已经是第一章了
บทที่18
ร่างบางหลับตาลงช้าๆ ถึงน้ำตาไม่ได้รินไหลลงมาแล้วแต่ภายในนั้นยังบอกช้ำจนเกินรับไหว
"ถึงแล้วเหรอลี"
"จ๊ะ ถึงมาถึงได้ชั่วโมงกว่าแล้ว ลีให้ขึ้นไปพักก่อน ดูไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่เลยพี่"
"ฝากหน่อยนะ ไว้เรื่องทางนี้ซาพี่จะไปรับกลับ"
"จ๊ะ พี่ก็โทรคุยกับหวามันบ้างนะ เดี๋ยวลูกมันจะน้อยใจ"
วราลีเอ่ยบอกพี
已经是最新一章了
加载中
