บทที่ 15. จบตอน
สองสามีภรรยาอุ้มลูกน้อยเดินออกมาจากวัดแล้วตรงไปยังท่าน้ำเพื่อปล่อยปลาและปล่อยนก น้องนาวาดูตื่นเต้นที่ได้ปล่อยปลาด้วยตัวเอง เสียงพ่อหนูน้อยพูดเจื้อยแจ้วชัดบ้างไม่ชัดบ้างทำให้ผู้เป็นพ่อแม่ยิ้มอย่างเอ็นดู
“ปลาๆ ไปๆ บ๊ายบายน้า...” น้องนาวาโบกมือให้ฝูงปลาที่ว่ายน้ำอย่างเริงร่า บุษกรหอมแก้มลูกชายอย่างแส