已经是第一章了
บทที่117 ความห่วงใยของผู้ชาย
บทที่117 ความห่วงใยของผู้ชาย
มือมีเหงื่อออกชุ่มและรู้สึกปวดหัว ศีรษะพิงอยู่บนหมอน ดวงตาที่กระจ่างใสได้เปล่งความขุ่นหมอง จือจืนอยู่ใกล้เธอแค่เอื้อม แต่กลับรู้สึกห่างไกล
“ยีชิง คุณบอกผมสิว่ามันจริงหรือเปล่า？”
ปากค่อยๆอ้าขึ้น เหงื่อได้อาบท่วมหน้าผากแล้ว เธออยากจะพูดว่าไม่ใช่ แต่ก็ไม่สามารถ
已经是最新一章了
加载中
