已经是第一章了
บทที่ 29 ข้าวหอม ฉันคิดถึงเธอ!
ลมหายใจของความเป็นผู้ชายที่คุ้นเคยปกคลุมข้าวหอมไว้ ลมหายใจนี้เธอดมไปยี่สิบกว่าปี แน่นอนว่าต้องคุ้นเคยอยู่แล้ว
ร่างที่แผ่ซ่านความเย็นชาออกมาอย่างรุนแรง ไม่ต้องเงยหน้า เธอก็รู้ว่าเป็นใคร
"ข้าวหอม ช่วงนี้เธออยู่ที่ไหน ฉันคิดถึงเธอ!" ผู้ชายกอดเธอไว้แน่นๆ แขนของเขากระชับแน่น เหมือนกลัวว่าเธอจะหนี น
已经是最新一章了
加载中
