บทที่ 12
บทที่ 6
หนูน้อยนารากรแอบดูเหตุการณ์อยู่นานแล้ว ตั้งแต่บิดาและมารดาเลี้ยงได้ไล่มารดาของฮาคิมออกจากบ้าน แม้จะสงสารป้าพรวลัยมากเพียงใด แต่หนูน้อยก็ไม่กล้าเสนอตัวเข้าไปช่วยเหลือ จึงทำได้แค่เพียงแอบเฝ้าดูอยู่เงียบๆ เท่านั้น
กระทั่งมารดาของฮาคิมสะพายกระเป๋าเป้ใบเล็กๆ เดินออกจากห้องพักของคนใช้ จึงได้มา