ่งหล่อนมองดูจาฟาห์ถอดเสื้อผ้า และมองเห็นความแข็งแกร่งที่เห็นแล้วใจเต้นระทึก หวาดกลัวขึ้นมาจับจิตจับใจ “เธอคงไม่เคยเจอใหญ่อย่างนี้สิท่าถึงได้ทำหน้าตาแบบนี้” เขาพูดเยาะ ใบหน้าระบายด้วยรอยยิ้ม ภูมิใจกับน้องชายตัวเองที่ทำให้หล่อนเกิดความระทึก