บทที่ 41 สุขสมหวัง 1.1

หนึ่งสัปดาห์ต่อมา “อ้วก...อ้วก...อ้วก” เสียงอาเจียนที่ดังไม่หยุดในห้องน้ำ ทำให้ร่างสูงใหญ่ที่กำลังก้าวเข้ามาในห้อง รีบวิ่งไปยังห้องน้ำอย่างรวดเร็ว “แพมเป็นไงบ้าง ไหวไหมครับ” ธราเทพเอ่ยถามพามิลาที่ยังคงอาเจียนไม่หยุด ฝ่ามือก็ลูบแผ่นหลังเธอไปด้วย “แล้วมะขิ่นไปไหนเนี่ย ทำไมปล่อยให้แพมอยู่คนเดียว พี่ก