บทที่ 3 ผมเป็นโรคติดเซ็กส์...ช่วยบำบัดผมทีครับ! (3)

นฤมลถูกเด็กร้ายกาจตรงหน้าทำจนมึนงงไม่เป็นตัวของตัวเอง เสียงทุ้มต่ำพร่าอยู่ใกล้จนเธอได้กลิ่นลมหายใจร้อนผ่าวของเขา ใบหน้าแดงซ่าน อกสั่นขวัญแขวนกับความรู้สึกที่ไม่เคยพบเจอมาก่อน ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไรที่มือหนารุกคืบเลื้อยเข้าไปสัมผัสเนื้อนูนสาว สัมผัสแผ่วเบานั้นทำเอาเธอสะดุ้งปิดตาลง เสียงหวานครางผะแผ่ว ตามด้วยอาการตัวสั่นเทาตลอดเรือนร่างแอ่นสะโพกหยัดขึ้นหามือร้อน เร่งเร้าหาการปรนเปรอ “ชอบสินะครับ หึๆ” เสียงหัวเราะนั้นเหมือนใกล้แต่กลับไกลออกไปราวกับติดอยู่ในห้องแห่งฝัน ภาคินใช้นิ้วเกี่ยวเอาจีสตริงดำสุดเซ็กซี่ลงมากองตรงข้อเท้า ปัดเอาชายกระโปรงขึ้นไปนอนแอ่งแม้งอยู่ตรงเอวคอด มองดูกลีบเนื้อสั่นระริกล่อตาล่อใจตรงหน้าพลางกลืนน้ำลายอึกใหญ่ สีสันสดใสแดงก่ำดึงดูดสายตาจนเขาเผลอจ้องตาม กลิ่นสาบสาวหอมฟุ้งกระจายไปทั่ว เรียกเลือดลมให้สูบฉีดน้ำลายสออยากลิ้มลอง ภาคินสูดหายใจเข้าลึกพยายามอย่างเต็มที่ที่จะรุกอย่างมีชั้นเชิง ขืนทำให้คุณหมอสาวแตกตื่น สวรรค์อาจหายวับไปกับตา “คิดจะทำอะไร...” เสียงของเธอสั่น เมื่อรู้ว่าเขาจ้องมองอะไรอยู่ แต่น่าแปลกที่เธอกลับนอนนิ่งคล้ายกับรอคอยอะไรบางอย่างจากเขา มันก็แค่ปฏิกิริยาตอบสนองทางร่างกาย ต่อให้เป็นผู้หญิงหน้าโง่ก็ยังดูออกว่าเขาจะทำอะไร แล้วถ้ารู้อย่างนั้นเธอควรจะปล่อยให้เขาทำเหรอ? “เยิ้มเลยครับ เคยมีใครสัมผัสตรงนี้หรือยัง” เขาไม่ตอบคำกลับชิงพูดขึ้น คำถามนั้นมาพร้อมกับนิ้วแกร่งที่กดคลึงปุ่มเล็กๆ ความกระสันที่ตีตื้นขึ้นทำให้คุณหมอสาวร่างกระตุก เนื้อตัวแดงก่ำจนถึงใบหน้า เขายิ้ม...ไม่มีผู้หญิงคนไหนไม่จุดติดง่ายหรอก ถ้าได้รับการปลุกเร้าอย่างช่ำชอง “อย่าแตะ...” เธอร้องห้ามแต่ร่างกายแอ่นรับ เห็นได้ชัดว่าเพลิดเพลินไปกับนิ้วร้ายที่นวดคลึงแตะต้องสัมผัสเครื่องหมายของอิสตรี นฤมลกัดเสียงร้อง ปลายเล็บจิกลงกับโต๊ะอดกลั้นความปรารถนาร้ายกาจที่ถูกปรนเปรอ “อย่าขี้โกงครับ สัมผัสผมด้วยสิ” เขาพูดเสียงขรึมผิดกับใบหน้าเจ้าเล่ห์จัดการดึงมือเรียวมากอบกุมลำรักแข็งขึง เขากดมือเธอแน่นขึ้น ก่อนบังคับให้ขยับขึ้นลงชักรูดตามความยาว ดวงตาคู่สวยเบิกกว้างแตกตื่นราวกับกวางป่าพบฝูงเสือ เป็นการเปรียบเทียบที่ดี เพราะเขาชอบที่จะเป็นเสือร้ายกระโจนเข้าขย้ำกวางป่า ภาคินกระตุกยิ้มพอใจกับการตอบสนองเร่าร้อนไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน เขาดึงร่างของเธอลุกขึ้นนั่งดันแผ่นหลังโค้งเว้าให้เบียดชิดยิ่งกว่าเดิม เมื่อเขาโน้มหน้าลงมาเธอก็รีบปิดเปลือกตาลงแน่น สิ่งที่รู้ต่อจากนั้นคือสัมผัสร้อนชื้น เขากำลังไล้เลียเธอด้วยปลายลิ้น นิ้วมือของเขากำลังแหวกกลีบเนื้อสั่นระริก ใช้เรียวนิ้วขยับขึ้นลง เสียงครางแว่วออกจากเรียวปากอิ่ม ก่อนจะถูกประกบแน่นรองรับจุมพิตอันหนักหน่วง “อื้ม...” ขาของเธอสั่น ไม่เพียงเท่านั้นตลอดร่างยังสั่นเทาราวลูกนก นฤมลหอบหายใจถี่รัว ยิ่งเขาแตะต้องสัมผัส เธอก็ยิ่งร้อนฉ่า กองไฟขนาดใหญ่กำลังลุกลามตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า เธอทรมาน กระสันซ่านอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน มือเรียววางทาบบนแผ่นอกกว้าง โดยไม่รู้เธอขยับเรียวขาสองข้างจนกว้างขึ้นเปิดเผยเนื้อตัวให้เขาชื่นชม แถมยังติดใจกับสัมผัสของเขาจนเผลอติดตาม เมื่อเขาผละออกเธอก็ตวัดสองขาเกี่ยวเอวหนาไว้ ดวงตาคู่สวยเผยความเร้าร่อนเพิ่มเสน่ห์เย้ายวนจนคนมองแทบคลั่ง อยากจะกระโจนเข้าใส่อย่างบ้าคลั่ง แต่ต้องระงับเอาไว้สุดความสามารถต้องอดกลั้น ทั้งที่เขาสามารถบุกทะลวงความอ่อนหวาน ซุกซบความอ่อนนุ่มเพื่อความปรารถนาของตัวเองได้ทันทีที่ต้องการ “มันต้องการผม คุณหมอน่าจะรู้” “หยุด” เธอสั่งห้าม แต่มีหรือเขาจะฟัง หลังจากปล่อยริมฝีปากบวมเจอเป็นอิสระแล้ว เขาก็เคลื่อนใบหน้ามาฝังตรงหน้าอกอวบ ก้อนเนื้อเต่งตึงเบียดชิดกันจนเห็นเป็นเส้น เขาไล่ปลดกระดุมลงมาทั้งแถบ ก่อนจะแหวกสาบเสื้อออกจากกัน ผิวขาวเนียนละเอียดล่อตา เสียงกลืนน้ำลายดังขึ้น นฤมลถึงกับปรือตามองอย่างมึนงง จดจ้องเด็กวายร้ายที่เล่นงานเธอจนสภาพดูจืด เสื้อผ้าหลุดลุ่ยยับเยิน สองตาแดงก่ำเคลิบเคลิ้มจนเธออยากกรีดร้อง “อ๊า!” แต่เสียงนั่นเป็นเพราะการโจมตีของเขา เด็กบ้านั้นขยำหน้าอกของเธอเต็มแรง ถึงจะรู้สึกเจ็บอยู่บ้างแต่มันกลับคละเคล้ากับความเสียวซ่าน เต้นระริกอยู่ทุกรูขุมขน ริมฝีปากหนาเคลื่อนลงต่ำ เขาจูบสะดือเล็กกลางหน้าท้อง ก่อนลากลงสู่เนื้ออูมสาว เส้นแพรไหมดกหนายิ่งดูลึกลับปิดซ่อนเนื้อตัวกับทุกผู้ที่คิดจะล่วงเกิน “พร้อมรับการทรมานหรือยังครับ คุณหมอสุดสวย” เสียงกระเซ้าทุ้มพร่าเอ่ยอย่างอารมณ์ดี ภาคินกดยิ้มลึกล้ำ ก่อนจะแตะปากลงไปใจกลางเสียว เพียงสัมผัสอันบางเบา ร่างเพรียวอวบอัดก็มีอันสะดุ้ง เสียงครางกระเส่าสั่นเครือ โดนเขาโจมตีเข้าหน่อยก็ตัวอ่อนเป็นขี้ผึง เอนกายนอนลงอย่างหมดแรง สองมือจับกุมหน้าอก ดวงตาปิดลง รับรู้ถึงปลายลิ้นช่ำชองสอดผสานกับนิ้วมือแกร่งร้อนของเขาเท่านั้น “ให้ตาย...หวานเยิ้มจนผมแทบคลั่งเลยรู้ไหม” เขาแนบติดปลายลิ้นกับปุ่มเนื้อ ก่อนปักป่ายละเลงไปทั่วอย่างชอบใจ เขากดแนบริมฝีปากดูดกลีบเนื้อแดงก่ำสั่นระริกจนแก้มตอบ เสียงหยาบโลนที่หลุดดังทำเอานฤมลหน้าแดงจัด เธอหลับตาตัวสั่นสะท้านยกสะโพกขึ้นรับจังหวะปรนเปรอของเขา เขาสอดลิ้นเข้ามา...ขะ...เขากล้าทำแบบนี้ได้ยังไง! “อื้ม อ๊ะ! อา...” “ดูเหมือนว่าผมจะติดเซ็กส์หนักกว่าเดิมนะครับ อย่างนี้คุณหมอต้องรับผิดชอบ...” เสียงทุ้มเอ่ยทะเล้นเสียงหวาน ใบหน้าหล่อเหลาผุดยิ้มทรงเสน่ห์เงยขึ้นสบกับคุหมอสาวอีกครั้ง ขอบปากหนาเลอะน้ำหวานร้อนฉ่าดูมันวาวน่าหลงใหล เขาทำให้เธอร้อนรุ่ม กระสับกระส่าย ซ่านเสียวจนไม่เป็นตัวของตัวเอง “ฉันไม่ใช่คนเริ่มก่อน” เธอกัดฟันโต้ตอบ แต่ดูเหมือนว่านั่นจะเป็นหลุมขุดฝังตัวเอง “แต่คุณหมอก็ติดใจจนร้องขอจากผม” เขาอารมณ์ดีตอบกลับด้วยรอยยิ้มที่มั่นใจว่าผู้หญิงคนไหนที่ได้เห็นก็ต้องหลงเสน่ห์ทั้งนั้น “ฉันไม่ได้เอ่ยปาก” “แน่นอนครับว่าไม่ใช่ปาก แต่เป็นร่างกายของคุณหมอ” เขายักคิ้ว หยักรอยยิ้มให้กว้างขึ้น มองดูคุณหมอสาวนอนระทวยตัวสั่นคล้ายกับยังไม่อิ่มเอมเพราะถูกตัดบทโค้งสุดท้าย “นายมัน...” นฤมลกัดฟันกรอด รู้ตัวทันทีว่าถูกแกล้งเข้าให้แล้ว เอลองหยัดกายขึ้นแต่กลับพบว่าสองแขนไร้เรี่ยวแรง แม้แต่จะพยุงร่างให้ลุกขึ้นนั่งก็ยังยากลำบากเลย “มาครับผมช่วย” ด้วยความใจดีแฝงเจตนาร้าย ภาคินก็ช่วยพยุงร่างคุณหมอสาวจนลุกขึ้นนั่งบนโต๊ะได้สำเร็จ ก่อนจะเดินอ้อมโต๊ะไปอีกฝังจัดการดึงร่างของคุณหมอหน้าสวยมาจนชิดขอบโต๊ะ หญิงสาวกรีดร้องผิดกับเสียงหัวเราะชอบใจ ชายหนุ่มจัดแจงท่าให้กับร่างเพรียวนุ่มนิ่ม กดร่างของเธอให้คุกเข่าลงบนโต๊ะ รั้งเอวคอดกิ่วให้ขยับมาด้านหลัง ก่อนที่เขาจะสอดเข้าใต้หว่างขาให้แท่นเนื้อร้อนระอุแทรกตรงกลางใช้หว่างขาเธอหนีบเขาไว้พลางส่งเสียงหัวเราะชอบใจ เมื่อได้ยินเสียงอุทานน่ารักตกใจที่หลุดมาจากปากของเธอ