已经是第一章了
บทที่ 7.จบตอน
ทางด้านบุษกรที่กลับมายังห้องของตนเองก็กำลังนั่งจมอยู่กับความคิดของตนเอง ความน้อยเนื้อต่ำใจกัดกินใจดวงน้อยจนแหลกเหลวร้าวราน ยิ่งนึกถึงตอนที่เขาดูถูกเธอด้วยการกระทำที่เหมือนการย่ำยีศักดิ์ศรีของเธอจนหมดสิ้น น้ำตามากมายไหลบ่าออกมาราวเขื่อนพังเมื่อสำนึกได้ว่าบัดนี้เธอไม่ได้มีตัวคนเดียว แต่เธอกำลังอุ้มท้อ
已经是最新一章了
加载中
