บทที่ 38 เริ่มมีความหวัง 1.2

“กับข้าวฝีมือแพมอร่อยไม่เปลี่ยนเลยนะ ขนาดไม่สบายฝีมือยังไม่ตกเลย” เขาเอ่ยชมขณะที่ป้อนอาหารคำสุดท้ายเข้าปากของตน “พี่น้ำหนักขึ้นสองกิโลแล้วนะเนี่ย แต่พี่ก็ยอมอ้วนถ้าได้กินฝีมือแพมทุกวัน” “แพมก็อยากทำให้พี่เทพทานทุกวันนะคะ แต่ว่า…” คำพูดของเธอหยุดค้าง ลำคอตีบตันขึ้นมากะทันหัน “แต่ว่าอะไรคะคนดีของพ