已经是第一章了
บทที่ 10 (1)
ทันทีที่ประตูห้องพักคนไข้ถูกเปิดออกกว้าง คุณชนุตาก็โผเข้าไปเกาะขอบเตียงร้องถามอาการของคนเจ็บที่นอนนิ่งอยู่บนเตียงพร้อมด้วยน้ำตาที่หยดแหมะเป็นทาง
“ลิต้า พี่ชายหนูเป็นยังไงบ้างลูก”
ปาลิตาส่ายหน้าช้าๆ ดวงตาคู่สวยแดงก่ำ ขอบตาร้อนผ่าว มีหยาดน้ำตาอุ่นเอ่อคลออยู่ตลอดเวลาด้วยความสงสารพี่ชายและโกรธแค้นค
已经是最新一章了
加载中
