已经是第一章了
บทที่ 167 คิดจะกอดไปถึงเมื่อไร
บทที่ 167 คิดจะกอดไปถึงเมื่อไร
ไป๋เสว่เอ๋อร์เกือบจะตกใจจนส่งเสียงร้องออกมา ได้ยินเขาพูดเช่นนี้ ก็รีบกลั้นลมหายใจเอาไว้ทันที ไม่กล้าขยับแม้แต่นิดเดียว
เป็นไปอย่างที่คิดเอาไว้จริงๆ ด้านนอกดังสะท้อนเสียงฝีเท้าขึ้นมาอีกระลอกหนึ่ง จากใกล้ไปจนถึงไกล สุดท้ายก็ห่างออกไปอย่างช้าๆอีกครั้ง
ในขณะที่เผย
已经是最新一章了
加载中
