บทที่ 4 ผมเป็นโรคติดเซ็กส์...ช่วยบำบัดผมทีครับ! (4)

“อุ๊ย!” “ไม่ต้องกลัวครับ ผมแค่ให้น้องชายทำความสนิทสนมกับน้องสาวของคุณหมอเท่านั้น มันชอบคุณหมอมากนะครับ แค่เจอหน้ากันครั้งแรกก็ดี๊ด๊า ขนาดตอนนี้มันยังแดดิ้นสั่นระริกจู๋จี๋กับน้องสาวของคุณหมอเลย มันใหญ่ขึ้นอีกแล้วครับ ท่าทางจะชอบคุณหมอมาก...” “เกี่ยวอะไรกับฉันด้วย อย่ามาทำบ้าๆ แบบนี้กับฉันนะ” เธอห้ามปากคอสั่น แต่ก็เป็นเหมือนทุกครั้งที่เด็กนี่ไม่ยอมฟัง แถมยังทำตรงกันข้ามกับคำสั่งเธอด้วย เอวบางโยกขยับเสียดสีกับท่อนเนื้อร้อน ลำรักเหยียดขยายถูไถกับกลีบเนื้อลึก บดเบียดจนแทบผลุบหายเข้าไปจนเขายั้งตัวไว้แทบไม่ทัน ภาคินถึงกับเหงื่อตก สูดปากหายใจหอบถี่ เกือบทำเสียเรื่องแล้วไหมล่ะ เขายกมือขึ้นปาดเหงื่อ ก่อนจะครางเสียงต่ำ เมื่อเรือนร่างเย้ายวนเริ่มขยับสะโพกเข้าหาเขา ทั้งยังบิดส่ายยั่วยวน แต่พอเขาจะเข้าหากลับขยับหนี นฤมลหัวเราะเสียง เสียงดังคิกคักที่ได้แกล้งอีกคนกลับบ้าง “หมอแกล้งผมเหรอครับ แบบนี้ต้องทำให้ครางจนเสียงหายไปเลย!” เขาประกาศเสียงเข้ม ฟังดูดันอยู่ในที แต่กลับให้ความรู้สึกเหมือนหยอกเย้า และทันทีที่พูดจบก็ขยับสะโพกรุกเร้า กอดรัดเอวบางแน่นส่งคลื่นความร้อนขนาดใหญ่จู่โจมใจกายสาว เสียงครางกระหึ่มดังครางเครือในลำคอ ภาคินเอื้อมมือตะปบก้อนเนื้อนุ่มหยุ่น บีบขยำเต็มแรงตามอารมณ์ความรู้สึกที่ใจต้องการ นฤมลโยกขยับสั่นไหวตามแรงกระทบของคนด้านหลัง เธอครางเสียงกระเส่าหลับตาแน่นไม่อยากรับรู้อะไรอีก นอกจากความสุขสมทางกายที่ตลอดจนอายุสามสิบเพิ่งได้พบเจอ ทรวงอกอิ่มดีดเด้งสู้มือหนา แรงบีบขยำจากเขาทำให้เธอรู้สึกเจ็บ แต่กลับยิ่งชอบ ยิ่งอยากให้เขาทำ เธอคงจะเสียสติไปแล้ว แต่ก่อนที่เธอจะได้ถึงจุดหมาย เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น ทำเอาคนสองคนในห้องหยุดชะงัก แต่วินาทีภาคินกลับสะโพกรัวเร็วราวกับกลั่นแกล้งให้หญิงสาวหลุดคราง นฤมลหน้าแดงก่ำถึงใบหูต้องกัดฟันแน่นเพื่อหามเสียงครวญครางของตัวเอง “คุณหมอค่ะ อีกครึ่งชั่วโมงจะได้เวลาประชุมแล้ว ดิฉันเตรียมเอกสารมาให้อ่านล่วงหน้าค่ะ คุณหมอคะ” “อืม อ๊ะ! อึก...ค่ะ วะ...วางไว้ตรงหน้าห้องได้เลย เดี๋ยวหมอ อืม...ออก ออกไปเอา” “คุณหมอเป็นอะไรหรือเปล่าคะ ทำไมเสียงถึงได้สั่นแบบนั้น” เสียงของคนหน้าห้องตะโกนกลับมา น้ำเสียงเจือความเป็นห่วงแบบนั้นทำให้เธอพูดไม่ออก รู้สึกละอายจนคำพูดติดอยู่ในลำคอ เธอสูดหายใจเข้าลึก รวบรวมสติตะโกนกลับไปเสียงมั่นคง “หมอไม่ได้เป็นอะไรคะ ตอนนี้กำลังมีคนไข้ปรึกษาอาการป่วยอยู่ ฝากคุณพยาบาลวางเอกสารไว้หน้าห้องได้เลย เดี๋ยวหมอออกไปเอาเอง” เมื่อเสียงของคนนอกห้องเงียบหายไป เธอก็ถึงกับโล่งใจ แต่กลับไม่โล่งอกเพราะรู้สึกคับแน่นจากแรงบีบบี้จากคนด้านหลัง เธอคิดจะหันกลับไปว่า แต่แล้วก็ต้องแหงนหน้าเมื่อเขาเร่งความเร็วเพิ่มขึ้นอีกเท่าตัว แน่นอนว่าร่างของเธอแทบกระเด็นลงจากโต๊ะ ถ้าไม่ติดว่ามือหนาเหนียวหนึบยิ่งกว่าตีนตุ๊กแกคว้าจับไว้ เธอคงร่วงตกไปแล้ว “อา...คุณหมอ เซ็กซี่มากเลยครับ ไม่รู้ส่าเมื่อไรที่ผมจะมีโอกาสได้เข้าไปทักทายด้านใน” “ฝันไปเถอะ” เธอสวนกลับ แม้ร่างกายจะตรงกันข้ามกับคำพูด แต่ก็จะไม่ยอมเปิดเผยความรู้สึกข้างในให้เขารู้ เด็กคนนี้ตั้งใจมาทำเรื่องแบบนี้กับเธอโดยเฉพาะหรือเปล่า ไม่อย่างนั้นคงไม่หาทางเขมือบเธอตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอหรอก! “อ้า!!” สองเสียงประสานกัน ร่างเพรียวบางถูกจับนอนหงายในช่วงวินาทีที่ร่างกำลังกระตุก ก่อนจะตกใจตาเบิกค้าง เมื่ออีกฝ่ายปล่อยน้ำขาวขุ่นให้ฉีดพ่นลงบนหน้าอกของเธอ “เด็กบ้า! นาย...นายทำอะไรของนายเนี่ย!” เสียงหวานตวาดแหวดังลั่น ปากคอสั่นด้วยความโกรธจัดระคนฉุนเฉียว หากแต่อีกฝ่ายกลับยิ้มอย่างใจเย็น โน้มใบหน้าลงมาหาพร้อมกับน้ำเสียงหยอกเย้าอารมณ์ดี “สงสัยคุณหมอคงต้องเปลี่ยนเสื้อแล้วล่ะครับ เปรอะเปื้อนแบบนี้ ออกไปคงไม่ดีแน่ ล้างตัวหน่อยนะครับ เดี๋ยวผมช่วย...” “ฉันไม่...” “อย่าขัดขืนเลยนะครับ เพราะถึงขัดขืนไปก็รังแต่จะทำให้อารมณ์พลุ่งพล่าน ถ้าผมเกิดจับคุณหมอกดกับพื้น ระเริงรักกับคุณหมอขึ้นมา จะมาโทษว่าเป็นความผิดผมไม่ได้นะ หึๆ”