已经是第一章了
บทที่ 14 (1)
อาคิราเพลินอยู่กับการทอดสายตามองเนินคลื่นทะเลทรายตลอดเวลาที่เจ้ารุคเดินย่ำอยู่บนเม็ดทราย โดยไม่ได้สังเกตเลยว่าเจ้ารุคเดินออกมาไกลมากแล้ว จนไม่สามารถมองเห็นตำหนักของชีคอัลมัสได้ และถึงตอนนี้หญิงสาวก็เริ่มรู้สึกตัว พอหันซ้ายหันขวาก็มองเห็นแค่เพียงเนินคลื่นทะเลทรายสูงท่วมหัวเท่านั้น
“แย่แล้ว เราพาเจ้
已经是最新一章了
加载中
