บทที่ 1   1/    
已经是第一章了
บทที่ 1
สี่เดือนก่อน สิรินยาแหงนมองกลุ่มไฟสีดำที่พวยพุ่งออกจากปล่องเมรุด้วยความรู้สึกเสียใจและใจหาย น้ำตาหล่อนยังไหลไม่หยุดนับตั้งแต่ผู้เป็นย่าจากไป จำเนียรเสมือนที่พึ่งทางกายและทางใจของหล่อน เมื่อจำเนียรไม่อยู่ในโลกนี้ หล่อนก็ต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยว ไร้ที่พึ่ง ไร้คนใส่ใจ เป็นคนนอกสายตาของครอบครัวและญาติตามเดิม นึกถึงข้อนี้ทีไรน้ำตาก็ไหลบ่าลงมาอย่างมิอาจกลั้น รำพันถึงคนที่จากไปเสียงสั่นเครือ “ย่าจ๋า พายาไปอยู่ด้วยนะ ยาไม่อยากอยู่คนเดียว…ฮือ” สิรินยาเป็นผู้หญิงน่าสงสาร เป็นลูกที่พ่อแม่ไม่รัก เป็นหลานที่ไม่มีใครใส่ใจนอกจากจำเนียรเพียงคนเดียว หล่อนมีพี่สาวฝาแฝดที่หน้าตา รูปร่างเหมือนกันราวกับถอดแบบพิมพ์ ทว่าความรักที่สิรินยาได้รับจากบุพการี ต่างกับสิริยากรอย่างสิ้นเชิง ด้วยคำทำนายของหมอดูท่านหนึ่งที่ชาติชายและสาวินีนับถือ ที่ทั้งสองพากันไปดูหมอเมื่อรู้ว่าสาวินีตั้งครรรภ์ หมอดูทำนายทายทักว่าลูกคนที่สองของทั้งคู่จะนำความวิบัติมาให้ จะเสียทรัพย์ สุขภาพของคนเป็นแม่ก็จะไม่สู้ดี อาจถึงขั้นเสียชีวิตได้ ทั้งคู่จึงตั้งใจว่าจะมีลูกเพียงคนเดียว เพื่อไม่ให้คำทำนายเกิดขึ้นจริง ทว่าการณ์กลับไม่เป็นดังที่คิด สาวินีตั้งท้องลูกแฝด จะทำแท้งก็ไม่ได้เพราะหากทำต้องเสียลูกไปพร้อมกันสองคน หมอดูจึงหาทางแก้เคล็ดด้วยการให้ทั้งคู่บอกปากเปล่ายกลูกแฝดคนเกิดทีหลังให้ใครสักคนไป และเอ่ยปากขอรับมาเลี้ยงดูให้แทน ชาติชายกับสาวินีสบายใจกับวิธีแก้ไขและทำตามคำแนะนำของหมอดู จนกระทั่งวันคลอด สาวินีคลอดลูกแบบธรรมชาติ คุณแม่มือใหม่มีความกลัวกับการคลอดบุตรครั้งแรกในชีวิตเป็นอย่างมาก แต่พอเอาเข้าจริงการคลอดแฝดคนแรกผ่านไปอย่างราบรื่น ทว่าคนที่สองไม่ใช่แฝดคนที่สองไม่กลับหัว เอาส่วนเท้าออกมาแทน ทำให้สาวินีเสียเลือดมากและต้องนำเข้าห้องผ่าตัดด่วน เพื่อช่วยชีวิตแม่และเด็ก หลังจากสิริยาลืมตาดูโลก สาวินีมีอาการโคม่า ต้องเข้ารักษาตัวในห้องไอซียูเจ็ดวันกว่าจะออกมาพักฟื้นต่อในห้องพักผู้ป่วย รวมระยะเวลาที่สาวินีรักษาตัวก็ประมาณครึ่งเดือน เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตรงกับคำทำนายของหมอดู ทั้งคู่ต้องเสียทรัพย์จากการนำเงินเก็บมารักษาตัวสาวินี เป็นเพราะสาวินีฝากท้องในโรงพยาบาลเอกชน พอเจ็บหนักก็ต้องรักษาตัวต่อที่นั่น จะย้ายโรงพยาบาลมารักษาตัวโรงพยาบาลรัฐบาลก็ไม่ได้ ชาติชายเกรงว่าภรรยาจะถึงแก่ชีวิต จึงทุ่มเงินรักษาตัวสาวินีเต็มที่ ค่ารักษาพยาบาลทั้งหมดไม่ต่ำกว่าห้าแสนบาท เขาเสียทั้งทรัพย์และเกือบเสียภรรยา ชาติชายกับสาวินีจึงเกลียดชังสิรินยามากที่เป็นต้นตอของเรื่องทั้งหมด สิรินยาถูกเลี้ยงดูต่างจากพี่สาวที่ได้แต่ของใหม่ๆ ส่วนหล่อนได้ของเก่า ของใช้แล้วจากคนเป็นพี่หรือของบุคคลอื่นที่ให้มา และถูกเลี้ยงดูจากน้าอ้อย น้องสาวของมารดาที่มาอาศัยอยู่ด้วย น้าอ้อยเลี้ยงดูสิรินยาแลกข้าวแลกน้ำและที่อยู่อาศัย ได้รับเงินค่าจ้างเล็กน้อยตามสมควร ด้านความรักไม่ต้องพูดถึง หล่อนแทบจะไม่ได้ไออุ่นจากพ่อและแม่ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่า อ้อมกอดของทั้งคู่เป็นอย่างไร อบอุ่นมากแค่ไหน แต่ด้วยความเป็นฝาแฝดกัน สิริยากรให้ความรักต่อน้องสาว หล่อนแบ่งปันสิ่งของให้เสมอ มักออกปากบอกบุพการีให้ซื้อเสื้อผ้าชุดใหม่ ของเล่นหรืออุปกรณ์การเรียนให้สิรินยา หากแฝดพี่ไม่พูดแฝดน้องก็จะไม่ได้อะไรเลย แต่ไม่มีใครรู้ว่า ฃความรักของแฝดพี่ มักทำให้แฝดน้องโชคร้ายเสมอ เป็นเพราะสิรินยาจะถูกมารดาตีทุกครั้งที่ได้ของเหล่านั้น หาว่าหล่อนไปพูดข่มขู่ บังคับให้สิริยากรบอกให้พ่อแม่ซื้อของให้ ซึ่งในความเป็นจริง มันไม่ได้เป็นเช่นนั้นเลย สิรินยาจึงไม่อยากได้อะไรจากพ่อและแม่ หล่อนจะเก็บเงินจากเศษเงินที่ชาติชายและสาวินีเจียดให้ เพื่อซื้อของที่ตัวเองอยากได้ และหารายได้พิเศษด้วยการทำงานหลังเลิกเรียน “แกจะร้องไห้หาสวรรค์วิมานอะไรหนักหนา อยากจะตายตามย่าแกไปหรือไง” สาวินีมองสิรินยาด้วยสายตาไม่พอใจ ยิ่งนานวันเข้า นางยิ่งขัดหูขัดตาลูกคนนี้มากขึ้น “ไป ไปขึ้นรถ เราต้องไปบ้านสวนของย่ากัน” “ไปทำไมคะแม่” สิรินยาปาดน้ำตาราวกับเด็กน้อย ช้อนตามองมารดาด้วยประกายตาเศร้าสร้อย “เปิดพินัยกกรรมย่าแกน่ะสิ” เสียงเกรี้ยวกราดของมารดาตอบกลับ “ย่ามีพินัยกรรมด้วยหรือคะ” หล่อนถามคนเป็นแม่ด้วยความสงสัย จำเนียรเป็นอดีตครู หลังจากเกษียณการทำงาน นางก็พักอาศัยในบ้านสวนแถวจังหวัดนครปฐมจนสิ้นอายุขัย ฐานะจำเนียรไม่ใช่คนร่ำรวย ไม่มีสมบัติมากมาย อยู่อย่างพอมีพอกิน สิรินยาจึงไม่คิดว่าจำเนียรจะมีพินัยกรรม “ฉันก็ไม่รู้อะไรมากหรอก หลานลุงมีที่อยู่บ้านติดกับย่าแกเดินมาบอก แกรีบไปเถอะ รอแกอยู่คนเดียวนี่แหละ” สาวินีไม่รู้เรื่องนี้เช่นกัน นางรู้พร้อมญาติพี่น้องร่วมสายเลือดเดียวกับสามีเมื่อครู่นี้ ทั้งหมดต่างตกอยู่ในอาการตกใจ ไม่คาดคิดว่าจำเนียรจะมีพินัยกรรม พากันสงสัยว่าจำเนียรมีทรัพย์สินอื่นด้วยหรือนอกจากบ้านสวน “รีบตามมา ถ้าช้าฉันจะหวดแก” สิรินยาทำตามที่มารดาสั่ง หล่อนลุกขึ้นยืน ประนมมือไหว้เมรุอีกครั้ง ก่อนจะเดินตามสาวินีไปที่รถยนต์ของบิดา แล้วเมื่อหล่อนนั่งประจำที่ รถยนต์ก็ขับเคลื่อนออกไปยังจุดหมายทันที
已经是最新一章了
加载中