已经是第一章了
บทที่ 17 (1)
“แม่สายบัวแต่งตัวรอเก้อ”
ปาลิตาเหน็บแนมแกมสมน้ำหน้าตัวเอง ใบหน้ารูปไข่ที่ตกแต่งอย่างสวยงาม นองไปด้วยหยาดน้ำตาอุ่นที่ร่วงเผาะลงมาตามร่องแก้ม หญิงสาวทั้งโกรธทั้งน้อยใจที่เจ้าชายอีสดรีสส์ไม่เห็นความสำคัญ ไม่สนใจความรู้สึกของเธอที่ต้องมานั่งรอคอยอย่างลมๆ แล้งๆ เช่นนี้
หญิงสาวเหลือบสายตามองนาฬิกาที่วา
已经是最新一章了
加载中
