2ปีกว่าแล้วเหรอ

หลังจากลูกน้องคนสุดท้ายเดินออกจากห้องประชุมไป ลูกน้องคนนั้นก็กล่าวลา ’ขอบคุณครับอาเจ๊ ไปแล้วนะครับ ลาละครับอาเจ๊ พี่ป๋อง’ แล้วก็โบกมือลา พี่บีนั่งหมดแรง แล้วก็เดินไปหยิบเครื่องดื่มชูกำลัง M-1xx มากิน ’อืมมมม ค่อยรู้สึกสดชื่นหน่อย เสร็จสักที ปรึกษาจนครบแล้ว ป๋องแล้วนายล่ะ มีน้องๆเข้าสมัครเยอะมั้ย’ ’ก็มีพอสมควร แต่ก็ต้องดูตามนิสัยคนสมัครอะนะพี่ บางคนจะมาขอเปิดร้านอาหารในฟู้ดคอร์ด ผมก็จะไล่ให้ไปห้องโน้นเลย’ (ห้องของโย่ง) ’อ๊า ตอนนี้ห้องโน้นคนเยอะมากเลยเนอะ พี่หยองเลยต้องไปช่วยคุมอีกแรง’ ’อืม นั้นสิ ไม่รู้จะขายอะไรกันบ้าง’ พี่บีมองป๋องแล้วก็พูดเล่นขำๆ กับน้องป๋องนิดๆหน่อยๆ เพื่อเป็นการผ่อนคลาย ’เดือนหน้าวันเกิดแกแล้วนิ ฮีฮี ครบ 25 แล้วสิเนี้ยไอ้น้องชาย ยินดีด้วยเนอะ’ ’พี่บีก็ อย่าพูดตอกย้ำนักสิครับ คิดแล้วเซ็งแก่ขึ้นอีกปีแล้ว’ ’ใช่ แก่แถมยังขึ้นคาน ยังหาคู่ไม่ได้มา2ปีกว่าแล้วสิเนี้ย’ ’ใช่เจ๊ เงียบเหงาใจ หน้าตาก็ออกดี แต่ทำไมไม่มีใครแลเลย’ ป๋องน้ำตาเล็ดเสียใจ ’เดี๋ยวพี่หาเมียหรือผัวให้แกสักคนดีมั้ย’ ’ไม่อะ คร่าวที่แล้วที่แนะนำมา จบแบบเละไม่เป็นท่าเลย’ ’ก็แกเล่นรุกหนักขนาดนั้น ใครเค้าก็นึกว่าแกบ้าน่ะสิ คนจะคบกันมันต้องดูกันระยะหนึ่งก่อนสิ พอแน่ใจแล้วค่อยจะกินกันปะแก นี่แกเล่นรุกตั้งแต่วันแรกที่คบ ใครจะยอมยะ’ ’ไม่รู้อะเจ๊ เค้าตั้งเป้าไว้แล้วว่ายังไงๆก่อนวันเกิดต้องได้กินสักคนให้ชุ่มหัวใจสักหน่อย ขอแค่มีมาให้เค้ากินสักวันสองวันก็ยังดี จะได้รู้สึกแจ่มใสสดชื่นกับวันเกิดครบ25 แบบความสงบและสันติ’ ป๋องยกมือทำท่าขอพรพระเจ้า ’เออจ๊าๆ ไม่ลองไปหาที่คาบาเร่ย์ที่เพิ่งเปิดล่ะ เผื่อจะหยิบมาได้สักคนแถวๆนั้น’ ’ก็ว่าจะไปอยู่ แต่ก็ไม่แคล้วติดนิสัยเดินไปตรวจความเรียบร้อยพวกน้องๆ แล้วก็อดด่าพวกมันไม่ได้สักที เข้าไปทีไรฟิวส์ขาดทุกที ต้องมานั่งจับผิดไอ้พวกน้องๆหลังเวทีทุกที กว่าจะรู้สึกตัวอีกทีก็ปิดร้านล่ะ’ แล้วป๋องก็ถอนหายใจแรงๆหนึ่งที ’เฮ้อแล้วเมื่อไหร่จะหาคู่ได้สักทีหนอ’ ’คนเราจะมีคู่ เดี๋ยวคู่ก็มาหาเองนั้นแหละ อย่าคิดมากนะน้อง’ ’อิจฉาพี่อะ เสน่ห์แรงมีคนเข้ามาจีบอยู่เรื่อยๆเลย’ ’เฮ้ย อย่าเป็นแบบพี่เลย พอเห็นหน้าเจ้าลูกแฝดตอนนี้(ตอนนี้เป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว) พี่อยากซิ่งขึ้นมาทันทีเลยแก’ ’แล้วพี่ไม่คิดจะบอกพี่สาวว่ามีลูกกับผู้ชายคนนั้นเหรอไง?’ ป๋องถามพี่บีตรงๆ ’ไม่กล้าบอกน่ะสิ กลัวเค้าจะหาว่าพี่หักหลังเค้า แถมเค้าเลิกกันไปแล้ว เลิกแล้วก็คือเลิก ก็ต้องตามนั้นล่ะนะ’ ’ถ้าบอกไปเค้าก็อาจจะรับไม่ได้ก็ได้นะ ก็ดันไปโกหกเค้าก่อนนี่ ดีไม่ดี มาเจอกันอีกที เค้าอาจจำพี่ไม่ได้แล้วด้วยมั้ง’ แล้วจู่ๆก็มีสายเข้ามือถือพี่บี ’อุ้ย แม่พี่โทรมา ลูกแฝดพี่มีปัญหาอะไรหรือเปล่า ถึงโทรมาหาเนี้ย พี่ขอตัวไปรับสายนะป๋อง’ แล้วพี่บีก็รีบรับสาย พร้อมกับเดินออกจากห้องประชุมไป