บทที่ 20 ข้อตกลง 1.2

ณ ร้านเปรมสุดาเวดดิ้ง นิรัติศัยนั่งรอนันทภัคที่กำลังเปลี่ยนชุดแต่งงานด้วยใบหน้าเซ็งจัด เขาไม่เคยนั่งรอผู้หญิงคนไหนเปลี่ยนเสื้อผ้าหรือนั่งทำผมมาก่อน มีแต่ผู้หญิงคอยตนมากกว่า แม้ว่าคนที่คอยจะเป็นว่าที่เจ้าสาวของตัวเองก็ตาม ทว่าเธอไม่ใช่คนที่เขารักและยินดีแต่งงานด้วย ความเซ็งระคนเบื่อหน่ายจึงเกิดขึ้น