หนูเล็ก

หลังจากที่หนูเล็กโดนจับตัวมาเธอก็รู้ว่าใครเป็นคนบงการชายหนุ่มที่เธอคิดว่าเป็นคนดีมาตลอดเป็นคนที่ทำร้ายเธอน้ำตาของสาวทอมไหลออกมาในขณะที่ร่างกายของเธอโดนล่ามโซ่ตรวนไว้ในห้องที่ไหนที่นึง ริวเดล ได้แนะนำตัวอย่างเป็นทางการหลังจากที่เขาปลอมเป็นคนอื่นมานานเขาสารภาพรักกับเธออีกครั้งหนึ่งและยังคงโดนเธอปฏิเสธเรื่อยมาเขาหมดความอดทนทำไมสาวทอมของเขาถึงได้ใจแข็งแบบนี้เขารักเธอไม่มากพอหรือเธอไม่ได้รักเขาเลยเขาได้แต่คิดไปเอง ตอนนี้เขาได้ใช้แค่คติที่ว่าด่ามาปล้ำ ถีบมา พี่ก็ปล้ำ อยู่เฉยๆพี่ก็ปั๊ม ตั้งแต่เขาพาเธอมาเขาคืนใจเธอต่อกี่ครั้งไม่รู้ต่อกี่ครั้งต่อวันทำให้ร่างกายของเธอไม่มีแรงที่จะขยับนี้บางครั้งเขาใช้อุปกรณ์มาทำร้ายร่างกายเธอ ทอมสาวอยู่กับเขาที่นี่เราเดือนกว่าๆแล้วก็ยังไม่มีวี่แววที่จะออกจากห้องนี้ได้เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าที่นี่คือที่ไหนแม้กระทั่งเครื่องมือติดต่อสื่อสารเธอทำได้แต่ดูโทรทัศน์ที่ไม่ต้องใช้สายเคเบิลร่างน้อยๆ อยู่กับ ความผวาบางครั้งเขากลับมาจากข้างนอกเธอถึงกับหนี ไปแอบข้างเตียงเธอบอกแต่เขาว่า "อย่าทำอะไรฉันเลยฉันกลัวแล้ว"ซึ่งเป็นคำนี้คำเดิมๆและเขาก็ยังคงทำร้ายเธอด้วยวิธีเดิมๆบางครั้งเขาก็บุกเธอด้วยยานรกที่ทำให้ร่างกายของเธอเร่าร้อนไปกับสัมผัสของเขา ราฟ รู้เรื่องจากเมียสุดที่รักถึงกับควันออกหูทันทีบอดี้การ์ดคู่ใจของเขาเราเรื่องน้องชายของเขาให้เขาฟังช่วงที่น้องชายของเขาปลอมตัวเป็นเด็กเสิร์ฟอาหารไปอยู่กับหนูเล็ก มันเลยทำให้เขารู้ว่าน้องชายของเขาชอบยัยบ้านี่ถึงขั้นลักพาตัวเขาก็ถึงว่าทำไมวันงานแต่งของเขามันถึงไม่มาร่วมงานเพราะแบบนี้นี่เองเขาจึงบุกไปที่คอนโดของมันทันทีหลังใหญ่ของ เขาปรากฏตัวอยู่ที่คอนโดแห่งหนึ่งของน้องชายเขาน้องชายเขายิ้มร่าเริงเมื่อพี่ชายมา "ว่าไงคิดถึงน้องหรอครับ" "นายพายายนั่นไปไว้ไหน" "ใครหรอครับ" "ยายหนูเล็กไง" "แล้วพี่คิดไง" "ส่งยายนั่นคืนมา" "พี่คิดว่าผมจะทำตามพี่ไหม" จากนั้นร่างใหญ่ของพี่ชายเดินเข้าไปค้นหาคนของเมียของเขาทั้งทีฉันถามว่า "น้องสะใภ้ฉันอยู่ไหน" ’’พี่ไม่รู้หรอกครับ" " นายว่ายังไงนะ!!!! "ราฟถามเสียงดัง แต่ไม่มีแม้แต่คำตอบกลับ มีแต่เสียงถอนหายใจเฮือกใหญ่ ทำให้เขาโมโหหนักกว่าเดิม "นายควรตอบคำถามฉันนะ นายพายัยนั้นไว้ไหน" "พี่ชาย ฉันไม่ทำอะไรยัยนั้นหรอกน่า~"ริวเดลกลับมาอย่างสบายใจ "อย่าให้ฉันเจอรังของแกนะ!!! " "พี่ไม่มีวันเจอยัยนั้นหรอก:) " ราฟ เดินกลับด้วยตัวเปล่า สร้างความโมโหให้แก่เขาเป็นอย่างมาก ซึ่งเขาไม่รู้เลยว่าห้องติดกันของน้องชายเขานั่นแหละคือรังรักของเจ้าริวเดล ปัญหามันไปถึงหูของจี มาดามวิลเลี่ยม ทำให้เธอนั่งไม่ ติดเลยทีเดียวเธอส่งบริการของเธอตามสืบลูกชายจอมหาเรื่องทันทีพร้อมกับเรียกตัวบริการของลูกชายคนเล็กกลับมาหาเธอเพื่อสอบปากคำำำอย่างละเอียดๆโดยไม่ให้ริวเดลรู้ ริวเดลกลับมาจากขุมนรกที่เขาได้พลากชีวิตของคนทรยศที่คิดจะขายบริษัทของครอบครัวเขาให้กับคู่แข่ง ริวเดลจับพิรุธของหมอนี้ได้ เขาเลือกที่จะปล่อยให้หมอนี่ลอยนวลไปสักพักเพื่อให้มันปล่อยได้เผยความลับทีละนิดๆ การที่เขาไม่เอางานเอาการก็เพื่อให้คนของหมอนี่ปรากฏตัว กิต หัวหน้าฝ่ายจัดการของบริษัทเพื่อนของหนูนาที่หนูนาให้ได้แค่เพื่อนเท่านั้น หมอนี้รักพี่สะใภ้ของเขาเป็นอย่างมากจนเกือบทำให้เธอเกือบแท้งหลานคนที่สองของตระกูลวิลเลี่ยม ริวเดลยิ้มหน้าทะเล้นอย่างอารมณ์ให้กับผู้ต้องหาอย่างกิต หมอนี้คือตัวการใหญ่ที่ทำให้บริษัทเคลือวิลเลี่ยมสั่นครอน หมอนี้ยังปากแข็งไม่ยอมรับง่ายๆ ลูกสาวทอมที่อยู่ใต้อาณัตของเขาให้การเมื่อเขาต้องการรู้เรื่องของนายกิต คราแรกที่คนของเขาได้ข้อมูลเกี่ยวกับคนคนนี้ เขายกยิ้มที่เขามีเรื่องที่จะรักเธอในคืนนี้เพราะอย่างน้อยตัวเล็กของเขาก็ต้องรู้จักกิตไม่มากก็น้อยในฐานะที่กิตเคยช่วยเหลือครอบครัวนี้ ชายหนุ่มก้าวเท้าไปหาสาวทอมในขณะที่เธออยู่ในห้วงนิทรา ข้อขาเล็กที่ถูกตรึงไปด้วยโซ่ตรวนชายหนุ่มถึงกุญแจเพื่อไขให้อิสระแก่เธอ ร่างบางถูกอุ้มขึ้นให้ไปนอนที่เตียงใหญ่ เขาวางร่างของเธออย่างเบามือสายตาจ้องมองร่างบางไม่คิดที่จะแตะต้องเมื่อร่างกายของเธอบอบช้ำไม่ด้วยรองรอยที่เขากับเธอ การที่เขาได้อยู่กับเธอแบบนี้มันพิสูจน์ได้ว่าเขารักเธอมาก มากเกินกว่าที่จะปล่อยเธอกลับไป รอผมอีกนิดนะครับ ผมกำลังทำให้เรื่องทุกอย่างจบให้เร็วที่สุด เขากระซิบบอกกับร่างบางที่ไม่รู้สึกตัว ริวเดลพาร่างของตัวเองไปที่ห้องน้ำเพื่อชำระร่างกายของเขา หลังจากที่เขาชำระร่างกายของตนเสร็จ มือใหญ่หยิบยาสลบให้สาวทอมได้ดมเพราะเขาจะชำระล้างร่างกายให้กับเธอ แต่เขาไม่อยากให้เธอได้ตื่นมาจากความฝันที่เธอสร้างขึ้นในโลกนิทรา ชายหนุ่มอุ้มร่างบางจับร่างเล็กทำความสะอาดโดยที่เขาไม่ลวงเกินเธอเลยสักนิดเดียว เขาผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้าพาร่างน้อยๆของเธอพักผ่อนที่เตียง ร่างใหญซุกตัวเองเข้าผ้าหอมหนานอนกอดร่างบางถึงแม้เธอจะไม่สติก็ตาม เขาหลับตาตามเธอเข้าสู่ห้วงนิทรา เช้าวันใหม่ร่างเล็กของหนูเล็กขยับตัวเล็กน้อยคลายอาการเมื้อยล้า เธอหันไปหาตัวการที่กำลังกอดเธอ สาวทอมมองหน้าชายหนุ่มลูกครึ่งอย่างพิจารณา ทำไมเขาต้องทำร้ายเธอขนาดนี้ด้วยเขามีดีกรีเป็นถึงลองผู้บริหารบริษัทวิลเลี่ยมและเป็นทายาทคนที่สองของตระกูลวิลเลี่ยมแต่ทำไมตาต่ำมาสนใจเธอ ทั้งๆที่รู้ว่าเธอไม่ได้ชอบเพศชายหรือว่าเขาเห็นเธอเป็นตัวตลก เป็นของเล่นหรือของแปลกที่คนรวยอย่างเขาอยากเอาไว้ประดับหน้ารถ หนูเล็กน้อยเนื้อต่ำใจในวาสนาของตน เธอว่าชีวิตของหนูนาพี่สาวของเธอที่ท้องแล้วไม่รู้ว่าใครเป็นพ่อว่าบรรลัยแล้ว ชีวิตของเธอตอนนี้ชิบหายกว่าเยอะ ตื่นแล้วหรอ ชายหนุ่มถามสาวทอมที่นอนจ้องหน้าเขาอยู่สักพักเธอจึงเมินหน้าหนีทันที เป็นใบ้หรอ ชายหนุ่มพูดกวนประสาทอีกครั้งเมื่อเธอไม่พูดด้วย สาวทอมยังคงเงียบเธอพยายามพาร่างของตัวเองออกจากเขาให้เร็วที่สุด แต่มันช้าไปเขาลุกขึ้นทันควันสวมกอดหญิงสาวอย่างจัดทำให้เธอตัวสั่นที่เกิดจากความกลัว เขารู้ดีเขาผิดที่ทำกับเธอแบบนั้น มันเธอรักหน้ามืดตามั่วจนเขาต้องเก็บเธอไว้แล้วหลงระเริงจนร่างกายเธอจนไม่ไหวจนป่วยแต่เขาก็ใจไม่กล้าพอที่จะพาเธอส่งโรงพยาบาล เขาเลือกที่จะโทรไปหาเพื่อนที่เป็นแพทย์ขอข้อมูลเกี่ยวกับการรักษาคนไข้เบื้องต้น ดีที่เธออาการไม่หนักมากจนต้องเข้าโรงพยาบาล จากนั้นมันคือภาพจำที่ให้เธอฝันร้ายมาตลอด มาดามแห่งวิลเลี่ยม แมรี่หารือกันเพื่อช่วยสาวทอมจากลูกชายที่มาจากขุมนรก ลูกชายคนโตที่ไปทำหนูนาท้องมาแล้วพึ่งรู้ว่าลูกจะคลอดนั้นมันก็ทำให้เธอไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ไหนแล้วแต่ดีที่ว่าลบความสบประมาทว่าเขาคือเกย์ออกไปได้ แต่ลูกชายคนเล็กของเธอสิ ไปลักพาตัวหนูเล็กน้องของหนูนาอีก จะรักปานจะกลืนกินก็ควรอยู่ในกรอบหน่อยไหม มาดามได้แต่คิดเศร้าๆในใจ ดีที่เดย์รู้ว่าลายมือที่เขียนฝากไว้ให้คนในบ้านรู้เป็นของริวเดล เลยทำให้รู้ตัวไวขึ้น ตอนนี้ก็เหลือแค่ตามหาให้เจอ แต่ต้องปิดหนูนาก่อนว่าใครลักพาตัวน้องสาวไป แต่ทุกอย่างมันก็เท่านั้นเพราะราฟไปแหกอกริวเดลแล้วเธอตามไปดูเลยรู้ว่า ลูกเขยที่เธอไม่เคยเห็นหน้าตั้งแต่ที่เธอแต่งงานเป็นคนกระทำขึ้นมา มาดามใช้เซ้นของตัวเอง ถ้าริวพักอยู่คอนโดตามที่สายของเธอรายงาน สาวทอมที่ริวรักมากก็ต้องอยู่ใกล้ๆเขา ที่ที่อันตรยที่สุดคือที่ปลอดภัยที่สุด แต่วันที่ราฟตามค้นก็ไม่เจอ ทั้งหมดลงความเห็นน่าจะอยู่ข้างห้องก็เป็นไปได้