บทที่ 6 (2)
เฟอร์นันรับคำรัวเร็ว เหลือบสายตามองผู้หญิงที่นั่งในรถยนต์ด้วยแววตาเกลียดชัง แน่นอนว่าเขารู้จักกับผู้หญิงคนนี้เป็นอย่างดี เพราะแสนขวัญคนเดียว ที่ทำให้เจ้านายของเขาเสียใจแทบไม่เป็นผู้เป็นคน!
“ให้ผมขับรถให้ไหมครับ” เฟอร์นันเอ่ยถามต่อ และผู้เป็นเจ้านายก็ปฏิเสธเสียงห้วนในทันที
“ไม่ต้อง! เราจัดการเรื่อง