已经是第一章了
บทที่ 4 อคติ (3)
ฟังคำปรับทุกข์ของเถ้าแก่ใหญ่ชนินทร์จึงยกคิ้วขึ้นสูง“ทำไมคุณขมถึงจงเกลียดจงชังพวกขี้คุกล่ะครับ?”
คำถามตรง ๆ ไม่มีอ้อมค้อมทำเอาพรทวีตอบไม่ถูก “เรื่องนี้คงต้องไปถามเจ้าตัวเขาเอง แต่ผมว่าอย่าไปใส่ใจเลยดีกว่า”
ชนินทร์พยักหน้ารับ แต่ในใจนั้นกลับตรงข้ามกับสิ่งที่แสดงออก สักวันเถอะ เขาต้องปล้นเอาคำตอบจา
已经是最新一章了
加载中
