已经是第一章了
บทที่ 18 การกลับมาของเขตต์ (5)
ดุจโลกนี้มีเพียงสองเรา กลิ่นโคลนโชยมาอ่อนๆ เสียงปลากระโดดตูมเล่นน้ำดังเป็นระยะ แต่สิ่งที่ดึงดูดความสนใจจากหล่อนได้มีเพียงเขาคนเดียวเท่านั้น…เขมปัจน์ ผู้ชายปากร้ายแต่ใจดี ถึงจะชอบกวนโมโหแต่เขาก็เป็นคนหนึ่งที่พึ่งพาได้
ชายหนุ่มถอนจุมพิตจากเรียวปากบางอย่างแสนเสียดาย ก่อนก้มลงฝังปลายจมูกโด่งที่ลำคอระหง
已经是最新一章了
加载中
