已经是第一章了
บทที่ 8. เมื่อใจออกอาการ
ในห้องโดยสารที่ถูกแบ่งสัดส่วนอย่างเป็นส่วนตัวราวกับว่ากำลังนั่งอยู่ในห้องนอนส่วนตัวนั้นเงียบสนิทไม่มีเสียงสนทนาของหนุ่มสาวที่โดยสารมาด้วยกัน และต่างคนก็ต่างอยู่กับความคิดของตนเองแม้นาวีอยากจะรั้งร่างบอบบางมากอดและหอมแก้มซีดเซียวของคนป่วยแต่ก็ไม่กล้าเมื่อเห็นท่าทางเย็นชาและดูอ่อนล้าของเธอ และดูเหมือน
已经是最新一章了
加载中
