已经是第一章了
บทที่ 10 ป่วย (5)
“คุณขมว่าอะไรนะ?” ชนินทร์ไม่วายแกล้งถามขณะที่มือหนาค่อย ๆ สอดเข้าไปในชุดนอนหยุดชะงัก แล้วช้อนตาหวานเชื่อมขึ้นมองหญิงสาวที่บิดตัวไปมาราวงูเลื้อยเมื่อร่างกายของเธอตอบสนองการปลุกเร้าของเขา
“หยุด ฉันสั่งให้นายหยุด!” สุชีราตะโกนลั่นห้องอย่างเหลืออด แล้วริมฝีปากร้อนผ่าวจึงทาบลงมาอย่างอ่อนโยนอีกครั้ง
“
已经是最新一章了
加载中
