บทที่ 17 เมื่อได้พบกันอีกครั้ง (1)

บทที่ 17 เมื่อได้พบกันอีกครั้ง รถคันหรูแล่นไปตามทางที่ลาดยางไว้สม่ำเสมอ นานๆครั้งจะมีรถวิ่งสวนสักคันหนึ่ง จวบจนมาถึงผืนทุ่งที่ประกอบด้วยดินแห้งแล้ง แต่ต้นข้าวเขียวชอุ่มเห็นไกลสุดลูกหูลูกตา สามารถก็บอกให้แห้วหยุดรถ ก่อนจะหันมาอธิบายให้คนที่นั่งอยู่ทางตอนหลังเข้าใจว่า “ต้องจอดรถทิ้งไว้ตรงนี้แหละ ต่