บทที่ 15 สงครามแม่เลี้ยง (1)

“น้องนิธาน ป๊ากลับมาแล้วครับ” เสียงทักทายของคณิตทำให้เด็กชายตัวน้อยเรือนผมสีน้ำตาลอ่อนซึ่งตัดทรงลานบินหันมาสนใจพร้อมรอยยิ้ม ทว่าพอเห็นพ่อของตนเองพาหญิงสาวหน้าตาสวยมาด้วย รอยยิ้มนั้นจึงหายไปเปลี่ยนเป็นบึ้งตึงก่อนหันกลับไปสนใจหน้าจอโทรศัพท์ที่กำลังฉายภาพการ์ตูนดังเดิม “ไม่สวัสดีน้าขมหน่อยเหรอครับ?”