21/1 มรสุมจากไปท้องฟ้าสดใส

บทที่21 มรสุมจากไปท้องฟ้าสดใส “เกือบแล้วไหมล่ะ” ป้าโสมองมาทางหลานชายที่เดินลงมาจากบ้าน “ถ้าไม่ได้พิมพ์ ผมคงแย่” ว่านน้ำรู้สึกเป็นหนี้บุญคุณ ท้องฟ้าเริ่มสว่าง ชาวบ้านช่วยกันห้ามเลือดให้ทั้งฝ่ายของตนและผู้บุกรุกที่ถูกยิง เรื่อของเจ้าหน้าที่มาถึง พร้อมชุดจากโรงพยาบาล คนเจ็บถูกพาขึ้นฝั่ง แม่เล็กแ