บทที่12
นางพัชราเดินไปเดินมาอยู่หน้าห้องฉุกเฉินอย่างกังวลใจ ในมือก็พยายามติดต่อหาบุตรชาย
"รับสิเพชร! รับสิ"
นางกดโทรซ้ำๆอย่างนั้นอยู่สามสี่รอบ แต่บุตรชายตัวดีก็ไม่ยอมรับสายเสียที
"แกร็ก! "
ประตูห้องฉุกเฉินถูกเปิดออกมาโดยพยาบาลสาว
"ญาติคนไข้หรือเปล่าคะ"
"ค่ะ ฉันเป็นญาติคนไข้ค่ะ ตอนนี้…อ..เอ่อลูกส