已经是第一章了
บทที่ 13 พ่อบ้านจำเป็น (2)
“ก็…” หญิงสาวเกาแก้มแกรกๆ รู้สึกอายพิกลที่ฝีมือการทำอาหารด้อยกว่าผู้ชายตัวใหญ่ๆอย่างเขา
“เอาล่ะๆ” เขายกมือขึ้นเป็นเชิงห้าม “ไม่ต้องพูดอะไรแล้วล่ะ ยิ่งฟังคุณพูด ผมก็ยิ่งเหนื่อย เอาเป็นว่าเรื่องกับข้าว ผมจะเป็นคนรับหน้าที่เองก็แล้วกัน”
“ให้ฉันเป็นผู้ช่วยนะ” พิไลวรรณเสนอตัวอย่างกระตือรือร้น แต่แล้วก็
已经是最新一章了
加载中
