ตอนที่ 499 เธอจะแยกกันอยู่

ตอนที่ 499 เธอจะแยกกันอยู่ “พวกคุณคิดว่าฉันจะแคร์หุ้นส่วนของบริษัทเหรอ” “หรือแคร์งานเปิดตัวสินค้าใหม่จะสำเร็จหรือไม่กันแน่?” “ที่ฉันยืนอยู่ ณ ตอนนี้เพราะฉันให้เกียรติคุณปู่ ช่วยแบ่งเบาภาระของเขาและคุณแม่ ส่วนญาณิดา ฉันไม่ได้มองเขาเป็นคนในครอบครัววีรภัทรเมธี ทุกอย่างที่เขาทำไว้กับฉันมันได้ตัดขาดความสัมพันธ์ระหว่างฉันกับเขาไปนานแล้ว” “ระหว่างที่พวกคุณต่างช่วยพูดแทนเขาในก่อนหน้านี้ ก็รบกวนพวกคุณช่วยคิดดีดี พวกคุณได้รู้ความจริงของเรื่องมาอย่างดีแล้วหรือยัง!” จิดาภาพูดจบ สีหน้ากรรมการต่างเปลี่ยนไป ยงยศกามมือไว้แน่น ไม่ได้พูดอะไรอีก เพราะจิดาภาไม่ใช่คนในวงการธุรกิจ วงการที่เธออยู่นั้นช่างใสบริสุทธิ์เหมือนกระดาษ เธอไม่คิดที่จะทำร้ายใครคนหนึ่งเลยแกล้งแสดงหรอก เธอได้เสดงอย่างชัดเจนแล้วว่าถีบญาณิดาออกไป ไม่เคยซ้อนความรับเกลียดและการออกห่างที่เธอมีต่อญาณิดา จากวีการทำงานของเธอแล้ว ครั้งนี้เธอจะไม่ยอมให้ญาณิดาอยู่ต่อบริษัทแน่นอน ตั้งแต่จิดาภาเป็นตัวแทนประธานจนถึงวันนี้ ฝีมือความแน่วแน่ตงแน่นนั้นช่างสวยและมีผลดี กรรมการต่างเชื่อเละพอใจตัวเธอ ฉะนั้นแล้ว จิดาภาจึงจะเอาชนะญาณิดาได้อ่างเฉียบแน่นอน ... หลังผ่านไปสิบนาที แผนกออกเอกสารของอบริษัทLGDพลางได้แจงำสั่งล่าสุดลงไป ให้เลขาญาณิดออกจากบริษัท ห้ามให้เธอกลับมาได้อีก ญาณิดาไม่สนใจการรั้งของเลขา พุ่งตรงไปที่ห้องทำงานจิดาภาทันที “เธอทำแบบนี้มันหมายความว่าไง?ฉวยโอกาสที่ปู่ไม่อยู่ แล้วอยากไล่ฉันออกใช่ไหม?” “ฉันเป็นพี่แท้ของเธอนะ!เธอยังมีจิตใจของคนอยู่ไหม !” เจริญศรียืนฟังอยู่ข้างๆ เอเลิกคิ้วแน่นแล้วเดินเข้ามา “เชิญคุณออกไปค่ะ” “จิดาภา เธออย่าทำเป็นไม่ได้ยิน ฉันรู้ว่าเธออยู่ข้างใน!”ญาณิดาพูดตะโกนไปทางห้องทำงาน “คุณหนูญาณิดาคะ เรารู้ว่าคุณเป็นคนมีครรภ์ เลยไม่สะดวกรั้งคุณ ถ้าคุณยังอยากรักษาเด็กในท้องอยู่ ก็รีบกลับไปดูแลเด็กในท้องเถอะค่ะ ”เจริญศรีใช้รั้งกายรั้งตัวหน้าเธอ “ฉันไม่ไป!จิดาภา เธอฟังไว้ดีดีนะ ฉันจะไม่มีวันยดแพ้แน่นอน!” “เธอไล่ฉันไปไหนไม่ได้หรอก!ฉันจะอยู่ที่บริษัทต่อสู้กับเธอถึงที่สุด...” ในห้องทำงานนั้น คำพูดที่คุ้นเคยของญาณิดาดั่งเข้าหูจิดาภา เธอไม่เคยคิดจะจบสิ้นลงเลย จะให้ปล่อยญาณิดาไปมันเป็นไปไม่ได้แน่นอน “คุณจิดาภาคะ คนออกไปแล้วค่ะ” “ตามรายชื่อที่เธอตรวจเจอ จัดการพนักงานทุกคนที่มีความสัมพันธ์กับญาณิดาไปให้หมด”จิดาภาพูดอย่างเรียบนิ่ง “เข้าใจค่ะ”เจริญศรีปรับแว่นตัวเองไปทีหนึ่ง พลางตอบอย่างตั้งใจ “วันนี้ถึงแค่นี้ก่อน ญาณิดาและคนของเขาเองยังจะมีการหลุดออกมาแน่นอน พอถึงตอนนั้นแล้ว ก็จะเป็นโอกาสถีบพวกเขาออกจากบริษัทที่ดีเลย” “คุณจิดาภาหมายความว่า ด้านหลังญาณิดายังมีคนช่วยอีกเหรอคะ?”เจริญศรีเริ่มอึ้งกับทักษะการสังเกตของเธอ เธอพึ่งมาบริษัทได้เป็นช่วงเวลาสั้นๆ ก็สามารถจับความผิดของบริษัทที่มาจากความสัมพันธ์ต้นต่อได้แล้วหรือ? “เพียงแค่เขาคนเดียวจะทำเรื่องใหญ่แบบนี้ไม่ได้เองหรอก”จิดาภาพูดนิ่งๆ “อย่าพึ่งไปสนใจพวกเขาดีกว่า เราเริ่มเตรียมการเปิดงานตัวสินค้าใหม่ดีกว่า” จิดาภาใช้เวลาอันสั้นนั้นให้บริษัทLGDยืนมั่นคงได้ ดูรวมๆแล้วทุกอย่างไม่มีอะไร นอกจากหน้าท้องของเธอที่ยิ่งอยู่ยิ่งชัด...เรื่องที่เธอท้องนั้นคงจะปิดบังได้ม่านแล้ว ... ญาณิดาเคยถูกท่านจิรชยาไล่ออกจากบ้านทีหนึ่ง เพราะเธอท้อง ตอนนี้ท่านจิรชยายอมให้เธอกลับบ้านได้ เธอกลับถูกจิดาภาไล่ออกไปอีก... ท่านจิรชยาได้รับเรื่องนี้จากข้างนอก เพียงแค่ถอนหายใจไปทีหนึ่ง ทั้งสองคนเป็นหลานสาวเธอ เขาไม่สามารถลำเอียงต่อคนใดคนหนึ่งได้ แต่เรื่องราวที่ญาณิกาเคยทำนั้นยังอยู่ในสาตาเขา”ไป ไปดูกัน” ท่านจิรชยาพึ่งจอรถลงหน้าประตู ลางเห็นญาณิดายืนหน้าทางเข้า สายตาทั้งสองแดงก่ำจ้องประตูบ้านไว้ “คุณปู่คะ...ขอโทษค่ะ”ญาณิดาเห็นปู่ลงจากรถพลางรับคุกเข่าลงพื้น “นี่หนูทำอะไร?หนูยังตั้งท้องอยู่นะ!รีบลุกขึ้นเร็ว...”ท่านจิรชยารีบประคองเธอขึ้นมา แล้วดึงเธอไว้อย่างรู้สึกผิด “หนู...หนุไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไรผิดกันแน่?ทำไมอยู่ในสายตาพวกคุณแล้ว ฉันทำยังไงก็เทียบจิดาภาไม่ได้เลย ฉันรับไม่ได้ค่ะ...คุณปู่คะ!”สีหน้าญาณิดาช่างซีกนัก ราวว่าข้างในใจซ้อนไฟที่โกระแค้นอยู่ “กลับบ้านก่อนครับ!” ผู้ช่วยเตชัสเดินตามหลังท่านจิรชยาไม่ห่างและไม่ใกล้ เรื่องนี้คงจะแก้ไขลำบากแล้ว ญาณิดาเดินตามท่านจิรชยาเข้าไปที่บ้าน ข้างๆนั้นมีถังดอกไม้ที่วางข้างปรูตูเป็นเครื่องมือ ญาณิดาฉวยโอกาสที่ท่านจิรชยามองไม่เห็นวิ่งพุ่งทันที แล้วเอากล่องใส่ของที่มือกรรไกรออกมา พลางมอวางที่คอตัวเอง “นี่หนูทำอะไร!รีบเอาลงนะ!” “คุณปู่คะ หนูเป็นคนที่ปู่รักและเอ็นดูมาตลอด แล้วทำไมตอนนี้ปู่ไม่แท้แต่จมองหนูทีหนึ่งเลยเหรอคะ?ตอนนี้หนูท้องอีกทั้งถูกบ้านแม่ยายรังแกแล้วหย่า แม่แต่บริษัทก็ไปไม่ได้...แล้วหนูยังจะอยู่ไปเพื่ออะไรไร!” “หุบปาก!”ท่านจิรชยาพูดอย่างโกรธ”มีเรื่องอะไรนั่งคุยกันได้ ถึงแม้วีการของจิดาภาครั้งนี้จะสุดไปหน่อย หนูก็ไม่จำเป็นต้องทำร้ายตัวเองขนาดนี้” “เขาไม่สนใจความสัมพันธ์พี่น้องระหว่างหนูกับเขา คนแบบนี้เหมาะที่จะสืบต่อบริษัทเหรอคะ?” ท่านจิรชยายืนตรงนั้น ดูการแสดงของญาณิดา ในใจเขารู้ดีกว่าใครว่าญาณิดาไม่ยอมฆ่าตัวตายแน่นอน “งั้นหนูบอกมาหนูอยากทำยังไง?”. “แยกกันอยู่ค่ะ!” “หนูจะต้องได้รับหุ้นส่วนที่หนูควรได้!” เธออยากออกจากบ้านวีรภัทรเมธีไป แต่เงื่อนไขคือเธอต้องได้รับหุ้นส่วนนั้น! ท่านจิรชยาหายใจเข้าลึกๆ แล้วส่ายมือ “ได้ หนูอยากทำอะไรปู่ก็ไม่เคยปฏิเสธหนุมาก่อน ปู่เหนื่อยแล้ว เราเข้าไปคุยข้างในเถอะ” ญาณิดาถึงจะยอมเดินตามปู่ไปที่ห้องโถง แต่มือข้างหนึ่งของเธอยังคงจับกรรไกรนั้นไว้ “ฉันได้ยินเรื่องที่เกิดขึ้นในบริษัทแล้ว หนูรู้สึกว่าจิดาภาทำร้ายจิตใจคนมากไปใช่ไหม?แต่เขาไม่เคยเป็นคนชอบเอาชนะใครอยู่แล้ว เป็นเพราะหนูได้ทำอะไรที่ให้เขาเข้าใจผิดหรือเปล่า?” ญาณิดาไม่คิดอยากกลับตัวแล้ จึงไม่พูดความจริงแน่นอน “เป็นไปไม่ได้ค่ะ!ถึงแม้เขาถูกไล่ออกจากบ้าน หนูก็คิดเขาเป็นน้องสาวมาโดยตลอด” “ครับ...ฉันเข้าใจความหมายหนูแล้ว เอาแบบนี้ หนูอยากทำอะไรปู่จะให้หนูพึ่งใจเลย เพียงแต่ว่าทุกอย่างเราค่อยมาคุยกันหลังจบงานเปิดตัวสิค้าใหม่” “ปู่ค่ะ ในบ้านนี้ไม่มีที่ให้หนูยืนแล้วใช่ไหมคะ จะอยู่ไปแบบนี้อีก หนุจะตายได้เลยนะคะ” ท่านจิรชยามองเธอไว้ แล้วส่ายหัวอย่างงึกๆ “ช่วงนี้หนูพักผ่อนที่บ้านดีดี” ญาณิดาเห็นท่านจิรชยาจะลุกเดินไป ความโมโหมในสายตาก็เริ่มเกิด... เร็วมากที่บริษัทLGDได้กำหนดวันจัดการเปิดตัวสินค้าใหม่ และผู้เข้าร่วมงานก็ได้แน่นอนแล้ว คนข้างนอกต่างติดตามสถานการณ์ของบริษัทLGDมาตลอด และติดตามจิดาภาจะออกงานไหม เพราะตั้งแต่ออกหน้าที่บริษัทแอลจีทีไปไม่กี่ครั้งแล้ว จิดาภาก็ปรากฏขึ้นในบริษัทน้อยมาก อีกทั้งมีคนเริ่มสงสัยว่าเธอได้ลาออกจากตัวแทนประธานไปแล้วหรือปล่า สองชั่วโมงก่อนที่จะเริ่มจัดงาน ญาณกิดาได้อยู่ในห้องเปลี่ยนชุดในโรงแรมแล้วเธอสวมชุดราตรีไว้เรียบร้อย