บทที่ 38
บทที่ 17
นารากรเพลินกับการเดินชมบ้านเมืองและอารยธรรมโบรานของมหานครอิสตันบูลกระทั่งลืมดูเวลา มารู้สึกตัวอีกครั้งเมื่อท้องฟ้าเริ่มมืดมิด พอก้มมองเวลาบนนาฬิกาข้อมือก็ต้องตกใจเพราะเข็มนาฬิกาชี้บอกว่าเป็นเวลาหกโมงเย็นแล้ว
“แย่แน่เลย หกโมงเย็นหรือนี่”
นารากรตีหน้าเสีย รีบเดินเร็วๆ ไปขึ้นรถไฟฟ้าเพื่