ตอนที่ 5 รักผิดบาป 4

เขาใช้ปลายนิ้วของตัวเองลูบไล้ลงไปบนพวงแก้มงามอย่างแผ่วเบา เป็นฝ่ายตรงข้ามที่เอียงหน้าหลบพัลวัน ความรู้สึกลึก ๆ ได้บอกกับตัวเองว่า ตอนนี้ที่นี่เริ่มไม่ปลอดภัย เนตรชนกจึงเบี่ยงตัวออกมาทางด้านข้างหลบกรวิทย์เพื่อไปยังประตูห้องที่อยู่ไม่ไกลทันที หากแต่ชายหนุ่มคว้าข้อมือเล็กของเธอเอาไว้ได้ “ไอ...จะไปไหน?” “วิทย์ปล่อยเรา! เราจะกลับห้อง” เนตรชนกทั้งสะบัดทั้งใช้มืออีกข้างของตัวเองแกะมือของกรวิทย์เพื่อให้หลุดพ้นจากการเกาะกุมของเขา แต่ยิ่งสลัดคนตัวสูงก็ยิ่งจับมันให้แน่นกว่าเดิม “เนตรเจ็บ วิทย์ปล่อยเราเถอะนะ” เนตรชนกอ้อนวอนทั้งน้ำตา ใบหน้าคมของกรวิทย์ก้มลงมาจูบที่ริมฝีปากเรียวบางของเนตรชนกอย่างดูดดื่ม หญิงสาวได้กลิ่นของแอลกอฮอล์ฉุนจัดจนต้องเบือนหน้าหนี หากแต่เขาใช้มืออีกข้างของตนจับลงไปที่ท้ายทอยของคนตัวเล็กที่อยู่ตรงข้าม ลิ้นร้อนที่มีรสขมพร่าจากเครื่องดื่มที่ดื่มมาเมื่อครู่ของเขาพยายามที่จะแทรกเข้าไปในโพรงปากนุ่มเพื่อควานหาความหวานล้ำ ในขณะที่คนตัวเล็กขัดขืนสุดฤทธิ์ ทั้งผลัก ทั้งดิ้น เพื่อป้องกันตัวเอง เนตรชนกรวบรวมกำลังทั้งหมดที่มี ออกแรงผลัก กรวิทย์จนสุดแรง ซึ่งมันก็ได้ผลชายหนุ่มเซถลาถอยหลังไปไม่เป็นท่าเพราะมึนเมาด้วยพิษของสุรา เธอรีบวิ่งตรงไปที่ประตู ในขณะที่อีกเพียงนิดเดียวมือของเธอจะสัมผัสกับลูกบิดประตูสีเงินอยู่แล้วนั้น หญิงสาวก็ถูกชายหนุ่มดึงแขนกลับไปอย่างแรง จนร่างบางของเธอลอยละลิ่วปะทะเข้ากับอกกว้าง “วิทย์รักไอนะ” “แต่เราไม่ใช่ไอนะ! เราเนตรชนก วิทย์ตั้งสติแล้วมองดูให้ดี ๆ สิ” เนตรชนกทั้งถีบทั้งดิ้นแต่กรวิทย์ก็ไม่สนใจ เขาช้อนตัวของหญิงสาวอุ้มมาไว้แนบอก พลางเดินตรงไปที่เตียงนอนขนาดเล็กที่ตั้งอยู่ทางด้านในของห้อง “ไม่นะ! ปล่อยเรานะวิทย์” คู่สนทนาร่างบางทั้งจิก ทั้งผลัก ทั้งดิ้น หากแต่คนตัวสูงก็ไม่รู้สึกสะทกสะเทือนแต่อย่างใด “อย่าทำเนตรเลย ปล่อยเนตรไปเถอะนะ ถ้าไอเข้ามามาเห็นเข้า ไอจะเสียใจเอานะ” เนตรชนกอ้อนวอนขอร้องพลางยกมือขึ้นไหว้ทั้งน้ำตา หลังจากที่เขาเอนตัวเธอลงนอนบนเตียงที่หนานุ่ม “วิทย์รักไอนะ” กรวิทย์ขึ้นคร่อม พร้อมทั้งพูดย้ำประโยคเดิมซ้ำไปซ้ำมา มือหนาของเขาล็อคไปที่แขนข้างนึงของหญิงสาว ก่อนที่มืออีกข้างจะถกชายเสื้อของเธอขึ้นมาจนเห็นบราเซียลูกไม้สีหวาน “ไม่นะ! หยุด!” เนตรชนกดิ้นรนไปมา จนมารู้สึกสะดุ้งเมื่อเต้าทรวงของเธอถูกมือใหญ่ขยำเคล้นคลึง “ไอเป็นของวิทย์เถอะนะ พอเรียนจบแล้ว เราจะแต่งงานกัน” “นี่เนตรนะ ไม่ใช่ไอ!” เนตรชนกใช้มือของตนอีกข้างที่ว่างคลำสะเปะสะปะไปทางหัวเตียง เพื่อควานหาของบางสิ่งที่จะสามารถนำมาใช้หยุดการกระทำอันหยาบช้าของชายหนุ่ม ก่อนเจอเข้ากับวัตถุขนาดเล็กเหมาะมือหนึ่งชิ้น ทันทีที่หญิงสาวเหลือบมองเห็นวัตถุชิ้นนั้นที่อยู่ภายในอุ้งมือของเธอ เธอก็ใจหายวาบ ‘โทรศัพท์มือถือของไอศิกา’ กรวิทย์จ้องมาที่โทรศัพท์สมาร์ทโฟนสีดำที่อยู่ในมือของเนตรชนก ทำเอาหญิงสาวตกใจอยู่ไม่น้อย ก่อนที่จะใช้โทรศัพท์ที่อยู่ในมือฟาดลงไปยังขมับของชายหนุ่มที่กำลังคร่อมอยู่เหนือร่างของเธอ หากแต่เขาหลบทันอีกทั้งใช้มือปัดให้มันหล่นลงไปที่ข้างเตียง “ฮือ ๆ ๆ อย่า...” เนตรชนกร้องห้ามน้ำเสียงของเธอสั่นเครือไปด้วยความกลัวทั้งกลัวกรวิทย์ ชายหนุ่มที่จะใช้กำลังปลุกปล้ำตนในอีกไม่กี่วินาทีนี้ และกลัวว่าไอศิกาเพื่อนสนิทจะกลับเข้ามาเห็น กลิ่นแอลกอฮอล์ยังคงคละคลุ้งไปทั่วเรือนกายของคนตัวสูง เขาใช้ริมฝีปากของตนบรรจงจูบลงไปที่ริมฝีปากบางของคนที่นอนราบลงบนที่นอนโดยไม่สนใจว่าหญิงสาวที่อยู่ใต้ร่างนั้นจะเบี่ยงหน้าหลบไปทางซ้าย หรือว่าเอียงหลบทางขวาอย่างแสดงความรังเกียจแค่ไหน เรียวลิ้นร้อนของเขาก็ยังเลียไล้ลงไปที่พวงแก้มนวลอย่างหื่นกระหาย ทำเอาเนตรชนกขนลุกเกรียวและหันหน้าหนี ในขณะที่มือเล็กข้างที่เหลือพยายามที่จะดันอกกว้างให้ออกห่างจากตัวเธอแต่ก็ไม่เป็นผล