ตอนที่ 6 รอยราคี 1

ปลายลิ้นร้อนของเขาลากเลื้อยยาวไปที่ติ่งหู ก่อนใช้ริมฝีปากหนาขบเม้มมันลงไปเบา ๆ อย่างหมั่นเขี้ยว เนตรชนกหลับตาลงด้วยความรู้สึกเสียวหวามแปลก ๆ ที่วูบไหวไปมาอยู่แถวบริเวณเนินดอกไม้งามกลางกายสาว เธอเริ่มดิ้นและนั่นก็เป็นการปลุกสัญชาตญาณดิบของชายหนุ่มให้ตื่นขึ้นมา กรวิทย์ถอดเสื้อยืดตัวเล็กของเนตรชนกออกมาทางศีรษะ ก่อนจะใช้มืออีกข้างที่ว่างอยู่ของตนปลดตะขอ บราเซียสีหวานที่อยู่ทางด้านหลังออกอย่างรวดเร็ว เผยให้เห็นเต้าทรวงงามสีชมพูหวานสวยไม่แพ้กัน “วิทย์ อย่า…” เนตรชนกร้องห้ามเสียงสั่น เธอพยายามเลื่อนตัวถอยหนีไปข้างหลัง หากแต่มืออีกข้างของชายหนุ่มได้มากดลงไปที่ไหล่ของเธอเอาไว้ “วิทย์..รัก..ไอ” กรวิทย์พูดก่อนที่จะอ้าปากร้อนดูดกลืนปุ่มเต้าทรวงหายเข้าไปในปากอีกทั้งยังใช้ปลายลิ้นตวัดไปมาราวกับกำลังหยอกล้อของเล่นชิ้นใหม่ด้วยความสนุกสนานจนมันแข็งชันขึ้นเป็นไต “อ๊า...วะ..วิทย์ ยะ..อย่า...เรา..ยังไม่เคย อืม...” เนตรชนกร้องห้ามเสียงสั่นตะกุกตะกักอย่างไม่เป็นภาษาในขณะที่ร่างกายของเธอนั้นทำตรงกันข้ามกับคำพูดของตัวเอง ยกสะโพกแอ่นหยัดเพื่อให้เขาดูดกลืน เคล้นคลึงได้ถนัด อีกทั้งเรียวขาคู่สวยของเธอค่อย ๆ ขยับออกกว้าง ราวกับกำลังเชิญชวนให้บุรุษที่อยู่เหนือร่างของเธอรุกล้ำเข้ามาโดยสะดวก นิ้วเรียวของเธอแทรกเข้าไปในเรือนผมนุ่มของอีกฝ่ายด้วยความรู้สึกที่รัญจวนใจ กรวิทย์ปล่อยมืออีกข้างของหญิงสาวให้เป็นอิสระ เพื่อที่เขาจะได้ใช้นิ้วมือของตน บดบี้ลงไปที่ปุ่มทรวงอีกข้างของเธอ “รู้สึกดีไหมไอ วิทย์รู้สึกดีจัง” ชายหนุ่มพูดเสียงอ้อแอ้ ก่อนที่จะก้มหน้าลงดูดดึงฐานทรวงต่ออีกครั้งส่วนมืออีกข้างเปลี่ยนจากบดบี้มาเป็นเคล้นคลึงเต้างามอย่างเมามัน “หน้าอกของไอนิ่มมาก นิ่มเหมือนมาร์ชเมลโล่เลย” กรวิทย์พูดเสียงพร่า ก่อนที่จะผละออกจากร่างบางที่ในตอนนี้นอนดิ้นบิดตัวไปมาด้วยความเสียวซ่านรัญจวน เมื่อเพลิงพิศวาสลุกโหม เขาถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกอย่างรีบร้อน พร้อมทั้งโยนมันออกไปคนละทิศละทางอย่างไม่สนใจว่าจะกระจายเกลื่อนตรงไหนบ้าง ก่อนที่จะหันมาจัดการถอดกางเกงผ้าขายาวของคนที่นอนดิ้นพล่านอยู่ตรงหน้าด้วยเพลิงพิศวาสให้ออกจากเรียวขาของเธออย่างรวดเร็ว เผยให้เห็นกางเกงชั้นในซึ่งตอนนี้เปรอะเปื้อนไปด้วยคราบน้ำหวานที่ไหลออกมาจากช่อดอกไม้งามกลางกายสาว กรวิทย์จับเรียวขาของเนตรชนกให้เปิดออกกว้างจากเม ก่อนที่จะใช้นิ้วแกร่งของตนถูไถไปมาที่เนินนางเพื่อสร้างความเสียวกระสันเพิ่มให้เธอ “กางเกงไอเปียกหมดเลย” เนตรชนกได้สติทันทีที่หลังจากที่ได้ยินชายหนุ่มพูดขึ้นมา ใบหน้าของเธอแดงก่ำพลางก้มลงมองไปที่เรือนร่างของตนก็พบว่าในตอนนี้ตัวเองอยู่ในสภาพเกือบเปลือยเปล่าแล้วก็ว่าได้ มีเพียงแค่กางเกงชั้นในชิ้นเล็กเพียงตัวเดียวเท่านั้นที่ทำหน้าที่ปิดบังของสงวนเอาไว้ หญิงสาวรีบหุบขาของตัวเองลงทันที พลางกระเถิบตัวหนีไปทางด้านหลัง แต่ก็ยังช้ากว่ามือหนาของเขาที่เอื้อมมาจับข้อเท้าของเธอพร้อมทั้งออกแรงลากตัวของเธอลงมา “ไม่เอา...เรากลัว..ฮือ ๆ ไอช่วยเราด้วย...” เนตรชนกร้องเรียกให้เพื่อนช่วยอย่างน่าสงสาร หากแต่ก็ไร้เงาของ ไอศิกาที่จะเดินเข้ามาภายในห้องอย่างทันทีทันใด “วิทย์อยู่กับไอ แล้วไอจะกลัวทำไม..หือ...” ชายหนุ่มพูดเสียงอ้อแอ้ ก่อนกระชากกางเกงชั้นในตัวน้อยจนขาดคามือ “อ้าว..ขาดเลย..เดี๋ยววิทย์ซื้อให้น้า..” “ไม่! อย่ามายุ่งกับเรา ฮือ ๆ เราไม่ใช่ไอ” เนตรชนกหนีบขาของตัวเองเอาไว้สุดฤทธิ์แต่ก็ยังแพ้แรงของผู้ชายที่จับขาของเธอแยกออกจากกันอยู่ดี “อย่า...” ปลายลิ้นสากเลียลงมาที่ช่องทางรัก อีกทั้งยังค่อย ๆ สอดแทรกเข้าไปยังช่อดอกไม้งามที่ยังไม่เคยมีถูกผู้ใดแตะต้องจนบอบช้ำ เขาใช้ลิ้นร้อนเลียตวัดรัวเร็วสลับเนิบช้าอย่างเป็นจังหวะที่พอดีและลงตัว จนเกสรดอกไม้งามนั้นเปลี่ยนเป็นสีแดงเปล่งปลั่ง อีกทั้งยังผลิตเอาน้ำหวานให้ไหลออกมาอย่างไม่ขาดสาย